S’agissant de la condition liée au caractère nécessaire du traitement à l’étranger, elle a tenu à affiner les critères, exposés dans l’arrêt Smits et Peerbooms, devant présider à l’appréciation de cette condition, en soulignant que les autorités nationales doivent prendre en compte la situation médicale du patient au moment de la demande d’autorisation ainsi que ses antécédents, mais aussi «le degré de la douleur ou la nature du handicap de ce dernier, qui pourrait, par exemple, rendre impossible ou excessivement difficile l’exercice d’une activité professionnelle».
Aangaande de voorwaarde betreffende het noodzakelijke karakter van de behandeling in het buitenland, heeft het de criteria verfijnd die in het arrest Smits en Peerbooms zijn uiteengezet; criteria die aan de grondslag moeten liggen van de beoordeling van deze voorwaarde, waarbij wordt benadrukt dat de nationale overheden de medische toestand van de patiënt op het ogenblik van de aanvraag tot toestemming alsmede zijn antecedenten in aanmerking moeten nemen, maar ook “de mate van pijn of de aard van de handicap van de patiënt, waardoor het bijvoorbeeld onmogelijk of bijzonder moeilijk is beroepswerkzaamheden te verrichten”.
