Traduction de «coagulomètres portables chez les patients sous anticoagulants oraux » (Français → Néerlandais) :

Utilisation des coagulomètres portables chez les patients sous anticoagulants oraux: Health technology Assesment | KCE
Gebruik van point-of care systemen bij patiënten met orale anticoagulatie: een Health Technology Assesment | KCE

Utilisation des coagulomètres portables chez les patients sous anticoagulants oraux: Health technology Assesment
Gebruik van point-of care systemen bij patiënten met orale anticoagulatie: een Health Technology Assesment

Utilisation des coagulomètres portables chez les patients sous anticoagulants oraux: Health technology Assesment.
Gebruik van point-of care systemen bij patiënten met orale anticoagulatie: een Health Technology Assesment.

117. Utilisation des coagulomètres portables chez les patients sous anticoagulants oraux (D/2009/10.273/48).
117. Gebruik van point-of care systemen bij patiënten met orale anticoagulatie (D/2009/10.273/47).

Anticoagulants oraux Dans deux études cliniques, l’une chez des volontaires sains et l’autre chez des patients hypercholestérolémiques, 20 à 40 mg par jour de simvastatine ont induit une modeste potentialisation de l’effet des anticoagulants coumariniques : le temps de prothrombine, exprimé sous la forme du rapport normalisé international (INR), est respectivement passé d’une valeur initiale de 1,7 à 1,8 chez les volontaires sains, et de 2,6 à 3,4 chez les patients.
Orale anticoagulantia In twee klinische studies, één bij gezonde vrijwilligers en één bij patiënten met hypercholesterolemie, potentieerde simvastatine 20-40 mg/dag het effect van coumarineanticoagulantia licht: de protrombinetijd uitgedrukt als de international normalized ratio (INR) steeg van 1,7 tot 1,8 in de studie met vrijwilligers en van 2,6 tot 3,4 in de studie met patiënten.

En raison de l'interaction possible des agents cytotoxiques avec les anticoagulants oraux, les patients sous traitement anticoagulant doivent faire l'objet d'une surveillance plus fréquente.
Patiënten die met anticoagulantia worden behandeld dienen frequenter te worden gecontroleerd, aangezien cytotoxische middelen interacties kunnen vertonen met orale anticoagulantia.

Il existe cependant peu de données concernant l’innocuité de la mélatonine, et sur base des données actuelles, il paraît indiqué d’éviter la mélatonine chez les patients sous anticoagulants oraux ainsi que chez les patients épileptiques.
Over het veiligheidsprofiel van melatonine is echter weinig bekend, en op basis van de huidige kennis lijkt het aangewezen melatonine te vermijden bij patiënten op orale anticoagulantia en patiënten met epilepsie.

C’est ainsi que sont définis les critères de la “sous-prescription” (underprescribing) par ex.: si une personne âgée présente une fibrillation auriculaire d’une durée supérieure à 48 heures et qu’elle fait partie d’un groupe de patients à risque élevé, alors la prescription d’anticoagulants oraux est indiquée, excepté s’il y a une contre-indication (dans ce cas, des antiagrégants seront prescrits).
Op deze manier zijn indicatoren voor ‘ondervoorschrijven’ (underprescribing) gedefinieerd. Voorbeeld: indien een oudere persoon voorkamerfibrillatie vertoont die langer duurt dan 48 uur en tot een hoogrisico groep behoort, dan is het voorschrijven van perorale anticoagulantia aangewezen, tenzij er een contra-indicatie voor bestaat (in welk geval anti-aggregantia worden voorgeschreven).

A ce sujet, il ressort d’une étude (de petite taille) que l’utilisation prolongée de doses élevées de paracétamol (2 à 4 g par jour) chez des patients sous anticoagulants oraux peut entraîner une augmentation statistiquement significative de l’INR avec un risque accru d’hémorragie.
In dit verband blijkt uit een (kleinschalige) studie dat langdurig gebruik van hoge doses paracetamol (2 à 4 g per dag) bij patiënten die orale anticoagulantia nemen, kan leiden tot een statistisch significante verhoging van de INR, met verhoogd bloedingsrisico.