Vertaling van "des patients recevant du pamidronate " (Frans → Nederlands) :

Chez les patients recevant du pamidronate disodique pour le traitement de métastases osseuses et qui développent une détérioration de la fonction rénale, le traitement au pamidronate disodique doit être interrompu jusqu’à ce que la fonction rénale se resitue dans la marge de 10 % de la valeur initiale.
Bij patiënten die dinatriumpamidronaat krijgen voor botmetastasen, en die blijk geven van een achteruitgang van de nierfunctie, moet de behandeling met dinatriumpamidronaat onderbroken worden tot de nierfunctie terug binnen een marge van 10 % van de aanvangswaarde zit.

Chez les patients recevant du pamidronate, un rythme cardiaque irrégulier (fibrillation auriculaire) a été observé.
Bij patiënten behandeld met pamidronaat werd een onregelmatig hartritme (atriale fibrillatie) waargenomen.

Un rythme cardiaque irrégulier (fibrillation auriculaire) a été observé chez des patients recevant du pamidronate.
Een onregelmatig hartritme (atriumfibrilleren) werd waargenomen bij patiënten die pamidronaat kregen.

Les patients recevant de fréquentes perfusions de pamidronate disodique pendant une longue période, surtout s'ils présentent déjà une maladie rénale ou une prédisposition à l'insuffisance rénale (p. ex. myélome multiple et/ou hypercalcémie d'origine tumorale), doivent subir un contrôle des paramètres biologiques et cliniques classiques de la fonction rénale avant chaque administration de pamidronate disodique.
Bij patiënten die lange tijd frequent een infuus met pamidronaatdinatrium krijgen, vooral patiënten met een vooraf bestaande nieraandoening of predispositie voor nierinsufficiëntie (bijv. patiënten met multipel myeloom en/of tumorgeïnduceerde hypercalciëmie) moeten de standaard laboratorium- en klinische parameters van de nierfunctie worden gecontroleerd voor elke dosis pamidronaatdinatrium.

Les paramètres standard de laboratoire (créatininémie et azote uréique du sang) ainsi que les paramètres cliniques relatifs à la fonction rénale doivent être évalués périodiquement, surtout dans le cas de patients recevant des perfusions fréquentes de pamidronate disodique pendant une période prolongée et chez les patients ayant une maladie rénale préalable ou une prédisposition à l’insuffisance rénale (ex. patients atteints de myélome multiple et/ou d’hypercalcémie d’origine tumorale).
Men dient bij de patiënt regelmatig standaard laboratoriumcontroles (serumcreatinine en BUN [Bloed urea nitrogen of ureum gebonden stikstof in bloed]) uit te voeren en de klinische nierfunctieparameters te checken, vooral bij die patiënten die vaak dinatriumpamidronaatinfusies over een lange periode krijgen, en bij patiënten met een reeds bestaande nieraandoening of een predestinatie voor nierfunctiestoornissen (bv. patiënten met multipel myeloom en/of tumorgeïnduceerde hypercalciëmie).

Interventions dentaires – Nécrose du maxillaire Chez les patients cancéreux recevant des schémas thérapeutiques incluant le Pamidronate EG, on a rapporté une lésion sévère du maxillaire (ostéonécrose).
Tandheelkundige procedures – Afsterven van het kaakbeen Een ernstig letsel van het kaakbeen (osteonecrose) is gemeld bij patiënten met kanker die een behandelingsschema volgen met onder andere Pamidronate EG.

Les événements indésirables les plus fréquemment rapportés dans les études TORO 1 et TORO 2 étaient la diarrhée (38 patients pour 100 patients années recevant Fuzeon + Traitement Optimisé (TO) versus 73 patients recevant TO seul) et la nausée (27 patients pour 100 patients années recevant Fuzeon + TO versus 50 patients recevant TO seul).
De meest voorkomende, met regelmaat gemelde bijwerkingen in de TORO 1 en TORO 2 studies, waren diarree (38 versus 73 patiënten met deze bijwerking per 100 patiënt-jaren voor Fuzeon + OB versus OB) en misselijkheid (27 versus 50 patiënten met deze bijwerking per 100 patiënt-jaren voor Fuzeon + OB versus OB).

Ces réactions ont paru dépendantes de la dose et sont survenues à la même fréquence chez les patients recevant la dose recommandée de 0,05 mg/kg/jour de teduglutide et chez ceux recevant un placebo (des réactions au site d’injection ont été observées chez 12 % des patients recevant un placebo, 12 % de ceux recevant 0,05 mg/kg/jour de teduglutide et 41 % de ceux recevant 0,10 mg/kg/jour de teduglutide).
De reacties leken dosisafhankelijk te zijn en traden op met dezelfde frequentie bij patiënten die de aanbevolen dosis teduglutide van 0,05 mg/kg/dag kregen als bij patiënten die een placebo kregen (reacties op de injectieplaats werden ervaren door 12% van de patiënten behandeld met placebo, door 12% van de patiënten die 0,05 mg/kg/dag teduglutide kregen en door 41% van de patiënten die 0,10 mg/kg/dag teduglutide kregen).

La dose maximale recommandée par jour est de 40 mg par kilogramme de poids corporel pour les patients recevant des transfusions sanguines régulières, de 20 mg par kilogramme de poids corporel pour les patients adultes ne recevant pas de transfusions sanguines régulières et de 10 mg par kilogramme de poids corporel pour les patients pédiatriques ne recevant pas de transfusions sanguines régulières.
De maximale aanbevolen dagelijkse dosis is 40 mg per kilogram lichaamsgewicht voor patiënten die regelmatig bloedtransfusies krijgen, 20 mg per kilogram lichaamsgewicht voor volwassen patiënten die niet regelmatig bloedtransfusies krijgen en 10 mg per kilogram lichaamsgewicht voor kinderen die niet regelmatig bloedtransfusies krijgen.

Chez les patients présentant un syndrome de Lennox-Gastaut, les taux d’arrêt du traitement dus à des effets indésirables ont été de 8,2 % chez les patients recevant le rufinamide et de 0 % chez les patients recevant le placebo.
Het percentage bij het syndroom van Lennox-Gastaut dat stopte als gevolg van bijwerkingen was 8,2% voor patiënten die rufinamide ontvingen en 0% voor patiënten die placebo ontvingen.