So while consulates should in principle issue MEVs with a period of validity of up to five years to the categories of persons enumerated in the article (who are, essentially, regular travellers and therefore ‘known’), the margin of discretion left to consulates, combined with their reluctance to issue MEVs with a long period of validity, means that far fewer MEVs with long validity are issued than could potentially be the case.
Weliswaar dienen consulaten in beginsel meervoudige inreisvisa met een geldigheidsduur van ten hoogste vijf jaar te verstrekken aan de categorieën van personen die in het artikel worden opgesomd (die in hoofdzaak regelmatige reizigers en derhalve bekend zijn), maar als gevolg van de beoordelingsmarge die de consulaten hebben en hun terughoudendheid bij de afgifte van meervoudige inreisvisa met een lange geldigheidsduur, worden er veel minder meervoudige inreisvisa met een lange geldigheidsduur afgegeven dan het geval zou kunnen zijn.