L’intégration de l’ostéopathie (tout comme celle de la chiropraxie) supposerait notamment que ses praticiens acceptent que leur discipline soit considérée comme une médecine ‘complémentaire’ et non plus comme une approche ‘alternative’, c’est-à-dire proposant ‘autre chose’ que ce qu’offre la biomédecine.
De integratie van de osteopathie (net zoals de chiropraxie) zou met name inhouden dat de beoefenaars zouden aanvaarden dat hun discipline wordt beschouwd als een ‘complementaire’ geneeswijze en niet langer meer als een ‘alternatieve’ geneeswijze, d.w.z. een geneeswijze die iets te bieden heeft dat de biogeneeskunde niet kan geven.
