Comme nous l’a rappelé un expert, « ce type de recherche n’est évidemment pas facile à mettre en place : outre le temps et l’argent nécessaires, il y a aussi le problème du diagnostic du burnout (auto-évaluation ? médecin ? psychologue ?), la « faible prévalence » du phénomène (en fonction de la présence et de la qualité du diagnostic, bien souvent en auto-évaluation) et l’accès aux personnes/aux répondants»..
Zoals een expert opmerkte, ‘is dit soort onderzoek beslist niet gemakkelijk om op te starten: naast de nodige tijd en het nodige geld, zijn er ook nog de moeilijkheid van het di
agnosticeren van de burnout (zelfevaluatie? arts? psycholoog?), de ‘zeldzaamheid’ van het fenomeen (in functie van de aanwezigheid en de kwaliteit van de diagnose, vaak in de vorm van zelfevaluatie) en het bereiken van personen/respondenten’. e Hieruit volgt dat, hoewel het fenomeen al tientallen jaren deel uitmaakt van de wetenschappelijke litteratuur, we niet beschikken over overtuigende studies over de manier waarop professionele uitputting voorkomen of genezen
...[+++] kan worden.
