Vertaling van "besluit van 11 maart 2002 betreffende " (Frans → Nederlands) :

Dans ce contexte, l'arrêté royal en vue de la protection des travailleurs contre les risques de l’exposition aux substances chimiques au travail a été abordé par Mme. L. Wouters du SPF ETCS (présentation en néerlandais): Nanotechnologie en het koninklijk besluit van 11 maart 2002 betreffende de bescherming van de gezondheid en de veiligheid van de werknemers tegen de risico's van chemische agentia op het werk (PDF – 24 p. – 527 kB).
In dit licht werd het koninklijk besluit ter bescherming van de werknemers tegen de risico’s van blootstelling aan chemische stoffen op het werk besproken door mevr. L. Wouters van de FOD WASO: Nanotechnologie en het koninklijk besluit van 11 maart 2002 betreffende de bescherming van de gezondheid en de veiligheid van de werknemers tegen de risico's van chemische agentia op het werk (PDF – 24 p. – 527 kB).

Artikel 1. Artikel 147 van het koninklijk besluit van 3 juli 1996 tot uitvoering van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, gewijzigd door de koninklijke besluiten van 13 juni 1999, 22 november 2001, 11 maart 2002, 18 november 2003, 28
modifié par les arrêtés royaux des 13 juin 1999, 22 novembre 2001, 11 mars 2002, 18 novembre 2003, 28 février 2005, 31 août 2009 et 17 octobre 2011, sont apportées les modifications suivantes :

koninklijk besluit van 24 april 2002 waarbij algemeen verbindend wordt verklaard de collectieve arbeidsovereenkomst van 14 juni 2000, gesloten in het Paritair Comité voor de gezondheidsdiensten, betreffende een vormingsproject tot verpleegkundigen,
- of die onder de toepassing vallen van de bepalingen van artikel 6 van de bijlage bij het koninklijk besluit van 24 april 2002 waarbij algemeen verbindend wordt verklaard de collectieve arbeidsovereenkomst van 14 juni 2000, gesloten in het Paritair Comité voor de gezondheidsdiensten, betreffende een vormingsproject tot verpleegkundigen,

de bestreden administratieve beslissing van 6 maart 2008 van het College van geneesherendirecteurs van het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering wordt vernietigd; het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering wordt veroordeeld tot betaling van een som van 80 834,67 EUR zevenenzestig cent provisioneel wegens het onrechtmatig toepassen van artikel 7 van het koninklijk besluit van 4 april 2003 tot uitvoering van artikel 37quater van de wet betrefffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, voor de zorgverleners bedoeld in artikel 34, eerste lid, 11° en 12° van dezelfde wet meer de gerechtelijke intresten vanaf 15 oktober 2009 tot datum van de algehele betaling.
de bestreden administratieve beslissing van 6 maart 2008 van het College van geneesherendirecteurs van het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering wordt vernietigd; het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering wordt veroordeeld tot betaling van een som van tachtigduizend 80 834,67 EUR provisioneel wegens het onrechtmatig toepassen van artikel 7 van het koninklijk besluit van 4 april 2003 tot uitvoering van artikel 37quater van de wet betrefffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, voor de zorgverleners bedoeld in artikel 34, eerste lid, 11° en 12° van dezelfde wet meer de gerechtelijke intresten vanaf 15 oktober 2009 tot datum van de algehele betaling.

Vooraleer voor het overige uitspraak te doen, werd aan het Grondwettelijke Hof een prejudiciële vraag gesteld met betrekking tot de bestaanbaarheid met artikelen 10 en 11 van de Grondwet van de bepalingen artikel 191, 1ste lid, 15°, 15°quater en 15°quinquies van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, met betrekking tot de heffingen voor de jaren 2002 en 2003, in de mate met betrekking tot de erin geregelde heffing, aanvullende heffing en bijkomende heffing, geen onderscheid werd gemaakt tussen farmaceutische ondernemingen naargelang zij generische geneesmiddelen dan wel merkgeneesmiddelen of referentiespecialiteiten op de markt brengen.
Vooraleer voor het overige uitspraak te doen, werd aan het Grondwettelijke Hof een prejudiciële vraag gesteld met betrekking tot de bestaanbaarheid met artikelen 10 en 11 van de Grondwet van de bepalingen artikel 191, 1 ste lid, 15°, 15°quater en 15°quinquies van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, met betrekking tot de heffingen voor de jaren 2002 en 2003, in de mate met betrekking tot de erin geregelde heffing, aanvullende heffing en bijkomende heffing, geen onderscheid werd gemaakt tussen farmaceutische ondernemingen naargelang zij generische geneesmiddelen dan wel merkgeneesmiddelen of referentiespecialiteiten op de markt brengen.