Traduction de «abandonnant le divan » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Définition: Trouble de la personnalité caractérisé par une tendance systématique à laisser passivement autrui prendre les décisions, importantes ou mineures, le concernant, par une crainte d'être abandonné, des sentiments d'impuissance et d'incompétence, une soumission passive à la volonté d'autrui (par exemple de personnes plus âgées) et une difficulté à faire face aux exigences de la vie quotidienne. Un manque d'énergie peut se manifester dans le domaine intellectuel ou émotionnel; il existe souvent une tendance à rejeter la responsabilité sur autrui. | Personnalité:à conduite d'échec | asthénique | inadéquate | passive
Omschrijving: Een persoonlijkheidsstoornis die wordt gekenmerkt door algehele passieve-afhankelijkheid van andere mensen voor de grote en kleinere beslissingen des levens, grote verlatingsangst, gevoelens van hulpeloosheid en incompetentie, passieve volgzaamheid met betrekking tot de wensen van ouders en anderen en een zwakke reactie op de eisen van het dagelijks leven. Het gebrek aan daadkracht kan zichtbaar worden op intellectueel of emotioneel terrein; er bestaat dikwijls een neiging om verantwoordelijkheid over te hevelen naar anderen. | Neventerm: | persoonlijkheid, persoonlijkheidsstoornis | astheen | persoonlijkheid, persoonlijkheidsstoornis | inadequaat | persoonlijkheid, persoonlijkheidsstoornis | passief | persoonlijkheid, persoonlijkheidsstoornis | zelfkwellend (self-defeating)

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Dans le souci d’élargir la méthode à d’autres types de patients (notamment, aux enfants et aux adolescents, aux psychotiques, aux pervers et aux borderlines, aux patients souffrants de diverses assuétudes ou ne pouvant s’abstenir de comportements délinquants), les successeurs de Freud ont créé diverses psychothérapies d’orientation psychanalytique (désignées notamment aujourd’hui par les termes de psychothérapies psychodynamiques, psychothérapies psychanalytiques, psychanalyse appliquée à la thérapeutique ou à la pratique en institution), plus centrées sur la guérison et sur l’accompagnement soignant du patient – abandonnant le divan inadéquat pour certaines pathologies ou pour certains patients, et laissant plus de place aux interventions du psychanalyste.
Om de methode tot andere patiëntentypes uit te breiden (met name kinderen en tieners, patiënten met een psychose, met borderline-pathologie, met perverse neigingen, met verschillende soorten verslaving of met compulsief misdadig gedrag) hebben de opvolgers van Freud verschillende psychoanalytisch georiënteerde psychotherapieën ontwikkeld (die tegenwoordig gekend zijn als psychodynamische psychotherapieën, psychoanalytische psychotherapieën, psychoanalyse toegepast op de instellingspraktijk) die zich meer richten op de genezing en op de verzorgende begeleiding van de patiënt.