The present EU legal provisions on payments are contained in different types of EU legal instruments: a Regulation (2560/2001/EC) introduc
ing the equality of charges for cross-border intra-EU payments in euro and corresponding national payments, which is directly legally binding without transposition into national law; a Directive (97/5/EC) [11] facilitating cross-border credit transfers i
n establishing some customers' protection requirements, which h
...[+++]ad to be transposed into national law to become applicable; a Recommendation (97/489/EC) [12] providing for the protection of customers using electronic payment instruments, such as payment cards, which - although not a legally binding instrument - was supposed to be fully implemented and applied in the EU. The co-existence of the three key legal acts is confusing [13] since several provisions overlap. De huidige Europese wettelijke bepalingen inzake betalingen zijn neergelegd in verschillende soorten EU-rechtsinstrumenten: Verordening nr. 2560/2001/EG,
die bepaalt dat de kosten voor grensoverschrijdende betalingen in euro binnen de EU gelijk moeten zijn aan die
voor soortgelijke binnenlandse betalingen en die rechtstreeks bindend is zonder omzetting in nationaal recht; richtlijn 97/5/EG [11], die grensoverschrijdende overmakingen vergemakkelijkt door cliënten een bepaalde bescherming te bieden en die eerst kan worden toegepast na de omzetting ervan in nationaal recht; aanbeveling 97/489/EG [12], die
voor ...[+++]ziet in de bescherming van cliënten die elektronische betaalinstrumenten, zoals betaalkaarten, gebruiken en die - hoewel geen juridisch bindend instrument - werd geacht volledig te worden uitgevoerd en toegepast in de EU. Het naast elkaar bestaan van deze drie essentiële wetgevingsbesluiten is verwarrend [13] aangezien zij verschillende bepalingen bevatten die elkaar overlappen.