Vertaling van "données de tolérance des trois principales études " (Frans → Nederlands) :

Le tableau 4 liste les effets indésirables, associés à l’utilisation de Xeloda en monothérapie, d’après une analyse de l’ensemble des données de tolérance des trois principales études cliniques incluant plus de 1900 patients (études M66001, SO14695 et SO14796).
Xeloda monotherapie: In Tabel 4 staan bijwerkingen die geassocieerd zijn met het gebruik van Xeloda monotherapie gebaseerd op een gecombineerde analyse van veiligheidsgegevens uit drie belangrijke klinische studies (studies M66001, SO14695 en SO14796) waar meer dan 1900 patiënten zijn geïncludeerd.

La tolérance, chez les patients traités par Fasturtec dans l’étude EFC4978, était comparable avec le profil de tolérance observé lors d’études cliniques précédentes incluant principalement des patients pédiatriques.
De veiligheidsresultaten van de patiënten behandeld met Fasturtec in Studie EFC4978 waren consistent met het bijwerkingenprofiel dat waargenomen werd in eerdere klinische studies met hoofdzakelijk pediatrische patiënten.

Les résultats suivants proviennent d’une analyse du regroupement de données sur trois années, issues des deux principales études thérapeutiques avec des doses variables d’alendronate administrées à des femmes post-ménopausées : diminution de 48 % du nombre de sujets développant une ou plusieurs fractures vertébrales (alendronate 3,2 % versus placebo 6,2 %).
De volgende resultaten werden gerapporteerd bij analyse van de samengevoegde gegevens van drie jaar van de belangrijkste twee therapeutische studies met verschillende doses van alendronaat bij postmenopauzale vrouwen: 48% daling van het aantal patiënten dat een of meer wervelfracturen oploopt (alendronaat 3,2% versus placebo 6,2%).

Les données précliniques n'ont mis en évidence aucun risque particulier pour l'homme sur la base d’études de tolérance pharmacologique et d’études de toxicité à doses uniques ou répétées.
Preklinische data brengen geen speciale risico’s voor mensen aan het licht; deze data zijn afkomstig van farmacologisch veiligheidsonderzoek, onderzoek naar de toxiciteit van enkelvoudige en herhalingsdoseringen.

Cardiotoxicité (voir rubrique 4.4) : En plus des effets indésirables décrits dans les tableaux 4 et 5, les effets indésirables suivants ont été rapportés avec une incidence de moins de 0,1 % avec Xeloda en monothérapie d’après une analyse de l’ensemble des données de tolérance issues de 7 études cliniques incluant 949 patients (2 études cliniques de phase III et 5 de phase II dans le cancer colorectal métastatique et le cancer du sein métastatique) : cardiomyopathie, insuffisance cardiaque, mort subite et extrasystoles ventriculaires.
Cardiotoxiciteit (zie rubriek 4.4): Naast de bijwerkingen die in Tabel 4 en 5 zijn beschreven, zijn de volgende bijwerkingen met een incidentie van minder dan 0,1% geassocieerd met het gebruik van Xeloda als monotherapie, gebaseerd op een gecombineerde analyse van klinische veiligheidsgegevens van 7 klinische studies waarbij 949 patiënten waren geïncludeerd (2 fase III en 5 fase II klinische studies bij gemetastaseerde colorectaalkanker en gemetastaseerde borstkanker): cardiomyopathie, hartfalen, plotseling overlijden en ventriculaire extrasystolen.

Les données de tolérance après trois ans de traitement par le raloxifène suggèrent que le traitement par le raloxifène n’augmente pas le relâchement du plancher pelvien et les interventions chirurgicales sur le plancher pelvien.
Veiligheidsdata van 3 jaar behandeling met raloxifene toont aan dat raloxifene behandeling geen toename geeft van bekkenbodem verslapping en een chirurgische ingreep aan de bekkenbodem.

Le tableau suivant résulte des données collectées lors des principales études menées dans le myélome multiple et les syndromes myélodysplasiques, et des données de pharmacovigilance pour le myélome multiple uniquement.
De volgende tabel is afgeleid uit gegevens die zijn verzameld tijdens de belangrijkste onderzoeken met multipel myeloom en myelodysplastische syndromen en uit postmarketinggegevens voor alleen multipel myeloom.

La principale étude menée sur Inovelon portait sur 139 patients âgés de quatre à 30 ans, dont les trois
Bij de belangrijkste studie naar Inovelon waren 139 patiënten tussen 4 en 30 jaar oud betrokken, van

En cumulant les données issues des principales études cliniques d'efficacité, la proportion de patients sous vardénafil ayant obtenu avec succès une pénétration était répartie de la manière suivante : troubles érectiles psychogènes (77-87%), troubles érectiles mixtes (69-83%), troubles érectiles organiques (64- 75%), personne âgées (52-75%), cardiopathie ischémique (70-73%), hyperlipidémie (62-73%), pneumopathie chronique (74-78%), dépression (59-69%), patients sous traitement antihypertenseur concomitant (62-73%).
In gepoolde gegevens van de belangrijkste studies naar de werkzaamheid, was het aandeel patiënten met een geslaagde penetratie bij behandeling met vardenafil als volgt: patiënten met een psychogene erectiestoornis (77-87%), met gemengde erectiestoornis (69-83%), met een organische erectiestoornis (64-75%), ouderen (52-75%), patiënten met ischemische hartziekte (70-73%), met hyperlipidemie (62-73%), met chronische longziekten (74-78%), met depressie (59-69%), en patiënten die tegelijkertijd met antihypertensiva werden behandeld (62-73%).

En cumulant les données issues des principales études cliniques d'efficacité, la proportion de patients sous vardénafil ayant obtenu avec succès une pénétration était répartie de la manière suivante : troubles érectiles psychogènes (77-87%), troubles érectiles mixtes (69-83%), troubles érectiles organiques (64-75%), personne âgées (52-75%), cardiopathie ischémique (70-73%), hyperlipidémie (62-73%), pneumopathie chronique (74-78%), dépression (59-69%), patients sous traitement antihypertenseur concomitant (62-73%).
In gepoolde gegevens van de belangrijkste studies naar de werkzaamheid, was het aandeel patiënten met een geslaagde penetratie bij behandeling met vardenafil als volgt: patiënten met psychogene erectiestoornissen (77-87%), met gemengde erectiestoornissen (69-83%), met organische erectiestoornissen (64-75%), bij ouderen (52-75%), patiënten met ischemische hartziekte (70-73%), met hyperlipidemie (62-73%), met chronische longziekten (74-78%), met depressie (59-69%), en patiënten die tegelijkertijd met antihypertensiva werden behandeld (62-73%).