En raison du besoin de traitement, un traitement par tacrolimus peut être envisagé chez les femmes enceintes lorsqu'il n’y pas d’alternative plus sûre et lorsque le bénéfice perçu justifie le risque potentiel pour le fœtus.En cas d’exposition in utero, une surveillance du nouveau-né est recommandée pour détecter des effets indésirables potentiels dus au tacrolimus (en particulier, des effets sur les reins).
Gezien de noodzaak tot behandeling mag een behandeling met tacrolimus worden overwogen bij zwangere vrouwen als er geen veiliger alternatief is en als de verwachte voordelen het mogelijke risico voor de foetus wettigen. In geval van blootstelling in utero is het aanbevolen om na te gaan of de pasgeborene bijwerkingen van tacrolimus heeft (in het bijzonder het effect op de nieren).
