Vertaling van "ayant une maladie à ganglions positifs était significativement " (Frans → Nederlands) :

Une analyse exploratrice de la SSM au moyen de l’évaluation du statut ganglionnaire a révélé que l’efficacité du létrozole à réduire le risque de récidives chez les patientes ayant une maladie à ganglions positifs était significativement supérieure à celle du tamoxifène (hazard ratio : 0,71 ; IC à 95 % : 0,59 -0,85 ; P=0,0002). On n’observait aucune différence significative entre les traitements chez les patientes avec une maladie à ganglions négatifs (hazard ratio : 0,98 ; IC à 95 % : 0,77-1,25 ; P= 0,89).
Een verkennende analyse van DFS in functie van de lymfeklierstatus toonde aan dat letrozol significant superieur was over tamoxifen in het verlagen van het risico op recidief bij patiënten met lymfeklier positieve ziekte (HR 0,71; 95% BI 0,59 - 0,85; P=0,0002), terwijl er geen significant verschil was tussen de behandelingen bij patiënten met lymfeklier negatieve ziekte (HR 0,98; 95% BI 0,77-1,25; P=0,89).

Ce bénéfice réduit observé chez les patientes ayant une maladie à ganglions négatifs était confirmé par une analyse d’interaction exploratoire (P=0,03).
Dit gereduceerde voordeel bij patiënten met lymfeklier negatieve ziekte werd bevestigd door een verkennende interactie analyse (P=0,03).

Patientes présentant au moins 4 ganglions envahis Comme le bénéfice observé chez les patientes présentant au moins 4 ganglions envahis n’était pas statistiquement significatif sur la survie sans maladie (SSM) et la survie globale (SG), le rapport bénéfice/risque positif de TAC chez les patientes ayant au moins 4 ganglions envahis n’a pas été complètement démontré par l’analyse finale (cf. paragraphe 5.1.).
Patiënten met 4 of meer positieve klieren Aangezien het voordeel, waargenomen bij patiënten met 4 of meer positieve klieren, niet statistisch significant was voor ziektevrije overleving en totale overleving, is de positieve baten/risicoverhouding voor TAC bij patiënten met 4 of meer positieve klieren niet volledig aangetoond bij de eindanalyse (zie rubriek 5.1).

Le délai de survenue d’une progression était significativement plus long et le taux de réponse était significativement plus élevé pour le létrozole que pour le tamoxifène chez les patientes ayant des tumeurs à récepteurs inconnus ou à récepteurs positifs.
Tijd tot progressie was significant langer en de respons rate was significant hoger voor letrozol dan voor tamoxifen bij patiënten met zowel tumoren met een onbekende receptorstatus als met een positieve receptorstatus.

Patientes présentant au moins 4 ganglions positifs Etant donné que le bénéfice constaté chez les patientes présentant 4+ ganglions n'entraînait pas une amélioration statistiquement significative de la survie sans maladie (SSM) et de la survie globale (SG), le rapport bénéfice/risque favorable aux patientes TAC présentant 4+ ganglions n'était pas pleinement démontré au moment de l'analyse finale (voir rubrique 5.1).
Patiënten met 4 of meer positieve klieren Aangezien het waargenomen voordeel bij patiënten met 4+ klieren niet statistisch significant was voor de ziektevrije overleving (DFS) en algemene overleving (OS, overall survival), was de positieve voordeel/risicoverhouding voor TAC bij patiënten met 4+ klieren niet bewezen bij de eindanalyse (zie rubriek 5.1).

Comme le bénéfice observé chez des patientes ayant au moins 4 ganglions envahis n’était pas statistiquement significatif en terme de SSM et de SG, le rapport bénéfice/risque positif en faveur de TAC chez les patientes avec au moins 4 ganglions envahis, n’a pas été complètement démontré à l’analyse finale.
Aangezien het voordeel waargenomen bij patiënten met 4 of meer positieve klieren niet statistisch significant was voor ziektevrije overleving en totale overleving, is de positieve baten/risicoverhouding voor TAC bij patiënten met 4 of meer positieve klieren niet volledig aangetoond bij de eindanalyse.

Le taux de réponse était significativement plus élevé pour le létrozole chez les patientes n’ayant qu’une maladie des tissus mous (50 % pour le létrozole contre 34 % pour le tamoxifène) et chez les patientes ayant des métastases viscérales (28 % pour le létrozole contre 17 % pour le tamoxifène).
De respons rate was significant hoger voor letrozol bij patiënten met kanker in alleen de zachte weefsels (50% vs. 34% voor respectievelijk letrozol en tamoxifen), en bij patiënten met viscerale metastasen (28% letrozol vs. 17% tamoxifen).