Vertaling van "antibioticum en niet aan de toestand " (Frans → Nederlands) :

Indien de langere hospitalisatieduur in een ziekenhuis voornamelijk te wijten is aan een systematische onoordeelkundige keuze van behandeling (bv. routinematige keuze voor een parenteraal antibioticum) en niet aan de toestand van de patiënt, dan stelt er zich een probleem, a fortiori bij een ziekenhuisfinanciering geijkt op het principe van verantwoorde verblijfsduur.
Indien de langere hospitalisatieduur in een ziekenhuis voornamelijk te wijten is aan een systematische onoordeelkundige keuze van behandeling (bv. Routinematige keuze voor een parenteraal antibioticum) en niet aan de toestand van de patiënt, dan stelt er zich een probleem, a fortiori bij een ziekenhuisfinanciering geijkt op het principe van verantwoorde verblijfsduur.

Eens te meer valt op dat het design van de klinische studies niet gericht is op het aantonen van klinische superioriteit ten opzichte van andere aanvaarde antibiotica voor deze indicatie (Ânon-inferiority trialÊ) ofwel dat de vergelijking gebeurt met een antibioticum met een onnodig breed spectrum of met een antibioticum
Eens te meer valt op dat het design van de klinische studies niet gericht is op het aantonen van klinische superioriteit ten opzichte van andere aanvaarde antibiotica voor deze indicatie (Ânon-inferiority trialÊ) ofwel dat de vergelijking gebeurt met een antibioticum met een onnodig breed spectrum of met een antibioticum waarvan slechts een parenterale vorm bestaat, een niet geringe handicap voor een aandoening als pyelonefritis waarvoor aangetoond is dat veilig kan overgeschakeld worden naar een orale vorm bij de meeste patiënten, de zogenaamde sequentiële of switch therapie. Er zijn ook sinds 2000 nog steeds geen literatuurgegevens die aantonen dat parenteraal gebruik van een antibioticum met een

Het verslag van de adviserend geneesheer, Dr. M. en het deskundig verslag tonen aan dat in de fysische en psychische toestand van V. T. – ten opzichte van vroeger - niets is veranderd.
Het verslag van de adviserend geneesheer, Dr. M. en het deskundig verslag tonen aan dat in de fysische en psychische toestand van V. T. - ten opzichte van vroeger - niets is veranderd.

Appellante heeft terecht ingeroepen dat deze toestand er op het vlak van de juridische consequenties toe leidt dat geïntimeerde niet als zijnde arbeidsongeschikt erkend kan worden in de zin van artikel 100, van de gecoördineerde GVU-wet.
Appellante heeft terecht ingeroepen dat deze toestand er op het vlak van de juridische consequenties toe leidt dat geïntimeerde niet als zijnde arbeidsongeschikt erkend kan worden in de zin van artikel 100 van de gecoördineerde GVU-wet.

Te dezen vervulde geïntimeerde de vereisten wettelijke voorwaarden niet om op/vanaf 1 december 2000 gerechtigd te zijn op arbeidsongeschiktheidsuitkeringen; het Hof verwijst naar hetgeen hij dienaangaande reeds overwogen en beoordeeld heeft in verband met de " voorafbestaande toestand" (zie hoger, V. 2-3-4), zonder dat dit thans nog herhaling behoeft.
Te dezen vervulde geïntimeerde de vereisten wettelijke voorwaarden niet om op/vanaf 1 december 2000 gerechtigd te zijn op arbeidsongeschiktheidsuitkeringen; het Hof verwijst naar hetgeen hij dienaangaande reeds overwogen en beoordeeld heeft in verband met de “voorafbestaande toestand” (zie hoger, V. 2-3-4), zonder dat dit thans nog herhaling behoeft.