Traduction de «adultes peut s’avérer » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Définition: Démence évoluant progressivement, comportant des signes neurologiques étendus, due à des altérations neuropathologiques spécifiques que l'on suppose provoquées par un agent transmissible. Elle débute habituellement à l'âge mûr ou plus tard, mais peut débuter chez l'adulte à n'importe quel âge. Son évolution est subaiguë, aboutissant à la mort en un à deux ans.
Omschrijving: Een progressieve dementie met uitgebreide neurologische symptomen, ten gevolge van specifieke neuropathologische-veranderingen waarvan men aanneemt dat ze worden veroorzaakt door een overdraagbaar agens. Het begin valt doorgaans op middelbare leeftijd of later, maar kan op elk moment van het volwassen leven vallen. Het verloop is subacuut, in een of twee jaar tot de dood leidend.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Patients âgés Chez les patients âgés (en règle générale de plus de 75 ans) un dosage plus faible que chez les adultes peut s’avérer suffisant pour atteindre l’analgésie appropriée.
Oudere patiënten Bij oudere patiënten (gewoonlijk ouder dan 75 jaar) kan een lagere dosis dan bij andere volwassenen volstaan om voldoende pijnstilling te verkrijgen.

Pour la visualisation des vaisseaux sanguins, l’injection jusqu’à 0,6 ml/kg de poids corporel chez l’adulte peut s’avérer nécessaire, en fonction de la région à examiner et de la technique d’examen.
Voor de visualisering van bloedvaten, kan de inspuiting bij volwassenen tot 0,6 ml/kg lichaamsgewicht vereist zijn, afhankelijk van de te onderzoeken regio en van de onderzoektechniek.

La dose d’acide cholique chez les patients atteints d’hypertriglycéridémie familiale devra être déterminée et ajustée comme décrit, mais une dose élevée, notamment supérieure à la limite de 500 mg par jour chez les patients adultes, peut s’avérer nécessaire et sans danger.
De dosering van cholzuur voor patiënten met familiaire hypertriglyceridemie dient te worden vastgesteld en aangepast zoals beschreven, maar een verhoogde dosering, duidelijk hoger dan de limiet van 500 mg per dag voor volwassen patiënten, kan nodig en veilig zijn.

Populations particulières La durée d’action est plus courte chez les enfants, par rapport aux adultes. La durée d'action de doses d'entretien de 0,15 mg de bromure de rocuronium par kg de poids corporel peut s’avérer légèrement plus longue sous anesthésie par enflurane et isoflurane chez les patients gériatriques et chez les patients ayant une maladie hépatique ou rénale (environ 20 minutes), par rapport aux patients sous anesthésie intraveineuse n’ayant aucune insuffisance des fonctions organiques excrétrices (environ 13 minutes).
Speciale groepen De werkingsduur van onderhoudsdoses van 0,15 mg rocuroniumbromide per kg lichaamsgewicht kan enigszins verlengd zijn bij enfluraan- en isofluraananaesthesie bij geriatrische patiënten en bij patiënten met lever- of nieraandoeningen (ongeveer 20 minuten) dan bij patiënten met normaal werkende uitscheidingsorganen onder intraveneuze anaesthesie (ongeveer 13 minuten).

Un traitement symptomatique peut s’avérer nécessaire, tel que l’emploi de benzodiazépines (= médicaments calmants) et/ou de médicaments anticholinergiques antiparkinsoniens tant chez l’enfant que chez l’adulte, comme le dexétimide ou le bipéridène (ce dernier surtout chez l’enfant).
Een symptomatische behandeling kan noodzakelijk zijn: benzodiazepinen (= kalmerende geneesmiddelen) en/of anticholinerge antiparkinsonmiddelen zowel bij het kind als bij de volwassene, zoals dexetimide of biperideen (dit laatste vooral bij het kind).

Un antitussif peut cependant être envisagé lorsqu’il s’agit d’une toux irritative non productive chez un adulte ou un enfant, et qu’un traitement s’avère nécessaire. Celui-ci sera administré au moment où il est le plus nécessaire, en général avant le coucher.
Men kan toch een antitussivum overwegen wanneer het gaat om een hinderlijke, niet-productieve hoest bij een volwassene of kind, en behandeling noodzakelijk wordt geacht.

Chez l’adulte, selon la technique d’investigation et la région devant être explorée, l’utilisation de la dose maximale peut s’avérer nécessaire pour visualiser les vaisseaux sanguins (par ex., angiographie).
Afhankelijk van de onderzoekstechniek en de regio die moet onderzocht worden, kan de maximale dosis bij volwassenen vereist zijn om de bloedvaten te visualiseren (bijv. angiografie).

Chez l’adulte, dans certaines situations particulières par ex., s’il persiste une forte suspicion clinique de lésions malgré un cliché normal, ou en cas de lésions faiblement vascularisées et/ou d’espace extracellulaire restreint, l’administration dans les 30 minutes d’une dose supplémentaire de 0,2 à 0,4 ml/kg de poids corporel peut s’avérer nécessaire, suivie par l’IRM, afin d’obtenir un contraste adéquat, en particulier avec les séquences d’imagerie pondérées en T 1 relativement plus faibles.
In speciale gevallen, bijv. als er een sterk klinisch vermoeden van een letsel blijft bestaan ondanks een normale scan of bij letsels met slechte vascularisatie en/of een kleine extracellulaire ruimte, kan een bijkomende injectie van 0,2-0,4 ml/kg lichaamsgewicht bij volwassenen binnen de 30 minuten, gevolgd door MRI, nodig zijn voor een goed contrast, in het bijzonder bij relatief minder sterke T1-gewogen beeldsequenties.

Un traitement symptomatique peut s’avérer nécessaire: prise de benzodiazépines (= médicaments calmants) et/ou de médicaments antiparkinsoniens tant chez l'enfant que chez l'adulte, comme le dexétimide ou le bipéridène (ce dernier surtout chez l'enfant) (voir également la rubrique «Avertissements et précautions »).
Een behandeling van de symptomen kan noodzakelijk zijn: benzodiazepinen (kalmerende geneesmiddelen) en/of bepaalde antiparkinsonmiddelen zowel bij het kind als bij de volwassene, zoals dexetimide of biperideen (dit laatste vooral bij kinderen) (zie ook rubriek " Wanneer moet u extra voorzichtig zijn met Metoclopramide EG? " ).