Il s’agit de substances qui agissent spécifiquement sur certains facteurs de la coagulation tels que la thrombine (facteur IIa) et le facteur X activé (facteur Xa), et qui pourraient, en théorie, offrir un certain nombre d’avantages par rapport aux anticoagulants conventionnels (facilité d’emploi, dosage fixe, pharmacocinétique mieux prévisible et risque moindre d’interactions).
Deze substanties werken specifiek in op bepaalde stollingsfactoren zoals trombine (factor IIa) en geactiveerde factor X (factor Xa), en zouden in theorie een aantal voordelen kunnen bieden ten opzichte van de conventionele anticoagulantia (gebruiksgemak, vaste dosis, beter voorspelbare farmacokinetiek en geringer risico van interacties).
