Cela signifie qu’elle doit vérifier si quand l’autorité a qualifié “d’extrêmement urgentes” les circonstances de cette affaire, elle n’a pas modifié le sens de ce concept et, le cas échéant, méconnu la qualification juridique que le législateur lui a conféré.
Dat wil zeggen dat zij moet nagaan of de overheid, toen zij het begrip “dringende noodzakelijkheid” op de omstandigheden van de zaak toepaste, van dat begrip niets anders is gaan maken en de rechtskwalificatie die de wetgever er aan heeft gegeven zodoende niet heeft miskend.