Malheureusement -mais cela s’inscrit évidemment dans la tendance re-médicalisante du moment- ces praticiens se sont orientés vers l’analyse des pathologies associées chez leurs patients toxicomanes et non vers l’évaluation clinique du devenir (usage de drogues, insertion psychosociale, déviance, qualité de vie ou réduction de carences psychologiques, par exemple).
Jammer genoeg –maar dit is toe te schrijven aan de huidige medicalizerende trend- kijken deze praktici meer naar de geassocieerde pathologiëen van hun toxicomane patiënten en niet naar een klinische evaluatie van hun outcome (druggebruik, psychosociale integratie, afwijkend gedrag, levenskwaliteit of vermindering van de psychologische deprivatie, bvb).
