Traduction de «cd4 chez les patients ayant une co-infection » (Français → Néerlandais) :

Patients ayant des taux faibles de CD4 : Chez les patients ayant une co-infection VHC-VIH, les données d’efficacité et de sécurité (N = 25) disponibles chez les sujets avec des taux de CD4 inférieurs à 200 cellules/μl sont limitées.
Patiënten met een lage CD4-tellingen: Bij patiënten met een HCV-hiv-co-infectie zijn er beperkte gegevens over de doeltreffendheid en de veiligheid (n = 25) bij patiënten met CD4-tellingen van minder dan 200 cellen/µl.

Patients ayant une co-infection VHC/VIH : Chez les patients ayant une co-infection VHC/VIH et recevant la ribavirine en association avec le peginterféron alpha-2b, les autres effets indésirables (non rapportés chez les patients mono-infectés) rapportés au cours des études avec une fréquence > 5 % étaient : candidose orale (14 %), lipodystrophie acquise (13 %), diminution des taux de lymphocytes CD4 (8 %), diminution de l’appétit (8 %), augmentation des taux de gamma-glutamyltransférase (9 %), douleurs dorsales (5 %), augmentation des taux sanguins d’amylase (6 %), augmentation des taux sanguins d’acide lactique (5 %), hépatite cytolytique (6 %), augmentation des taux de lipase (6 %) et douleur dans les membres (6 %).
Andere bijwerkingen die in de studies werden gerapporteerd met een frequentie > 5% bij patiënten met een HCV-hiv-co-infectie die ribavirine kregen in combinatie met peginterferon alfa-2b (en die niet werden gerapporteerd bij patiënten met een mono-infectie), waren: orale candidiasis (14%), verworven lipodystrofie (13%), daling van het aantal CD4-lymfocyten (8%), minder eetlust (8%), verhoogde gammaglutamyltransferase (9%), rugpijn (5%), verhoogde bloedamylasen (6%), verhoogde bloedspiegel van melkzuur (5%), cytolytische hepatitis (6%), stijging van lipase (6%) en pijn in een lidmaat (6%).

Anomalies hématologiques chez les patients ayant une co-infection VHC-VIH : Les patients ayant une co-infection VHC-VIH et recevant un traitement par peginterféron alpha-2b/ribavirine et une HAART peuvent présenter un risque accru de développer des anomalies hématologiques (telles qu’une neutropénie, une thrombocytopénie et une anémie) par rapport aux patients mono-infectés par le VHC. Même s’il est possible de prendre en charge la majorité de ces patients par une réduction de la dose, entreprendre une surveillance étroite des paramètres hématologiques dans cette population de patients (voir rubrique 4.2 et sous « Tests biologiques » et rubrique 4.8).
Hematologische afwijkingen bij patiënten met een HCV-hiv-co-infectie: Patiënten met een HCV-hiv-co-infectie die worden behandeld met peginterferon alfa- 2b/ribavirine en HAART, kunnen een hoger risico lopen om hematologische afwijkingen te ontwikkelen (zoals neutropenie, trombocytopenie en anemie) dan patiënten die alleen geïnfecteerd zijn met het HCV. Hoewel bij de meesten een verlaging van de dosering volstond, moeten de hematologische parameters bij die patiënten zorgvuldig worden gevolgd (zie rubriek 4.2 en verder “Laboratoriumtests” en rubriek 4.8).

Durée du traitement – patients ayant une co-infection VHC/VIH Pour les patients ayant une co-infection VHC/VIH, la durée recommandée du traitement par ribavirine en fonction du poids (voir Tableau 1) est de 48 semaines, indépendamment du génotype.
Duur van de behandeling - patiënten met een HCV-hiv-co-infectie De aanbevolen duur van de behandeling met ribavirine in een dosering die gebaseerd is op het lichaamsgewicht (zie tabel 1), bij patiënten die een HCV-hiv-co-infectie vertonen, is 48 weken, ongeacht het genotype.

Décompensation hépatique chez les patients ayant une co-infection VHC-VIH et une cirrhose avancée : Les patients co-infectés ayant une cirrhose avancée et recevant une thérapie antirétrovirale hautement active (HAART) peuvent présenter un risque accru de décompensation hépatique et de décès.
Leverdecompensatie bij patiënten met een HCV-hiv-co-infectie met gevorderde cirrose: Patiënten met een co-infectie met gevorderde cirrose die een zeer actieve antiretrovirale behandeling (HAART) krijgen, kunnen een hoger risico lopen op leverdecompensatie en overlijden.

Paramètres biologiques chez les patients ayant une co-infection VHC/VIH : Même si les toxicités hématologiques de type neutropénie, thrombopénie et anémie survenaient plus fréquemment chez les patients ayant une co-infection VHC/VIH, il était possible de prendre en charge la majorité de ces toxicités par une modification de la dose et elles ne nécessitaient que rarement un arrêt prématuré du traitement (voir rubrique 4.4).
Laboratoriumwaarden bij patiënten met een HCV-hiv-co-infectie: Hoewel hematologische toxiciteit (neutropenie, trombocytopenie en anemie) vaker voorkwam bij patiënten met een HCV-hiv-co-infectie, konden de meeste afwijkingen worden opgevangen door de dosering te veranderen en moest de behandeling zelden voortijdig worden stopgezet (zie rubriek 4.4).

Patients ayant une co-infection VHC/VIH Deux études ont été réalisées chez des patients ayant une co-infection par le VIH et le VHC. Le Tableau 10 présente les réponses observées au cours de ces deux études.
Patiënten met een HCV-hiv-co-infectie Er werden twee studies uitgevoerd bij patiënten die geïnfecteerd waren met het HCV-virus én het hiv-virus.

Pour pouvoir infecter des cellules, le VIH a besoin, outre du récepteur CD4, de «clés» supplémentaires, appelées « co-récepteurs ».
Om cellen te kunnen infecteren, heeft HIV naast de CD4-receptor bijkomende « sleutels », co-receptoren genaamd, nodig.

Après plusieurs années d’évolution asymptomatique, la chute du taux de cellules CD4 mène le patient au stade de syndrome d’immunodéficience acquise (SIDA), caractérisé par le développement d’infections dites « opportunistes » (causées par des micro-organismes qui ne sont généralement pas pathogènes chez des personnes en bonne santé) et de certaines formes de cancers.
Na meerdere jaren van asymptomatische evolutie komt de patiënt door de daling van het aantal CD4-cellen in het stadium van het verworven immunodeficiëntiesyndroom (AIDS). Dit stadium wordt gekenmerkt door de ontwikkeling van « opportunistische » infecties (veroorzaakt door micro-organismen die gewoonlijk niet ziekteverwekkend zijn voor mensen met een goede gezondheid) en bepaalde vormen van kanker.

Roche est actif depuis plus de 10 ans dans le domaine de l’hépatite C. Avec son programme d’études cliniques très complet, Roche Belgique s’engage dans la recherche de meilleurs résultats chez des populations particulièrement difficiles à traiter comme les patients transplantés, les patients co-infectés par le VIH, les enfants, les patients atteints d’insuffisance rénale, les patients non répondeurs ou rechuteurs.
Sinds meer dan 10 jaar is Roche actief op het domein van hepatitis C. Roche België beschikt over een volledig programma van klinische studies om betere resultaten te bekomen bij populaties die bijzonder moeilijk te behandelen zijn, zoals patiënten die een transplantatie ondergingen, patiënten die eveneens met HIV geïnfecteerd zijn, kinderen, patiënten met nierinsufficiëntie en patiënten die niet reageerden op (non-responder) of opnieuw ziek (relapser) werden na behandeling.