Traduction de «autonomique avec éventuelles » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).
Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).

Examen d'un donneur éventuel d'organe et de tissu
onderzoek van potentiële orgaan- en weefseldonor

Fœtus et nouveau-né affectés par des affections maternelles, éventuellement sans rapport avec la grossesse actuelle
gevolgen voor foetus en pasgeborene door aandoeningen van moeder welke niet gerelateerd hoeven te zijn aan huidige zwangerschap

Définition: La caractéristique essentielle de ce trouble est une préoccupation persistante concernant la présence éventuelle d'un ou de plusieurs troubles somatiques graves et évolutifs, se traduisant par des plaintes somatiques persistantes ou par une préoccupation durable concernant l'apparence physique. Des sensations et des signes physiques normaux ou anodins sont souvent interprétés par le sujet comme étant anormaux ou pénibles. L'attention du sujet se concentre habituellement sur un ou deux organes ou systèmes. Il existe souvent une dépression et une anxiété importantes, pouvant justifier un diagnostic supplémentaire. | Dysmorphophobie (non délirante) Hypocondrie Névrose hypocondriaque Nosophobie Peur d'une dysmorphie corporelle
Omschrijving: Het essentiële kenmerk is een voortdurende preoccupatie met de mogelijkheid één of meer ernstige en progressieve lichamelijke ziekten te hebben. Patiënten geven blijk van aanhoudende somatische klachten of een voortdurende preoccupatie met hun uiterlijk. Normale of alledaagse gevoelens en verschijnselen worden door patiënten dikwijls uitgelegd als abnormaal en kwellend en de aandacht is doorgaans gericht op slechts één of twee organen of systemen van het lichaam. Duidelijke depressiviteit en angst zijn vaak aanwezig en kunnen aanvullende diagnosen rechtvaardigen. | Neventerm: | verstoorde lichaamsbeleving [body dysmorphic disorder] | dysmorfofobie (niet met wanen) | hypochondrie | hypochondrische neurose | monosymptomatische hypochondrie | nosofobie

céphalée trigémino-autonomique
trigeminale autonome cefalalgie

neuropathie héréditaire sensitive et autonomique
erfelijke sensorische en autonome neuropathie

neuropathie héréditaire sensitive et autonomique type 1
erfelijke sensorische en autonome neuropathie type I

neuropathie héréditaire sensitive et autonomique avec surdité et retard de développement
erfelijke sensorische en autonome neuropathie met doofheid en algemene achterstand

neuropathie héréditaire sensitive et autonomique type 1B
erfelijke sensorische en autonome neuropathie type 1B

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Les symptômes d’une interaction de substance active avec un IMAO sont notamment : hyperthermie, rigidité, myoclonies, instabilité autonomique avec éventuelles fluctuations rapides des signes vitaux, modifications de l’état mental comprenant confusion, irritabilité et agitation extrême évoluant vers le délire confusionnel et le coma.
Symptomen van interactie van een werkzaam bestanddeel met een MAO-remmer zijn: hyperthermie, rigiditeit, myoclonus, autonome instabiliteit met mogelijk snelle schommelingen van de vitale tekenen, veranderingen van de geestestoestand zoals verwardheid, prikkelbaarheid en extreme agitatie met progressie tot delirium en coma.

Compte tenu du risque d’atteintes potentiellement mortelles associé à ces syndromes, le traitement par paroxétine doit être interrompu en cas d’apparition de tels effets (caractérisés par des associations de symptômes tels qu’hyperthermie, rigidité, myoclonies, instabilité autonomique avec éventuelles fluctuations rapides des signes vitaux, modifications de l’état mental dont confusion, irritabilité, agitation extrême évoluant vers le délire confusionnel et le coma) et un traitement symptomatique de soutien doit être instauré.
Deze syndromen kunnen resulteren in mogelijk levensbedreigende situaties. Daarom moet de behandeling met paroxetine worden stopgezet als er dergelijke voorvallen optreden (gekenmerkt door een geheel van symptomen zoals hyperthermie, rigiditeit, myoclonus, autonome instabiliteit met mogelijk snelle schommelingen van vitale lichaamsfuncties, veranderingen van de geestestoestand zoals verwardheid, prikkelbaarheid, extreme agitatie gaande tot delirium en coma) en moet een ondersteunende symptomatische behandeling worden gestart.