Traduction de «avec éventuelles fluctuations » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).
Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).

Examen d'un donneur éventuel d'organe et de tissu
onderzoek van potentiële orgaan- en weefseldonor

Fœtus et nouveau-né affectés par des affections maternelles, éventuellement sans rapport avec la grossesse actuelle
gevolgen voor foetus en pasgeborene door aandoeningen van moeder welke niet gerelateerd hoeven te zijn aan huidige zwangerschap

Définition: La caractéristique essentielle de ce trouble est une préoccupation persistante concernant la présence éventuelle d'un ou de plusieurs troubles somatiques graves et évolutifs, se traduisant par des plaintes somatiques persistantes ou par une préoccupation durable concernant l'apparence physique. Des sensations et des signes physiques normaux ou anodins sont souvent interprétés par le sujet comme étant anormaux ou pénibles. L'attention du sujet se concentre habituellement sur un ou deux organes ou systèmes. Il existe souvent une dépression et une anxiété importantes, pouvant justifier un diagnostic supplémentaire. | Dysmorphophobie (non délirante) Hypocondrie Névrose hypocondriaque Nosophobie Peur d'une dysmorphie corporelle
Omschrijving: Het essentiële kenmerk is een voortdurende preoccupatie met de mogelijkheid één of meer ernstige en progressieve lichamelijke ziekten te hebben. Patiënten geven blijk van aanhoudende somatische klachten of een voortdurende preoccupatie met hun uiterlijk. Normale of alledaagse gevoelens en verschijnselen worden door patiënten dikwijls uitgelegd als abnormaal en kwellend en de aandacht is doorgaans gericht op slechts één of twee organen of systemen van het lichaam. Duidelijke depressiviteit en angst zijn vaak aanwezig en kunnen aanvullende diagnosen rechtvaardigen. | Neventerm: | verstoorde lichaamsbeleving [body dysmorphic disorder] | dysmorfofobie (niet met wanen) | hypochondrie | hypochondrische neurose | monosymptomatische hypochondrie | nosofobie

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Les symptômes d’une interaction de substance active avec un IMAO sont notamment : hyperthermie, rigidité, myoclonies, instabilité autonomique avec éventuelles fluctuations rapides des signes vitaux, modifications de l’état mental comprenant confusion, irritabilité et agitation extrême évoluant vers le délire confusionnel et le coma.
Symptomen van interactie van een werkzaam bestanddeel met een MAO-remmer zijn: hyperthermie, rigiditeit, myoclonus, autonome instabiliteit met mogelijk snelle schommelingen van de vitale tekenen, veranderingen van de geestestoestand zoals verwardheid, prikkelbaarheid en extreme agitatie met progressie tot delirium en coma.

Ces syndromes pouvant engager le pronostic vital du patient, il faut interrompre le traitement par fluvoxamine si ces incidents apparaissent (caractérisés par un ensemble de symptômes tels qu’une hyperthermie, une rigidité, des myoclonies, une instabilité du système nerveux autonome s’accompagnant d’éventuelles fluctuations rapides des signes vitaux, des modifications de l’état mental incluant une confusion, une irritabilité, une agitation extrême évoluant vers un délire et un coma) et il faut instaurer un traitement symptomatique de soutien.
Omdat deze syndromen kunnen leiden tot mogelijk levensbedreigende aandoeningen, moet de behandeling met fluvoxamine worden gestopt als dergelijke aandoeningen zich voordoen (deze worden gekenmerkt door het gelijktijdig voorkomen van symptomen als hyperthermie, rigiditeit, myoklonie, slechte werking van het autonome zenuwstelsel met mogelijke snelle fluctuaties van de vitale functies, wijziging van de mentale toestand inclusief verwardheid, prikkelbaarheid, extreme agitatie die zich kan ontwikkelen tot delirium en coma) en moet een bijkomende symptomatische behandeling worden gestart.

Ces syndromes pouvant donner lieu à des situations potentiellement fatales, il faut arrêter le traitement par paroxétine s’ils se développent (ces syndromes se caractérisent par un ensemble de symptômes tels que : hyperthermie, rigidité, myoclonies, instabilité autonome avec éventuelles fluctuations rapides des fonctions vitales, modifications de l’état mental incluant confusion, irritabilité, agitation extrême donnant lieu à un délire et coma). Dans ce cas, il faut instaurer un traitement symptomatique de soutien.
Omdat deze syndromen kunnen leiden tot potentieel levensbedreigende aandoeningen moet de behandeling met paroxetine worden gestaakt indien dergelijke voorvallen (gekenmerkt door clusters van symptomen als hyperthermie, rigiditeit, myoclonus, autonome instabiliteit met mogelijk snelle schommelingen van de vitale functies, veranderingen van de geestestoestand waaronder verwarring, geïrriteerdheid, extreme agitatie die leidt tot delirium en coma) optreden en moet ondersteunende symptomatische behandeling geïnitieerd worden.

