Traduction de «co-administration avec renvela » (Français → Néerlandais) :

L’éventualité d’une interaction ne peut donc pas être exclue et une surveillance étroite des concentrations sanguines de ciclosporine, de mycophénolate mofétil et de tacrolimus doit être envisagée lors de la co-administration avec Renvela et après son arrêt.
De kans op een interactie kan niet worden uitgesloten en een strenge controle van de concentraties van ciclosporine, mycofenolaatmofetil en tacrolimus in het bloed dient tijdens het gebruik van deze combinatie en na afloop ervan overwogen te worden.

Co-administration d’Eviplera et de didanosine : Cette co-administration n’est pas recommandée car l’exposition systémique à la didanosine est significativement augmentée en cas de co-administration avec le fumarate de ténofovir disoproxil. Cela peut augmenter le risque d’effets indésirables liés à la didanosine (voir rubrique 4.5).
Gelijktijdige toediening van Eviplera en didanosine: Wordt niet aanbevolen omdat de blootstelling aan didanosine significant stijgt na gelijktijdige toediening met tenofovirdisoproxilfumaraat, waardoor het risico op didanosinegerelateerde bijwerkingen mogelijk toeneemt (zie rubriek 4.5).

Une attention particulière est nécessaire lors de la co-administration d’emtricitabine avec des médicaments qui sont éliminés par sécrétion tubulaire active, cette co-administration pouvant conduire à une augmentation des concentrations plasmatiques soit de l’emtricitabine soit du médicament co-administré en raison de la compétition pour cette voie d’élimination (voir rubrique 4.5).
Voorzichtigheid dient te worden betracht bij gelijktijdige toediening van emtricitabine met geneesmiddelen die worden uitgescheiden via actieve tubulaire secretie, aangezien deze gelijktijdige toediening kan leiden tot een verhoging van serumconcentraties van óf emtricitabine óf een gelijktijdig toegediend geneesmiddel als gevolg van competitie voor deze eliminatieweg (zie rubriek 4.5).

Chez les patients précédemment sous chélateurs de phosphate (chlorhydrate de sevelamer ou chélateurs à base de calcium), Renvela doit être administré à posologie équivalente en grammes tout en surveillant les taux de phosphates sériques jusqu’à obtention des doses quotidiennes optimales.
Voor patiënten die eerder fosfaatbinders kregen (sevelamer-hydrochloride of op calciumbasis) dient Renvela te worden gegeven op basis van gewicht in gram en dient de serumfosforspiegel te worden gecontroleerd om optimale dagelijkse doses te garanderen.

Dans ce cas, envisager l'administration de Renvela en poudre pour suspension buvable.
Overweeg bij patiënten met een voorgeschiedenis van slikstoornissen het gebruik van Renvela-poeder voor orale suspensie.

Antiarythmiques et anticonvulsivants Renvela doit être administré avec précaution chez les patients traités par des antiarythmiques ou des anticonvulsivants (voir rubrique 4.5).
Antiaritmica en anti-epileptica Men dient voorzichtig te werk te gaan wanneer Renvela wordt voorgeschreven aan patiënten die daarnaast ook antiaritmica en anti-epileptica gebruiken (zie rubriek 4.5).

Chez les patients précédemment sous chélateurs de phosphate (chlorhydrate de sevelamer ou chélateurs à base de calcium), Renvela doit être administré à posologie équivalente en grammes avec surveillance des taux de phosphates sériques jusqu’à obtention des doses quotidiennes optimales.
Voor patiënten die eerder fosfaatbinders kregen (sevelamer-hydrochloride of op calciumbasis) dient Renvela te worden gegeven op basis van gewicht in gram en dient de serumfosforspiegel te worden gecontroleerd om optimale dagelijkse dosissen te garanderen.

Impact de la décitabine sur les médicaments co-administrés En raison de sa faible liaison in vitro aux protéines plasmatiques (< 1%), il est peu probable que la décitabine déplace les médicaments co-administrés de leur liaison aux protéines plasmatiques.
Effect van decitabine op gelijktijdig toegediende geneesmiddelen Gezien de lage plasma-eiwitbinding in vitro ( 1%), is het onwaarschijnlijk dat decitabine gelijktijdig toegediende geneesmiddelen verdringt van hun plasma-eiwitbinding.

Etant donné l’ importante diminution de l'exposition au bosutinib observée en cas de co-administration de bosutinib et de rifampicine, il est peu probable que l'augmentation de la dose de bosutinib lors de l'administration concomitante d'inducteurs puissants ou modérés du CYP3A compense suffisamment la perte d'exposition.
Op basis van de grote daling in blootstelling aan bosutinib die zich voordeed toen bosutinib gelijktijdig werd toegediend met rifampicine, is het waarschijnlijk dat een verhoging van de dosis Bosulif bij gelijktijdige toediening met krachtige of matige CYP3A-inductoren het verlies aan blootstelling niet voldoende zal compenseren.

Après la co-administration d'une dose unique de bosutinib et de six doses quotidiennes de 600 mg de rifampicine chez 24 sujets sains après le repas, l'exposition au bosutinib (C max et ASC dans le plasma) a diminué de 14 % et 6 %, respectivement, par rapport aux valeurs enregistrées lors de l'administration de 500 mg de bosutinib seul.
Na gelijktijdige toediening van een enkelvoudige dosis bosutinib en zes dagelijkse doses van 600 mg rifampicine aan 24 gezonde proefpersonen na voedselopname daalde de blootstelling aan bosutinib (C max en AUC in plasma) tot respectievelijk 14% en 6% van de waarden bij toediening van uitsluitend 500 mg bosutinib.