Vertaling van "biologie clinique résultant " (Frans → Nederlands) :

Le surcoût résultant de la variabilité observée en biologie clinique a été calculé. Par hôpital, on a calculé la différence entre les dépenses réelles de l’hôpital et les dépenses normalisées sur la base de la moyenne par journée d’entretien augmentée de 30%.
Bij de berekening van de meerkost werd per ziekenhuis het verschil gemaakt tussen de reële uitgaven van het ziekenhuis en de genormaliseerde uitgaven op basis van het gemiddelde per verpleegdag verhoogd met 30%.

I1 résulte de l'article 5 de l'arrêté royal n° 78 du 10 novembre 1967 relatif à l'exercice de l'art de guérir, de l'art infirmier, des professions paramédicales et aux commissions médicales que les personnes habilitées à accomplir des prestations de biologie clinique (visées à l'art. 3, § 1 er , 3°, précité) sont les médecins, les pharmaciens et les licenciés en sciences chimiques.
Uit artikel 5 van het Koninklijk besluit nr. 78 van 10 november 1967 betreffende de uitoefening van de geneeskunst, de verpleegkunde, de paramedische beroepen en de geneeskundige commissies, volgt dat de personen die zijn gemachtigd om verstrekkingen van klinische biologie uit te voeren (die worden beoogd in het voormelde artikel 3, § 1, 3°), de geneesheren zijn, de apothekers en de licentiaten in de scheikundige wetenschappen.

1988-1989, n° 609/1, p. 13) lors de l'adoption de laquelle le législateur n'a pas remis en cause les options prises par l'arrêté royal n° 143 (ibid., pp. 13 et ss) mais a constaté que la prolifération des analyses dans ce secteur de la biologie clinique, résultant du développement anarchique des pratiques commerciales de certains laboratoires privés, menaçait l'équilibre financier du régime des des soins de santé (ibid., n° 609/23, pp. 5, 6 et 31).
St., Kamer, 1988-1989, nr. 609/1, p. 13); bij de aanneming van die laatste wet heeft de wetgever de keuzes die waren gemaakt in het Koninklijk besluit nr. 143, niet opnieuw ter discussie gesteld (ibid., pp. 13 en volgende), maar heeft hij vastgesteld dat de proliferatie van analyses in die sector van de klinische biologie, die het gevolg was van een chaotische toename van commerciële praktijken van bepaalde privélaboratoria, een bedreiging vormde voor het financieel evenwicht van het stelsel van de geneeskundige verzorging (ibid., nr. 609/23, pp. 5, 6 en 31).