In their many newspapers, they cannot write that, in Italy, a government has moved the earthquake victims of Aquila out of the tent cities and back into proper houses in the space of four months; in their newspapers they cannot write that, in three months, a new Berlusconi-led government in It
aly has removed the rubbish from the streets of Naples that they had allowed to build up for years; they cannot say that, according to the OECD, Italy is the country in which there have been the fewest job losses, despite the economic crisis; they cannot write in their newspapers that, in Italy, no banks have collapsed and no savers have lost the
...[+++]ir money, despite the economic crisis; they cannot say it, no one reads them, no one believes them, and they lay the blame on the alleged lack of freedom of information.In hun kranten kunnen ze niet schrijven dat de regering in Italië in vier maanden tijd de slachtoffers van de aardbeving in L’Aquila uit de tentenkampen heeft bevrijd en echte huizen heeft gegeven; in hun kranten kunnen ze niet schrijven dat de nieuwe regering onder leiding van Berlusconi in drie maanden tijd de afv
albergen uit de straten van Napels, die zijzelf jarenlang hebben laten liggen, heeft verwijderd; ze kunnen niet schrijven dat Italië volgens de OESO het land is waar ondanks de economische crisis de minste banen zijn verloren; ze kunnen in hun kranten niet schrijven dat in Italië ondanks de crisis geen enkele bank is omgeva
...[+++]llen en geen enkele spaarder zijn geld heeft verloren – dat kunnen ze niet schrijven in hun kranten, niemand leest die kranten en niemand gelooft die kranten – en ze geven de schuld aan een zogenaamd gebrek aan informatievrijheid.