Etant donné que ces syndromes peuvent induire des troubles susceptibles de provoquer la mort, le traitement par paroxétine doit être arrêté, en cas de leur apparition (ces syndromes se caractérisent par des associations de symptômes tels que: hyperthermie, rigidité, myoclonie, instabilité autonome avec d’éventuelles fluctuations rapides des fonctions vitales, changements de l’état d’esprit, y compris la confusion, l’irritation, l’agitation extrême, pouvant mener au délire et au coma, et un traitement symptomatique de soutien doit être mis en route.
Omdat deze syndromen kunnen leiden tot potentieel levensbedreigende aandoeningen moet de behandeling met paroxetine worden gestaakt indien dergelijke voorvallen (gekenmerkt door clusters van symptomen als hyperthermie, rigiditeit, myoclonus, autonome instabiliteit met mogelijk snelle schommelingen van de vitale functies, veranderingen van de geestestoestand waaronder verwarring, geïrriteerdheid, extreme agitatie die leidt tot delirium en coma) optreden en moet ondersteunende symptoombehandeling geïnitieerd worden.

Compte tenu du risque d’atteintes potentiellement mortelles associé à ces syndromes, le traitement par paroxétine doit être interrompu en cas d’apparition de tels effets (caractérisés par des associations de symptômes tels qu’hyperthermie, rigidité, myoclonies, instabilité autonomique avec éventuelles fluctuations rapides des signes vitaux, modifications de l’état mental dont confusion, irritabilité, agitation extrême évoluant vers le délire confusionnel et le coma) et un traitement symptomatique de soutien doit être instauré.
Deze syndromen kunnen resulteren in mogelijk levensbedreigende situaties. Daarom moet de behandeling met paroxetine worden stopgezet als er dergelijke voorvallen optreden (gekenmerkt door een geheel van symptomen zoals hyperthermie, rigiditeit, myoclonus, autonome instabiliteit met mogelijk snelle schommelingen van vitale lichaamsfuncties, veranderingen van de geestestoestand zoals verwardheid, prikkelbaarheid, extreme agitatie gaande tot delirium en coma) en moet een ondersteunende symptomatische behandeling worden gestart.

Après la stérilisation et la désorption éventuelle, le stockage de l’endoscope souple devra toujours se faire en position allongée pour éviter les déformations et les dommages de brisure.Il convient d’assurer une atmosphère pauvre en poussière, sèche et éviter les fluctuations de température.
Na sterilisatie en eventuele desorptie gebeurt de opslag van de flexibele endoscoop altijd in liggende positie om omvormingen en breekschade te vermijden. Er moet een stofarme en droge atmosfeer gewaarborgd worden en temperatuurvariaties dienen vermeden te worden.

La composition, la température et les autres caractéristiques essentielles de l’eau doivent demeurer stables dans le cadre de fluctuations naturelles; en particulier elles ne peuvent pas être modifiées par les variations éventuelles de débit.
De samenstelling, de temperatuur en de andere essentiële kenmerken van het water moeten constant blijven binnen natuurlijke schommelingen; in het bijzonder mogen zij niet door eventuele variaties in het debiet worden gewijzigd.

Après congélation, la température de la glace de consommation doit être stable et maintenue dans tous les points du produit à –18 °C ou plus bas avec éventuellement de brèves fluctuations vers le haut de 3 °C maximum pendant le transport, la distribution locale et dans les meubles de vente.
Na bevriezing, moet de temperatuur van het consumptie-ijs stabiel zijn en moet het in alle punten van het product op -18 °C of lager gehouden worden met eventuele korte schommelingen naar boven van maximum 3 °C tijdens het transport, de plaatselijke distributie en in de winkelmeubelen.

sérotoninergique. Les symptômes d’interaction avec un IMAO comprennent : hyperthermie, rigidité, myoclonies, instabilité autonome éventuellement caractérisée par de rapides fluctuations des paramètres vitaux, modifications de l’état mental, telles que confusion, irritabilité et agitation extrême évoluant en délire et coma (voir rubrique 4.3).
van een interactie van het werkzame bestanddeel met MAO-remmers omvatten: hyperthermie, stijfheid, myoclonus, autonome instabiliteit met mogelijk snelle fluctuaties in de vitale parameters, veranderingen in de geestestoestand, waaronder verwardheid, irriteerbaarheid en extreme agitatie die kunnen gaan tot delirium en coma (zie rubriek 4.3).

Il est éventuellement possible de réduire les fortes fluctuations de la glycémie en administrant la Sandostatine plus fréquemment et à plus faibles doses.
Sterke glycemie-schommelingen kunnen eventueel worden verminderd door een lagere doses Sandostatine in meerdere malen toe te dienen.