Vertaling van "co-administration de posologies " (Frans → Nederlands) :

La co-administration de posologies plus élevées d’éfavirenz ou de carbamazépine n’a pas été étudiée.
Gelijktijdige toediening van hogere doses van hetzij efavirenz of carbamazepine is niet onderzocht.

Carbamazépine : ASC : ↓ 27% (↓ 20 à ↓ 33) C max : ↓ 20% (↓ 15 à ↓ 24) C min : ↓ 35% (↓ 24 à ↓ 44) Efavirenz : ASC : ↓ 36% (↓ 32 à ↓ 40) C max : ↓ 21% (↓ 15 à ↓ 26) C min : ↓ 47% (↓ 41 à ↓ 53) (diminution des concentrations de carbamazépine : induction du CYP3A4 ; diminution des concentrations d’éfavirenz : induction du CYP3A4 et du CYP2B6) La co-administration de posologies plus élevées d’éfavirenz ou de carbamazépine n’a pas été étudiée.
Carbamazepine: AUC: ↓ 27% (↓ 20 tot ↓ 33) C max : ↓ 20% (↓ 15 tot ↓ 24) C min : ↓ 35% (↓ 24 tot ↓ 44) Efavirenz: AUC: ↓ 36% (↓ 32 tot ↓ 40) C max : ↓ 21% (↓ 15 tot ↓ 26) C min : ↓ 47% (↓ 41 tot ↓ 53) (afname van de concentraties carbamazepine: inductie van CYP3A4; afname van de concentraties efavirenz: inductie van CYP3A4 en CYP2B6) Gelijktijdige toediening van hogere doses van óf efavirenz óf carbamazepine is niet onderzocht.

Si un traitement par sildénafil, vardénafil ou tadalafil est indiqué en co-administration à PREZISTA associé à une faible dose de ritonavir, les posologies recommandées sont les suivantes : sildénafil à dose unique ne dépassant pas 25 mg sur 48 heures, vardénafil à dose unique ne dépassant pas 2,5 mg sur 72 heures ou tadalafil à dose unique ne dépassant pas 10 mg sur 72 heures.
Als het nodig is PREZISTA, samen toegediend met een lage dosis ritonavir, te combineren met sildenafil, vardenafil of tadalafil, wordt aanbevolen sildenafil te gebruiken in een enkelvoudige dosis van niet meer dan 25 mg per 48 uur, vardenafil in een enkelvoudige dosis van niet meer dan 2,5 mg per 72 uur of tadalafil in een enkelvoudige dosis van niet meer dan 10 mg per 72 uur.

Chez le rat, en cas d’administration de posologies élevées toxiques à la mère (40 à 160 mg/kg), on a observé des effets tératogènes et toxiques pour l’embryon, qui ne se manifestaient pas en cas d’administration de posologies plus faibles.
Bij, voor het moederdier (rat) toxische hoge doseringen (40 tot 160 mg/kg) werden teratogene en embryotoxische effecten vastgesteld die afwezig bleven bij lagere doseringen.

Dans un essai posologique comparatif d’une durée de 8 semaines portant sur cinq posologies fixes de rispéridone (1, 4, 8, 12 et 16 mg/jour administrés en deux prises), les posologies de 4, 8 et 16 mg/jour de rispéridone se sont avérées mieux agir sur le score PANSS total que celle de 1 mg de rispéridone.
In een 8 weken durende studie ter vergelijking van de doseringen met vijf vaste doseringen van risperidon (1, 4, 8, 12 en 16 mg/dag, tweemaal daags), gaven de groepen met 4, 8 en 16 mg/dag betere resultaten op de totaalscore van de PANSS dan de risperidongroep met 1 mg.

Une attention particulière est nécessaire lors de la co-administration d’emtricitabine avec des médicaments qui sont éliminés par sécrétion tubulaire active, cette co-administration pouvant conduire à une augmentation des concentrations plasmatiques soit de l’emtricitabine soit du médicament co-administré en raison de la compétition pour cette voie d’élimination (voir rubrique 4.5).
Voorzichtigheid dient te worden betracht bij gelijktijdige toediening van emtricitabine met geneesmiddelen die worden uitgescheiden via actieve tubulaire secretie, aangezien deze gelijktijdige toediening kan leiden tot een verhoging van serumconcentraties van óf emtricitabine óf een gelijktijdig toegediend geneesmiddel als gevolg van competitie voor deze eliminatieweg (zie rubriek 4.5).

Co-administration d’Eviplera et de didanosine : Cette co-administration n’est pas recommandée car l’exposition systémique à la didanosine est significativement augmentée en cas de co-administration avec le fumarate de ténofovir disoproxil. Cela peut augmenter le risque d’effets indésirables liés à la didanosine (voir rubrique 4.5).
Gelijktijdige toediening van Eviplera en didanosine: Wordt niet aanbevolen omdat de blootstelling aan didanosine significant stijgt na gelijktijdige toediening met tenofovirdisoproxilfumaraat, waardoor het risico op didanosinegerelateerde bijwerkingen mogelijk toeneemt (zie rubriek 4.5).

Impact de la décitabine sur les médicaments co-administrés En raison de sa faible liaison in vitro aux protéines plasmatiques (< 1%), il est peu probable que la décitabine déplace les médicaments co-administrés de leur liaison aux protéines plasmatiques.
Effect van decitabine op gelijktijdig toegediende geneesmiddelen Gezien de lage plasma-eiwitbinding in vitro ( 1%), is het onwaarschijnlijk dat decitabine gelijktijdig toegediende geneesmiddelen verdringt van hun plasma-eiwitbinding.

Au vu des résultats des études BREATHE-3 et FUTURE - 1, il semble que, les concentrations plasmatiques de bosentan atteignent un plateau chez l’enfant à partir de doses plus faibles que chez l’adulte et que en conséquence l’administration de posologies supérieures à 2 mg/kg 2 fois par jour chez l’enfant n’entraînera pas d’augmentation des expositions systémiques.
Op basis van de bevindingen in de onderzoeken BREATHE-3 en FUTURE 1 blijkt dat de blootstelling aan bosentan voor pediatrische patiënten bij lagere doses een plateau bereikt dan voor volwassenen, en dat doses hoger dan tweemaal daags 2 mg/kg bij pediatrische patiënten niet leiden tot een hogere blootstelling aan bosentan.

A des posologies de 30 mg/kg et au-dessus, l’administration orale de tepoxalin est associée à des fèces décolorées allant de la couleur blanche à jaune, ce qui résulte du produit non absorbé.
Bij een dosis van 30 mg/kg en hoger wordt de orale toediening van tepoxaline geassocieerd met verkleurde feces gaande van wit tot geel, wat het resultaat is van niet-geabsorbeerd geneesmiddel.