Vertaling van "des anticorps anti-infliximab " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Anticorps anti-D [Rh] Incompatibilité Rh (avec anasarque fœto-placentaire)
anti-D [Rh] antilichamen | resusantagonisme (met hydrops foetalis)

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Des anticorps anti-infliximab peuvent se développer et ont été associés à une augmentation de la fréquence des réactions liées à la perfusion.
Antistoffen tegen infliximab kunnen zich ontwikkelen en zijn geassocieerd met een verhoogde frequentie van infusiereacties.

Cependant, les résultats sont incertains en raison des limites des méthodes utilisées pour les analyses sériques de l’infliximab et des anticorps anti-infliximab.
De resultaten zijn echter niet volledig betrouwbaar vanwege methodologische beperkingen bij de analyses van de serumconcentraties van infliximab en van de antistoffen tegen infliximab.

Chez les patients ayant une polyarthrite rhumatoïde, un rhumatisme psoriasique ou la maladie de Crohn, il existe des données qui indiquent que l’utilisation concomitante du méthotrexate ou d’autres immunosuppresseurs réduit la formation d’anticorps anti-infliximab et augmente les concentrations plasmatiques de l’infliximab.
Bij patiënten met reumatoïde artritis, artritis psoriatica en de ziekte van Crohn zijn er aanwijzingen dat de gelijktijdige toediening van methotrexaat en andere immunomodulatoren de vorming van antistoffen tegen infliximab vermindert en de plasmaconcentraties van infliximab verhoogt.

Une relation entre le développement d’anticorps anti-infliximab et la diminution de la durée de réponse a été également observée.
Een verband tussen de ontwikkeling van antistoffen tegen infliximab en een verminderde duur van de respons werd eveneens waargenomen.

L’administration concomitante d’immunosuppresseurs a été associée à une plus faible incidence des anticorps anti-infliximab et à une réduction de la fréquence des réactions liées à la perfusion.
Gelijktijdige toediening van immunomodulatoren werd geassocieerd met een lagere incidentie van antistoffen tegen infliximab en een vermindering in de frequentie van infusiereacties.

Les anticorps anti-infliximab ne peuvent pas toujours être détectés par une prise de sang.
Antistoffen tegen infliximab kunnen niet altijd opgespoord worden in serummonsters.

Chez les patients atteints de la maladie de Crohn qui ont suivi un traitement d’entretien, des anticorps anti-infliximab sont survenus chez 3,3 % des patients sous traitement immunosuppresseur et chez 13,3 % des patients sans traitement immunosuppresseur.
Bij patiënten met de ziekte van Crohn die een onderhoudsbehandeling kregen, kwamen antistoffen tegen infliximab in totaal voor bij 3,3 % van de patiënten die immunosuppressiva kregen en bij 13,3 % van de patiënten die geen immunosuppressiva kregen.

v) La production d'anticorps anti-HPA est rarement à l’origine d'un état réfractaire. Les anticorps anti-HPA sont très rarement retrouvés dans le sérum sans présence concomitante d'anticorps anti-HLA, tandis que 6 à 25% des sérums contenant des anticorps anti-HLA peuvent également présenter des anticorps anti-HPA, mais leur rôle dans les états réfractaires reste encore à examiner. w) Il n'a pu être démontré que les transfusions prophylactiques de plaquettes noncompatibles ne produisant pas un CCI satisfaisant post-transfusionnel sont bénéfiques pour les patients allo-immunisés.
De anti-HPA antistoffen worden zelden in het serum teruggevonden zonder gelijktijdige aanwezigheid van anti-HLA antilichamen, terwijl 6 tot 25% van de sera die anti-HLA antilichamen bevatten, ook anti-HPA antilichamen kunnen vertonen, maar de rol die ze spelen in het veroorzaken van refractairiteit dient verder onderzocht te worden. w) Er kon niet worden aangetoond dat de profylactische toediening van incompatibele

Il peut s’agir soit d’anticorps anti-neutrophiles (anticorps anti-HNA) soit d’anticorps anti-HLA de classe I, qui en se fixant sur les polynucléaires entraînent l’activation du complément, ou d’anticorps anti-HLA de classe II. Ultérieurement cinq mécanismes activateurs des polynucléaires autres que les autoanticorps ont été mis en évidence (Renaudier et al., 2009):
Het kan gaan hetzij over anti-neutrofielen antistoffen (anti-HNA-antistoffen), hetzij over anti-HLA klasse I, die bij fixatie op de polynucleairen complementactivatie veroorzaken, of anti-HLA klasse II antistoffen. Naast de autoantistoffen zijn uiteindelijk vijf activatiemechanismen voor polynucleairen geïdentificeerd (Renaudier et al., 2009):

Du point de vue des spécificités des anticorps, la recherche des anticorps anti-HLA de classe I et de classe II ainsi qu’anti-HNA a révélé, chez 5.532 donneuses ayant eu une ou plusieurs grossesses, la présence d’anticorps anti-leucocytes chez 8,9 % avec 63 % HLA de classe I, 19 % HLA de classe II, 19 % HLA de classe I et de classe II, et 5 % anti-HNA (Reil et al., 2008).
Wat de specificiteit van de antistoffen betreft, heeft het opsporen van anti-HLA klasse I en II antistoffen, alsook anti-HNA antistoffen bij 5.532 vrouwelijke donoren die een of meerdere zwangerschappen doormaakten, de aanwezigheid aangetoond van antileukocyten antistoffen bij 8,9 % met 63 % anti-HLA klasse I, 19 % anti-HLA klasse II, 19 % anti-HLA klasse I en II en 5 % anti-HNA (Reil et al., 2008).