Traduction de «des volontaires sains et des patients vih-1 positifs ayant » (Français → Néerlandais) :

D'après les prélèvements cliniques obtenus chez des volontaires sains et des patients VIH-1 positifs ayant reçu le tipranavir sans le ritonavir, la fraction plasmatique moyenne de tipranavir non lié a été comparable dans les deux populations (volontaires sains : 0,015 % ± 0,006 % ; sujets VIH-positifs : 0,019 % ± 0,076 %).
De gemiddelde ongebonden fractie in het serum in bloedmonsters van gezonde vrijwilligers en HIV-1 positieve personen die tipranavir toegediend kregen zonder ritonavir, was gelijk in beide groepen (gezonde vrijwilligers 0,015% ± 0,006%; HIV-positieve personen 0,019% ± 0,076%).

Cette interaction ne semble pas se produire chez les patients pédiatriques VIH-positifs ayant pris simultanément une suspension de clarithromycine et de la zidovudine ou de la didéoxyinosine.
Deze interactie blijkt zich niet voor te doen bij hivpositieve pediatrische patiënten die een claritromycine suspensie innamen samen met zidovudine of dideoxyinosine.

Chez les patients ayant une insuffisance hépatique légère, les valeurs de l’ASC (0-τ) plasmatique d’eltrombopag étaient augmentées d’approximativement 111 % (IC 95 % : 45 % à 283 %) par rapport aux volontaires sains. Chez les patients ayant une insuffisance hépatique modérée, les valeurs de l’ASC (0-τ) plasmatique d’eltrombopag étaient augmentées d’approximativement 183 % (IC 95 % : 90 % à 459 %) par rapport aux volontaires sains.
In vergelijking met de gezonde vrijwilligers was de AUC (0-τ) van eltrombopag in het plasma bij patiënten met een licht verminderde leverfunctie met circa 111% (95% BI: 45% tot 283%) verhoogd en bij patiënten met een matig verminderde leverfunctie met circa 183% (95% BI: 90% tot 459%) verhoogd.

Patients ayant une insuffisance rénale La demi-vie d'élimination des patients ayant une insuffisance rénale chronique est similaire à celle des volontaires sains.
Patiënten met een verminderde nierfunctie De eliminatiehalfwaardetijd is bij patiënten met een chronisch verminderde nierfunctie hetzelfde als die bij gezonde vrijwilligers.

Patients ayant une insuffisance cardiaque: La demi-vie d'élimination est plus longue chez les patients ayant une insuffisance cardiaque congestive que celle des volontaires sains (voir rubrique 4.4).
. In vergelijking met gezonde vrijwilligers is bij patiënten met decompensatio cordis de eliminatiehalfwaardetijd langer (zie rubriek 4.4).

Patients ayant une insuffisance rénale : La demi-vie d’élimination des patients ayant une insuffisance rénale chronique est similaire à celle des volontaires sains.
Patiënten met een verminderde nierfunctie: De eliminatiehalfwaardetijd is bij patiënten met een chronisch verminderde nierfunctie hetzelfde als die bij gezonde vrijwilligers.

Patients ayant une insuffisance cardiaque : La demi-vie d'élimination est plus longue chez les patients ayant une insuffisance cardiaque congestive que celle des volontaires sains (voir rubrique : « Mises en garde spéciales et précautions d’emploi »).
Patiënten met hartinsufficiëntie: In vergelijking met gezonde vrijwilligers is bij patiënten met decompensatio cordis de eliminatiehalfwaardetijd langer (zie rubriek: “Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik”).

Insuffisance hépatique : Après administration orale unique, les valeurs de l’AUC de l’olmésartan sont augmentées respectivement de 6% et 65% chez les patients ayant une insuffisance hépatique légère et ceux ayant une insuffisance hépatique modérée par rapport aux volontaires sains.
Leverinsufficiëntie: Na toediening van één enkele orale dosis olmesartan zijn de AUC-waarden bij patiënten met lichte tot matige leverinsufficiëntie, respectievelijk 6% en 65% hoger dan bij gepaarde gezonde controlepersonen.

Les propriétés pharmacocinétiques du pegvisomant sont similaires chez les volontaires sains normaux et chez les patients acromégales. Toutefois, les sujets ayant une surcharge pondérale ont tendance à présenter une clairance totale du pegvisomant supérieure à celle des sujets plus légers, et peuvent par conséquent nécessiter des doses de pegvisomant plus importantes.
De farmacokinetiek van pegvisomant is gelijk bij gezonde vrijwilligers en bij acromegaliepatiënten, hoewel zwaardere personen ertoe neigen een hogere totale lichaamsklaring van pegvisomant te hebben dan lichtere personen, en daardoor een hogere dosis van pegvisomant nodig kunnen hebben.