Vertaling van "contrôle tensionnel plus élevés " (Frans → Nederlands) :

Telmisartan/Amlodipine Dans une étude factorielle de 8 semaines, multicentrique, randomisée, en double aveugle, contrôlée versus placebo, en groupes parallèles, conduite chez 1461 patients présentant une hypertension artérielle légère à sévère (pression artérielle diastolique moyenne en position assise ≥ 95 et ≤ 119 mmHg), le traitement par chacune des doses de l'association Twynsta a entraîné des réductions de la pression artérielle diastolique et systolique significativement plus importantes et des taux de contrôle tensionnel plus élevés que chacun des composants respectifs pris en monothérapie.
Telmisartan/Amlodipine Bij een 8 weken durend multicenter, gerandomiseerd, dubbelblind, placebogecontroleerd factorieel onderzoek met parallelgroep onder 1461 patiënten met lichte tot ernstige hypertensie (gemiddelde diastolische bloeddruk in zittende houding ≥95 en ≤119 mmHg), resulteerde behandeling met elke combinatiedosis Twynsta in significant grotere diastolische en systolische bloeddrukafnames en hogere regulatiepercentages in vergelijking met de respectievelijke monotherapiecomponenten.

Telmisartan/Amlodipine Dans une étude factorielle de 8 semaines, multicentrique, randomisée, en double aveugle, contrôlée versus placebo, en groupes parallèles, conduite chez 1461 patients présentant une hypertension artérielle légère à sévère (pression artérielle diastolique moyenne en position assise ≥ 95 et ≤ 119 mmHg), le traitement par chacune des doses de l'association Onduarp a entraîné des réductions de la pression artérielle diastolique et systolique significativement plus importantes et des taux de contrôle tensionnel plus élevés que chacun des composants respectifs pris en monothérapie.
Telmisartan/Amlodipine Bij een 8 weken durend multicenter, gerandomiseerd, dubbelblind, placebogecontroleerd factorieel onderzoek met parallelgroep onder 1461 patiënten met lichte tot ernstige hypertensie (gemiddelde diastolische bloeddruk in zittende houding ≥95 en ≤119 mmHg), resulteerde behandeling met elke combinatiedosis Onduarp in significant grotere diastolische en systolische bloeddrukafnames en hogere regulatiepercentages in vergelijking met de respectievelijke monotherapiecomponenten.

Chez des patients hypertendus présentant une hypertension marquée (pression artérielle systolique ≥ 160 mmHg et/ou pression artérielle diastolique ≥ 100 mmHg), Rasilez HCT à des doses de 150 mg/12,5 mg à 300 mg/25 mg administré sans augmentation de la posologie à partir de la monothérapie a induit des taux de contrôle tensionnel systoliques/diastoliques (< 140/90 mmHg) significativement plus élevés que les monothérapies respectives.
Wanneer Rasilez HCT werd toegediend bij hypertensieve patiënten met een uitgesproken verhoogde bloeddruk (systolische bloeddruk ≥ 160 mmHg en/of diastolische bloeddruk ≥ 100 mmHg) vertoonde Rasilez HCT bij doses van 150 mg/12,5 mg tot 300 mg/25 mg toegediend zonder optitratie van de monotherapie significant grotere percentages voor het onder controle brengen van de systolische/diastolische bloeddruk (< 140/90 mmHg) ten opzichte van de respectieve monotherapieën.

Chez les patients plus âgés (> 75 ans), le risque d’un accident vasculaire cérébral suite à un contrôle tensionnel plus strict était encore plus prononcé.
Bij oudere patiënten (> 75 jaar) was het risico van een cerebrovasculair accident door striktere bloeddrukregeling nog meer uitgesproken.

