Vertaling van "demi-vie extrêmes pour " (Frans → Nederlands) :

Des données pharmacocinétiques limitées ont montré qu'il n'y a pas de différences significatives de demi-vie (extrêmes pour les enfants âgés de 3 ans et plus: 1,7 - 2,2 h) ni de clairance plasmatique (extrêmes pour les enfants âgés de 3 ans et plus: 9 – 22 ml/min/kg) entre les enfants et les adultes sains recevant de la ranitidine orale lorsqu'une correction pour le poids corporel est appliquée.
Beperkte farmacokinetische gegevens wijzen erop dat er geen significante verschillen in halfwaardetijd (spreiding bij kinderen van 3 jaar en ouder: 1,7-2,2 uur) en plasmaklaring (spreiding bij kinderen van 3 jaar en ouder: 9-22 ml/min/kg) zijn tussen kinderen en gezonde volwassenen die ranitidine per os krijgen, na correctie voor het lichaamsgewicht.

Des données pharmacocinétiques limitées montrent qu’après correction en fonction du poids corporel, il n’y a pas différence significative pour la demi-vie (extrêmes pour les enfants âgés d’au moins 3 ans : 1,7 – 2,2 h) et la clairance plasmatique (extrêmes pour les enfants âgés d’au moins 3 ans : 9 - 22 ml/min/kg) entre les enfants et les adultes en bonne santé recevant de la ranitidine par voie orale/intraveineuse.
Beperkte farmacokinetische gegevens tonen, na correctie voor het lichaamsgewicht, geen significante verschillen voor de halfwaardetijd (uitersten voor de kinderen van minstens 3 jaar oud : 1,7 – 2,2 u) en voor de plasmaklaring (uitersten voor de kinderen van minstens 3 jaar oud: 9 - 22 ml/min/kg) tussen de kinderen en gezonde volwassenen die ranitidine kregen langs orale/intraveneuze weg.

Une demi-vie d’élimination de 13,3 ± 4,9 heures (tramadol) et de 18,5 ± 9,4 heures (O-déméthyltramadol), avec une demi-vie d’élimination respective de 22,3 heures et de 36 heures dans un cas extrême, a été observée chez des patients présentant un cirrhose du foie.
Bij patiënten met levercirrose werd een eliminatiehalfleven van 13,3 ± 4,9 uur (tramadol) en van 18,5 ± 9,4 uur (O-desmethyltramadol) waargenomen, met in een extreem geval een eliminatiehalfleven van respectievelijk 22,3 uur en van 36 uur.

Une demi-vie d’élimination de 13,3 ± 4,9 heures (tramadol) et de 18,5 ± 9,4 heures (O-déméthyltramadol), avec une demi-vie d’élimination respective de 22,3 heures et de 36 heures dans un cas extrême, a été observée chez des patients présentant une cirrhose du foie.
Bij patiënten met levercirrose werd een eliminatiehalfleven van 13,3 ± 4,9 uur (tramadol) en van 18,5 ± 9,4 uur (O-desmethyltramadol) waargenomen, met in een extreem geval een eliminatiehalfleven van respectievelijk 22,3 uur en van 36 uur.

Chez des patients souffrant d’une cirrhose hépatique, des demi-vies d’élimination de 13,3 ± 4,9 heures (tramadol) et de 18,5 ± 9,4 heures (O-déméthyltramadol) ont été observées avec, dans des cas extrêmes, des demi-vies d’élimination respectives de 22,3 heures et de 36 heures.
Bij patiënten met levercirrose werd een eliminatiehalfwaardetijd vastgesteld van 13,3 ± 4,9 uur voor tramadol en van 18,5 ± 9,4 uur voor O-demethyltramadol. In extreme gevallen werd bij deze patiënten een eliminatiehalfwaardetijd vastgesteld van respectievelijk 22,3 uur en 36 uur.

La demi-vie moyenne (heures) a été de 74 (extrêmes 44-185) au jour 1 et elle a diminué, avec le temps, à 53 (extrêmes 30-131) au jour 7 et à 47 (extrêmes 27- 68) au jour 13.
De gemiddelde halfwaardetijd (uitgedrukt in uren) bedroeg 74 uur (uitersten 44-185) op dag 1, daalde geleidelijk tot gemiddeld 53 uur (uitersten: 30-131) op dag 7, en tot 47 uur (uitersten 27-68) op dag 13.

La demi-vie moyenne (heures) a été de 74 (extrêmes 44-185) au jour 1 et elle a diminué, avec le temps, à 53 (extrêmes 30-131) au jour 7 et à 47 (extrêmes 27-68) au jour 13.
De gemiddelde halfwaardetijd (uitgedrukt in uren) bedroeg 74 uur (uitersten 44- 185) op dag 1, daalde geleidelijk tot gemiddeld 53 uur (uitersten: 30-131) op dag 7, en tot 47 uur (uitersten 27-68) op dag 13.

Il peut être gardé, congelé et utilisé après environ 5 demi-vies physiques du radioisotope utilisé (après 5 demi-vies [30h pour le 99m Tc], 97 % de la radiation a disparu et après 10 demi-vies, 99.9 % de l’élément radioactif a disparu).
Deze kan bewaard worden, ingevroren en gebruikt na ongeveer 5 fysische halfwaardetijden van het gebruikte radio-isotoop (na 5 halfwaardetijden [30u voor 99m Tc], is 97 % van de straling verdwenen en na 10 halfwaardetijden is 99.9 % van het radioactief element verdwenen).

Pourtant, de ce qui a été dit précédemment (1) ressort que les calculs du bb comme figurant dans les documents de l’OMS, ne sont pas univoques (2) et que d’importantes simplifications ont été effectuées en utilisant uniquement comme demi-vie pour diverses substances " dioxinlike" , la demi-vie du TCDD. En outre, malgré le développement de la notion TEF (3), les rapports de toxicité mutuels pour tous les end points ne sont pas constants.
Uit wat vooraf gaat blijkt echter (1) dat de berekeningen van de bb, zoals ze voorkomen in de WGO documenten, niet éénduidig zijn, (2) dat men een belangrijke vereenvoudiging maakt door, voor het halfleven van verschillende dioxine-achtige stoffen, enkel het halfleven van TCDD te nemen, en (3) dat, ondanks het ontwikkelen van de TEF notie, de onderlinge toxiciteitsverhoudingen voor alle eindpunten niet constant zijn.

Ceux-ci comprennent les matières radioactives à forte intensité de radiation et longues demi-vies (sources scellées pour radiothérapie, aiguilles ou fi ls pour brachythérapie).
Hiertoe behoren de radioactieve stoffen met hoge stralingsintensiteit en lange halfwaardetijden (ingekapselde bronnen voor bestraling, naalden of draden voor brachytherapie).