Les thérapeutes existentiels estiment que, contrairement à ce qu’a déclaré Freud, beaucoup d’anxiété et de processus d’évitement ne résultent pas d’un conflit entre le Ça et le Surmoi, mais bien de la confrontation avec un certain nombre d’aspects de la condition humaine: la mort et le dépérissement, la liberté et la responsabilité, l’isolement intrinsèque de l’homme et sa mission de donner un sens à sa vie.
De existentiële therapeuten zijn van mening dat heel wat angst en vermijdingsgedrag niet ontstaat uit een conflict tussen Es en Ueberich zoals Freud het formuleerde, maar uit de confrontatie met een aantal 'givens of life': dood en aftakeling, vrijheid en verantwoordelijkheid, het wezenlijk geïsoleerd zijn van de mens en zijn opdracht zin te creëren in zijn leven.