Les deux approches nouvelles semblent se profiler comme complémentaires : les oto‐émissions plutôt comme instrument de détection très précoce des effets nocifs du bruit (et concomitamment de certains toxiques) sur l’oreille, et donc notamment des sujets les plus sensibles ; les tests d’intelligibilité dans le bruit plutôt comme outil de suivi périodique et propre à sensibiliser le travailleur.
De twee nieuwe benaderingen blijken complementair te zijn: de oto‐emissies zijn eerder een zeer vroegtijdig detectie‐instrument voor de schadelijke gevolgen van lawaai (eventueel in combinatie met sommige giftige stoffen) op het oor, en dus vooral voor het opsporen van de gevoeligste personen; de verstaanbaarheidtests in omgevingslawaai zijn eerder een instrument om de werknemer regelmatig te volgen en eventueel bewust te maken van een beginnend gehoorverlies.
