Plusieurs études, dans les années 1980, ont montré que le traitement ambulatoire, impliquant une forme de soutien ou d’accompagnement psychosocial, apportait une amélioration pour le patient, comparable à celle obtenue grâce au traitement en communauté thérapeutique ou à la maintenance à la Méthadone, mais toujours supérieure au traitement se limitant au sevrage ou de l’absence de traitement.
Meerdere studies, in de jaren ’80 hebben aangetoond dat de ambulante behandeling met een ondersteuning of psychosociale begeleiding een verbetering brengt voor de patiënt, die vergelijkbaar is aan deze verkregen met een behandeling in een therapeutische gemeenschap of met het onderhouden van de Methadon, maar steeds superieur is aan de behandeling die zich beperkt tot een ontwenning of ontstentenis van behandeling.