Des patients présentant une protéinurie et une créatininémie comprise entre 1,3 et 3,0 mg/dl ont été randomisés pour recevoir 50 mg de losartan une fois par jour, avec augmentation de la dose si nécessaire, pour obtenir le contrôle tensionnel, ou un placebo, en complément d’un traitement antihypertenseur conventionnel, à l’exclusion des IEC et des antagonistes de l’angiotensine II. Les investigateurs devaient augmenter la posologie du médicament étudié à 100 mg par jour si besoin ; 72 % des patients ont pris la dose de 100 mg par jour pendant la plus grande partie de l’étude.
Patiënten met proteïnurie en een serumcreatinine van 1,3 – 3,0 mg/dl werden gerandomiseerd naar losartan 50 mg eenmaal per dag, waar nodig getitreerd om een bloeddrukreactie te verkrijgen, of naar placebo, tegen de achtergrond van conventionele antihypertensieve therapie exclusief ACE-remmers en angiotensine II-antagonisten. De onderzoekers werden geïnstrueerd om waar nodig de studiemedicatie naar 100 mg/dag te titreren; 72 % van de patiënten gebruikten het grootste deel van de tijd de dosis 100 mg/dag.

Chez les patients qui présentent un risque élevé de baisse tensionnelle, les électrolytes sanguins doivent être régulièrement contrôlés et le début du traitement ainsi que l'adaptation de la dose de Co- Lisinopril Teva doivent se faire sous contrôle médical strict.
Bij patiënten met een verhoogd risico op bloeddrukdaling moeten de elektrolyten in het bloed regelmatig gecontroleerd worden en de start van de behandeling alsook de dosisaanpassing van Co-Lisinopril Teva onder streng medisch toezicht gebeuren.

Le traitement avec la triple combinaison FORZATEN/HCT 40 mg/10 mg/25 mg a abouti à un pourcentage significativement plus élevé de sujets atteignant leur pression artérielle cible en comparaison a la double combinaison d’olmésartan médoxomil 40 mg plus amlodipine 10 mg (41.3% vs. 24.2%); alors que le traitement avec FORZATEN/HCT 40 mg/10 mg/12,5 mg a abouti à un pourcentage numériquement plus grand de sujets atteignant leur objectif tensionnel en comparaison à la double combinaison olmésartan médoxomil 40
Bij patiënten bij wie de bloeddruk niet voldoende onder controle is met een 2 componenten therapie, zorgt een behandeling met Forzaten/HCT 40mg/ 10mg/ 25mg drie componenten combinatietherapie, voor een statistisch significant groter percentage patiënten waarvan de bloeddruk de streefwaarden niet overschrijdt, in vergelijking tot een olmesartan medoxomil 40 mg plus amlodipine 10 mg 2 componenten therapie (41,3% vs 24,2%); en een behandeling met Forzaten/HCT 40mg/ 10mg/ 12,5mg drie componenten combinatietherapie zorgt voor een statistisch significant groter percentage patiënten waarvan de bloeddruk de streefwaarden niet overschrijdt, in vergelijking tot een olmesartan medoxomil 40 mg plus amlodipine 10 mg 2 componenten therapie (29,5% vs 24,2%).

De plus, le pourcentage de patients présentant une réponse tensionnelle (PA diastolique < 90 mmHg ou réduction ≥10 mmHg) a été significativement plus élevé avec l’association valsartan/hydrochlorothiazide 80/12,5 mg (51 %) qu’avec le valsartan 80 mg (36 %) et le valsartan 160 mg (37 %).
Bovendien vertoonde een significant groter percentage patiënten een reactie (diastolische bloeddruk < 90 mmHg of een daling met ≥ 10 mmHg) met 80/12,5 mg valsartan/hydrochloorthiazide (51%) dan met 80 mg valsartan (36%) en 160 mg valsartan (37%).

De plus, le pourcentage de patients présentant une réponse tensionnelle (PA diastolique < 90 mmHg ou réduction ≥10 mmHg) a été significativement plus élevé avec l’association valsartan/hydrochlorothiazide 80/12,5 mg (60 %) qu’avec l’hydrochlorothiazide 12,5 mg (25 %) et l'hydrochlorothiazide 25 mg (27 %).
Bovendien vertoonde een significant groter percentage patiënten een respons (diastolische bloeddruk < 90 mmHg of een daling met ≥ 10 mmHg) met 80/12,5 mg valsartan/hydrochloorthiazide (60%) dan met 12,5 mg hydrochloorthiazide (25%) en 25 mg hydrochloorthiazide (27%).