Pour être pris en compte, le médicament doit avoir un coût direct et indirect (lié à la répétition des examens techniques ou diagnostiques, à la prise en charge des effets secondaires, au suivi de l’efficacité et de la tolérance,) qui soit acceptable pour la société.
Om in aanmerking te komen, moet het geneesmiddel een rechtstreekse en een onrechtstreekse kostprijs hebben (voor het herhaaldelijk uitvoeren van technische of diagnostische onderzoeken, de tenlasteneming van de nevenwerkingen, de follow-up van de doeltreffendheid en tolerantie,) die aanvaardbaar is voor de gemeenschap.