Vertaling van "comme une publicité " (Frans → Nederlands) :

Aussi bien dans la loi du 14 juillet 1991 que dans la directive européenne 97/55/CE et à l'article 4 de la récente loi sur la publicité comparative et la publicité trompeuse, la publicité comparative est définie comme " toute publicité qui, explicitement ou implicitement, identifie un concurrent ou des biens ou services offerts par un concurrent" .
In de Wet van 14 juli 1991 evenals in de genaamde Europese Richtlijn 97/55 EG en in artikel 4 van de recente Wet betreffende vergelijkende en misleidende reclame wordt onder vergelijkende reclame verstaan : “Elke vorm van reclame waarbij een concurrent, dan wel door een concurrent aangeboden goederen of diensten, uitdrukkelijk of impliciet worden genoemd”.

La loi du 2 août 2002 relative à la publicité trompeuse et à la publicité comparative, aux clauses abusives et aux contrats à distance en ce qui concerne les professions libérales, définit en son article 2, 4°, la publicité comme suit : « toute forme de communication faite dans le cadre d’une profession libérale dans le but direct ou indirect de promouvoir la fourniture de biens ou de services, y compris les biens immeubles, les droits et les obligations, et à l’exclusion des communications prescrites par la loi».
De wet van 2 augustus 2002 betreffende de misleidende en vergelijkende reclame, de onrechtmatige bedingen en de op afstand gesloten overeenkomsten inzake de vrije beroepen, definieert in zijn artikel 2, 4°, de publiciteit als volgt : “iedere vorm van mededeling bij de uitoefening van een vrij beroep die rechtstreeks of onrechtstreeks tot doel heeft de afzet van goederen of diensten te bevorderen, met inbegrip van onroerende goederen, van rechten en verplichtingen en met uitsluiting van de door de wet voorgeschreven mededelingen”.

Dans la loi modifiée le 25 mai 1999 du 14 juillet 1991 remplaçant la loi du 14 juillet 1979 sur la pratiques du commerce et sur l'information et la protection du consommateur, est considérée comme publicité " toute communication ayant comme but direct ou indirect de promouvoir la vente de produits ou de services, y compris les biens immeubles, les droits et les obligations, quel que soit le lieu ou les moyens de communication mis en œuvre" .
In de op 25 mei 1999 gewijzigde Wet van 14 juli 1991 ter vervanging van de Wet van 14 juli 1979 betreffende de handelspraktijken en de voorlichting en bescherming van de consument, wordt reclame beschouwd als” elke mededeling die rechtstreeks of onrechtstreeks ten doel heeft de verkoop van producten of diensten te bevorderen, met inbegrip van de onroerende goederen, rechten en verplichtingen, ongeacht de plaats of de aangewende communicatiemiddelen”.

La loi du 21 octobre 1992 relative à la publicité trompeuse en ce qui concerne les professions libérales définit la publicité en son article 1er comme: " toute forme de communication faite dans le cadre d'une profession libérale dans le but direct ou indirect de promouvoir la fourniture de biens ou de services, y compris les biens immeubles, les droits et les obligations, et à l'exclusion des communications prescrites par la loi" .
De Wet van 21 oktober 1992 betreffende misleidende reclame inzake vrije beroepen definieert in artikel 1 als “Reclame”: “ Iedere vorm van mededeling bij de uitoefening van een vrij beroep, die rechtstreeks of onrechtstreeks ten doel heeft de afzet van goederen of diensten te bevorderen, met inbegrip van onroerende goederen, van rechten en verplichtingen, en met uitsluiting van de door de wet voorgeschreven mededelingen”.

Le Conseil national estime en outre que l’insertion de non-médecins et de médecins non reconnus comme spécialistes en chirurgie plastique, reconstructrice et esthétique constitue une publicité trompeuse interdite par l’article 4 de la loi du 2 août 2002 relative notamment à la publicité trompeuse et à la publicité comparative(1).
Voorts meent de Nationale Raad dat de opname van niet-artsen en van artsen die niet erkend zijn als specialist in de plastische, reconstructieve en esthetische chirurgie misleidende reclame vormt, wat strijdig is met artikel 4 van de wet van 2 augustus 2002 betreffende de de misleidende en vergelijkende reclame (1).

Or, la loi du 2 août 2002 définit la publicité, dans le cadre d’une profession libérale, comme toute forme de communication faite dans le but direct ou indirect de promouvoir la fourniture de biens ou de services (chapitre I, art.2, 4°).
De wet van 2 augustus 2002 definieert reclame bij de uitoefening van een vrij beroep echter als iedere vorm van mededeling bij de uitoefening van een vrij beroep die rechtstreeks of onrechtstreeks tot doel heeft de afzet van goederen of diensten te bevorderen (hoofdstuk I, art.2, 4°).

En ce qui concerne la communication via internet, la publicité, la loi du 2 août 2002 précitée définit la publicité comme : “toute forme de communication faite dans le cadre d’une profession libérale dans le but direct ou indirect de promouvoir la fourniture de biens ou de services, y compris les biens immeubles, les droits et les obligations, et à l’exclusion des communications prescrites par la loi”.
Wat de internetcommunicatie betreft, omschrijft de voornoemde wet van 2 augustus 2002 reclame als “iedere vorm van mededeling bij de uitoefening van een vrij beroep die rechtstreeks of onrechtstreeks tot doel heeft de afzet van goederen of diensten te bevorderen, met inbegrip van onroerende goederen, van rechten en verplichtingen met uitsluiting van de door de wet voorgeschreven mededelingen”.

Ce principe général est confirmé dans diverses législations, comme la loi du 2 août 2002 relative à la publicité trompeuse et à la publicité comparative, aux clauses abusives et aux contrats à distance en ce qui concerne les professions libérales et la loi du 14 juillet 1994 relative à l’assurance obligatoire soins de santé et indemnités.
Dit algemeen principe wordt bevestigd in diverse wetgevingen, zoals de wet van 2 augustus 2002 betreffende de misleidende en vergelijkende reclame, de onrechtmatige bedingen en de op afstand gesloten overeenkomsten inzake de vrije beroepen, en de wet van 14 juli 1994 betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen.

La publicité est ressentie par le médecin comme anticonfraternelle, déloyale, importune, commerciale, non objective, recruteuse, en un mot racoleuse.
Reclame wordt door een geneesheer aangevoeld als oncollegiaal, oneerlijk, opdringerig, commercieel, niet objectief, wervend, kortom ronselend.

Pour les cliniques privées, comme il n’existe aucune norme spécifique, il n’y a pas d’interdiction sur la publicité.
Voor privéklinieken is er, aangezien er geen specifieke normen bestaan, ook geen verbod op reclame.