Traduction de «canagliflozine a été étudiée » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

produit contenant de la canagliflozine
product dat canagliflozine bevat

produit contenant de la canagliflozine et de la metformine
product dat canagliflozine en metformine bevat

produit contenant de la canagliflozine sous forme orale
product dat canagliflozine in orale vorm bevat

canagliflozine
canagliflozine

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Études contrôlées versus placebo La canagliflozine a été étudiée en monothérapie, bithérapie avec la metformine, bithérapie avec un sulfamide hypoglycémiant, trithérapie avec la metformine et un sulfamide hypoglycémiant, trithérapie avec la metformine et la pioglitazone et en association à l'insuline (tableau 2).
Placebogecontroleerde studies Canagliflozine werd onderzocht als monotherapie, in duotherapie met metformine, in duotherapie met een sulfonylureumderivaat, in tripletherapie met metformine en een sulfonylureumderivaat, in tripletherapie met metformine en pioglitazon en als add-on-therapie met insuline (tabel 2).

La canagliflozine n'a pas été étudiée chez les patients présentant une insuffisance hépatique sévère et son utilisation n'est pas recommandée chez ces patients (voir rubrique 5.2).
Canagliflozine is niet onderzocht bij patiënten met ernstige leverinsufficiëntie en gebruik bij deze patiënten wordt niet aangeraden (zie rubriek 5.2).

La canagliflozine n’a pas été étudiée encas d’insuffisance rénale sévère (DFGe < 30 mL/min/1,73 m 2 ou ClCr < 30 mL/min) ou d’IRT.
Canagliflozine is niet onderzocht bij ernstige nierinsufficiëntie (eGFR < 30 ml/min/1,73 m 2 of een CrCl < 30 ml/min) of terminaal nierfalen.

Dabigatran : l’administration concomittante de canagliflozine (inhibiteur faible de la P-gp) sur le dabigatran étexilate (un substrat de la P-gp) n’a pas été étudiée.
Dabigatran: Het effect van gelijktijdige toediening van canagliflozine (een zwakke P-gp-remmer) op dabigatranetexilaat (een P-gp-substraat) is niet onderzocht.

Lorsque la canagliflozine a été ajoutée à une insulinothérapie, on a observé une hypoglycémie chez respectivement 49,3 %, 48,2 % et 36,8 % des patients traités par canagliflozine 100 mg, canagliflozine 300 mg et placebo et une hypoglycémie sévère s'est produite chez respectivement 1,8 %, 2,7 % et 2,5 % des patients traités par canagliflozine 100 mg, canagliflozine 300 mg et placebo.
Als canagliflozine werd toegevoegd aan behandeling met insuline, werd hypoglykemie waargenomen bij respectievelijk 49,3%, 48,2% en 36,8% van de patiënten behandeld met canagliflozine 100 mg, canagliflozine 300 mg en placebo, en kwam ernstige hypoglykemie voor bij 1,8%, 2,7% en 2,5% van de patiënten behandeld met respectievelijk canagliflozine 100 mg, canagliflozine 300 mg en placebo.

Cet effet, observé à la dose de 300 mg de canagliflozine pourrait, en partie, être dû à une inhibition locale du SGLT1 intestinal (un transporteur intestinal important du glucose) liée aux fortes concentrations transitoires de canagliflozine dans la lumière intestinale avant l'absorption du médicament (la canagliflozine est un inhibiteur peu puissant des SGLT1).
Dit effect bij de dosis van 300 mg canagliflozine is mogelijk deels een gevolg van lokale remming van SGLT1 in de darm (een belangrijk glucosetransporteiwit in de darm) gerelateerd aan tijdelijke hoge concentraties van canagliflozine in het darmlumen voordat het geneesmiddel wordt geabsorbeerd (canagliflozine is een laagpotente remmer van SGLT1).

Lorsque la canagliflozine a été ajoutée à un traitement par sulfamide hypoglycémiant, une hypoglycémie a été observée chez respectivement 4,1 %, 12,5 % et 5,8 % des patients traités par canagliflozine 100 mg, canagliflozine 300 mg et placebo (voir rubriques 4.2 et 4.5).
Als canagliflozine werd toegevoegd aan behandeling met een sulfonylureumderivaat, werd hypoglykemie waargenomen bij respectievelijk 4,1%, 12,5% en 5,8% van de patiënten behandeld met canagliflozine 100 mg, canagliflozine 300 mg en placebo (zie de rubrieken 4.2 en 4.5).

Cette étude présente toutefois quelques inconvénients importants: la morphologie de l’organe auditif des espèces animales étudiées ne correspond pas à celle de l’homme (par exemple le nombre de spires de la cochlée: 3,5 pour le cobaye et 2,5 pour le rat) et les espèces animales étudiées entendent des sons dans un spectre plus large que l’homme (par exemple cobaye 54 Hz – 50 kHz, rat 200 Hz – 76 kHz).
Dit onderzoek heeft echter enkele belangrijke nadelen: de bouw van het gehoorgaan van de onderzochte diersoorten komt niet overeen met dat van de mens (bijvoorbeeld aantal windingen cochlea: 3,5 bij de cavia en 2,5 bij de rat) en de onderzochte diersoorten horen geluid in een breder spectrum dan de mens (bijvoorbeeld cavia 54 Hz – 50 kHz, rat 200 Hz – 76 kHz).

La partie belge de la mer du Nord est l’une des mers les plus particulièrement étudiées.
Het Belgische deel van de Noordzee is één van de meest in detail bestudeerde zeeën.

Les dioxines bromées n'ont pas encore été étudiées de près.
Gebromeerde dioxines zijn nog niet nader bestudeerd.