Vertaling van "dose de 14c-topiramate " (Frans → Nederlands) :

Sur la base de la mesure de la radioactivité retrouvée dans l’urine, le taux moyen d’absorption d’une dose orale de 100 ml de 14C-topiramate était d’au moins 81%.
Op basis van het terugvinden van radioactiviteit in de urine was de gemiddelde absorptie van een orale dosis van 100 mg van 14C-topiramaat ten minste 81%.

Environ 66 % de la dose de 14C-topiramate était excrétée sous forme inchangée dans les urines en 4 jours.
Ongeveer 66% van een dosis 14C-topiramaat werd onveranderd in de urine uitgescheiden binnen vier dagen.

Chaque métabolite représente moins de 3% de la radioactivité totale excrétée après administration de 14C-topiramate.
Elke metaboliet vertegenwoordigt minder dan 3% van de totale radioactiviteit die wordt uitgescheiden na toediening van 14C-topiramaat.

Après administration d'une dose orale de candésartan cilexétil marqué au 14C, environ 26 % de la dose sont excrétés dans l’urine sous la forme de candésartan et 7 % sous la forme d'un métabolite inactif, alors qu’à peu près 56 % de la dose sont retrouvés dans les fèces sous la forme de candésartan et 10 % sous la forme du métabolite inactif.
Na een orale dosis van 14C-gelabelde candesartancilexetil wordt ongeveer 26% van de dosis in de urine uitgescheiden als candesartan en 7% als inactieve metaboliet terwijl ongeveer 56% van de dosis als candesartan en 10% als inactieve metaboliet in de faeces wordt teruggevonden.

Après l'administration orale d’une dose de candésartan cilexétil marqué au 14C, environ 26 % de la dose sont excrétés dans l’urine sous la forme de candésartan et 7 % sous celle d’un métabolite inactif, tandis qu’environ 56 % de la dose se retrouvent dans les fèces sous la forme de candésartan et 10 % sous celle du métabolite inactif.
Na een orale dosis van met 14C gemerkt candesartan cilexetil wordt ongeveer 26% van de dosis in de urine uitgescheiden als candesartan, en 7% als inactieve metaboliet, terwijl in de feces circa 56% van de dosis wordt aangetroffen als candesartan en 10% als de inactieve metaboliet.

Cet événement indésirable chez les patients utilisant le topiramate en association avec l’acide valproïque, peut survenir après le début du traitement par topiramate ou après l’augmentation de la dose quotidienne de topiramate.
Dit ongewenst voorval bij patiënten die gelijktijdig topiramaat en valproïnezuur gebruiken, kan optreden na het opstarten van een topiramaatbehandeling of na het verhogen van de dagelijkse topiramaatdosis.

Chez des patients présentant un trouble bipolaire, les paramètres pharmacocinétiques du lithium n’ont pas été modifiés au cours du traitement par topiramate aux doses de 200 mg/jour ; cependant, une augmentation de l’exposition systémique (26% de l’ASC) a été observée après administration de topiramate à des doses allant jusqu’à 600 mg/jour.
Bij patiënten met een bipolaire stoornis waren de farmacokinetische eigenschappen van lithium niet beïnvloed tijdens behandeling met topiramaat in een dosering van 200 mg per dag; er was echter een verhoging waargenomen van de systemische blootstelling (26% toename van de AUC) na gebruik van topiramaat in doseringen tot 600 mg/dag.

Aucune des observations cliniques effectuées dans ce groupe de patients n’a suggéré qu’une modification de la dose ou du schéma d’administration du topiramate était nécessaire en cas d’administration concomitante de stiripentol.
Gebaseerd op de klinische waarnemingen bij deze patiëntengroep zijn er geen aanwijzingen die erop duiden dat een wijziging in de dosis en de doseringsschema’s van topiramaat nodig is wanneer het gelijktijdig wordt toegediend met stiripentol.

Lorsqu’une dose maximale d’un antiépileptique de premier choix n’est pas assez efficace, il convient d’y ajouter un autre antiépileptique de premier choix ou un antiépileptique de deuxième choix tels la gabapentine, la lamotrigine, le lévétiracétam, la tiagabine, le topiramate ou la primidone [n.d.l.r.: voir aussi «Les nouveaux antiépileptiques» dans les Folia de mars 1998].
Wanneer de aanvallen met de maximaal verdragen dosis van het eerstekeuze-anti-epilepticum nog steeds onvoldoende zijn gecontroleerd, dient een ander eerstekeuze-anti-epilepticum of een anti-epilepticum van tweede keuze (b.v. gabapentine, lamotrigine, levetiracetam, tiagabine, topiramaat of primidon) te worden toegevoegd.