Traduction de «concomitante de deux opioïdes forts minutieusement » (Français → Néerlandais) :

Cependant, l’utilisation concomitante de deux opioïdes forts minutieusement sélectionnés peut être une option de traitement chez certains de ces patients après la réévaluation rigoureuse de la gestion de douleur.
Het gelijktijdige gebruik van twee zorgvuldig geselecteerde sterk werkende opioïden kan echter een behandelingsoptie zijn bij sommigen van deze patiënten, nadat een grondige herevaluatie van de pijnbestrijding heeft plaatsgevonden.

Combinaison d’opioïdes Les éléments de preuve disponibles ne permettent pas de conclure à l’efficacité de l’utilisation concomitante de deux opioïdes forts pour l’analgésie d’arrièreplan des patients cancéreux traités habituellement par un seul opioïde fort et présentant un soulagement inadéquat de la douleur et/ou des effets indésirables et intolérables liés au traitement.
De beschikbare evidentie laat niet toe conclusies te trekken over de werkzaamheid van het gelijktijdige gebruik van twee sterk werkende opioïden voor bestrijding van achtergrondpijn bij die kankerpatiënten die tijdens het gebruik van één sterk werkend opioïd onvoldoende pijnverlichting ervaren, en/of die opioïdgerelateerde bijwerkingen ervaren die niet verdragen worden.

Cependant, la rotation des opioïdes peut être une option thérapeutique pour certains de ces patients, après une minutieuse réévaluation de la gestion de la douleur (très faible niveau de preuve ; recommandation forte).
Toch kan opioïdrotatie bij sommigen van deze patiënten een behandelingsoptie zijn nadat een grondige herevaluatie van de pijnbestrijding heeft plaatsgevonden (zeer laag niveau van bewijskracht; sterke aanbeveling). Combinatie van opioïden

L’utilisation concomitante d’antalgiques morphiniques agonistes/antagonistes partiels (exemples : buprénorphine, nalbuphine, pentazocine) n’est pas recommandée. En effet, ils possèdent une forte affinité pour les récepteurs morphiniques avec une activité intrinsèque relativement faible et donc antagonisent partiellement l’effet analgésique du fentanyl pouvant ainsi induire un syndrome de sevrage chez les patients dépendants aux opioïdes.
Het gelijktijdig gebruik met partiële opiaat agonisten/antagonisten (bijv. buprenorfine, nalbufine, pentazocine) wordt niet aanbevolen.Deze stoffen hebben een hoge affiniteit voor opiaatreceptoren met een relatief lage intrinsieke activiteit waardoor ten dele het analgetisch effect van fentanyl geantagoneerd wordt en dat kan leiden tot ontwenningsverschijnselen in opiaat afhankelijke patiënten.

Lorsque le répaglinide a été administré 24 heures après la dernière dose de rifampicine, une réduction de 80 % de l’ASC du répaglinide a été observée (action inductrice seule). L’administration concomitante de rifampicine et de répaglinide peut par conséquent nécessiter un ajustement de la posologie du répaglinide qui doit être basé sur le suivi attentif de la glycémie, non seulement lors de l’initiation du traitement par la rifampicine (forte action inhibitrice), mais également au cours du traitement (action inductrice et inhibitrice combinée) et à l’arrêt du traitement (action inductrice seule), et ce, jusqu’à deux semaines environ après l’arrêt de la rifampicine, lorsque l’action inductrice de la rifampicine a disparu.
Bij gelijktijdige toediening van rifampicine en repaglinide kan daarom een aanpassing van de dosis van repaglinide nodig zijn, die dient te worden gebaseerd op een nauwkeurige bloedglucosecontrole bij de aanvang van de behandeling met rifampicine (acute remming), bij volgende toedieningen (combinatie van remming en inductie), bij stopzetting (inductie alleen) en tot ongeveer twee weken na de stopzetting van de behandeling met rifampicine wanneer het inducerende effect van rifampicine niet meer aanwezig is.

L’administration concomitante de rifampicine et de répaglinide peut par conséquent nécessiter un ajustement de la posologie du répaglinide qui doit être basé sur le suivi attentif de la glycémie, non seulement lors de l’initiation du traitement par la rifampicine (forte action inhibitrice), mais également au cours du traitement (action inductrice et inhibitrice combinée) et à l’arrêt du traitement (action inductrice seule), et ce, jusqu’à deux semaines environ après l’arrêt de la rifampicine, lorsque l’action inductrice de la rifampicine a disparu.
Bij gelijktijdige toediening van rifampicine en repaglinide kan derhalve een aanpassing van de dosis van repaglinide nodig zijn die dient te worden gebaseerd op een nauwkeurige bloedglucosecontrole bij de aanvang van de behandeling met rifampicine (acute remming), bij volgende toedieningen (combinatie van remming en inductie), bij stopzetting (inductie alleen) en tot ongeveer twee weken na de stopzetting van de behandeling met rifampicine wanneer het inducerend effect van rifampicine niet meer aanwezig is.

L’administration concomitante de rifampicine et de répaglinide peut par conséquent nécessiter un ajustement de la dose du répaglinide qui doit être basé sur le suivi attentif de la glycémie, non seulement lors de l’initiation du traitement par la rifampicine (forte action inhibitrice), mais également au cours du traitement (action inductrice et inhibitrice combinée) et à l’arrêt du traitement (action inductrice seule), et ce, jusqu’à deux semaines environ après l’arrêt de la rifampicine, lorsque l’action inductrice de la rifampicine a disparu.
Bij gelijktijdige toediening van rifampicine en repaglinide kan derhalve een aanpassing van de dosis van repaglinide nodig zijn die dient te worden gebaseerd op een nauwkeurige bloedglucosecontrole zowel bij de aanvang van de behandeling met rifampicine (acute remming) als bij volgende toedieningen (combinatie van remming en inductie) als bij stopzetting (inductie alleen) als tot ongeveer twee weken na de stopzetting van de behandeling met rifampicine wanneer het inducerend effect van rifampicine niet meer aanwezig is.