Traduction de «d’anticoagulants ont montré » (Français → Néerlandais) :

Les utilisateurs d’AINS et d’anticoagulants ont montré, par rapport aux anticoagulants oraux seuls, un accroisse ment du risque d’hémorragie ‘non-gastro-intestinale’ comparable (OR à 1,7; IC à 95% de 1,3 à 2,2) mais un risque bien plus élevé d’hémorragies gastro-intestinales (OR à 4,6; IC à 95% de 3,3 à 6,5) 31 .
Gebruikers van NSAID’s samen met anticoagulantia hadden eveneens t.o.v. orale anticogulantia alleen een vergelijkbaar gestegen risico van niet-gastro-intestinale bloedingen (OR 1,7; 95% BI 1,3 - 2,2) maar een veel hoger risico van gastro-intestinale bloedingen (OR 4,6; 95%BI 3,3 – 6,5) 31 .

En ce qui concerne l’intensité de l’anticoagulation, deux études randomisées contrôlées récentes ont montré qu’une anticoagulation de faible intensité (INR 1,5 à 2) est moins efficace qu’une anticoagulation conventionnelle (INR 2 à 3), et qu’elle n’apporte rien en ce qui concerne le risque d’hémorragie majeure.
Intensiteit van de anticoagulatie In verband met de intensiteit van de anticoagulatie tonen twee recente gerandomiseerde gecontroleerde studies dat een anticoagulatie van geringe intensiteit (INR 1,5 à 2) minder doeltreffend is dan een conventionele anticoagulatie (INR 2 à 3), en dat ze geen voordelen biedt voor wat het risico van majeure bloedingen betreft.

Les mesures d’agrégation plaquettaire, induite ex vivo par l’ADP pour des concentrations physiologiques en calcium (anticoagulant D-phénylalanyl-L-prolyl-L-arginine chlorométhylcétone), chez les patients présentant un angor instable ou un infarctus du myocarde sans onde Q, ont montré une inhibition concentration-dépendante avec une CI 50 (50 % de concentration inhibitrice) d’environ 550 ng/ml et une CI 80 (80 % de concentration inhibitrice) d’environ 1 100 ng/ml.
Bepalingen van de ADP-geïnduceerde ex vivo trombocytenaggregatie bij fysiologische calciumconcentraties (D-fenylalanyl-L-prolyl-L-arginine chloromethylketon anticoagulans) bij patiënten met instabiele angina pectoris en een niet-Q-golf-myocardinfarct, vertoonden een concentratie-afhankelijke remming met een IC 50 (50% remmende concentratie) van ongeveer 550 ng/ml en een IC 80 (80% remmende concentratie) van ongeveer 1.100 ng/ml.

Les nouveaux anticoagulants oraux semblent avoir un avantage ici, mais l’article du présent numéro montre que ces médicaments ont aussi leurs limites.
De nieuwe orale anticoagulantia lijken hier een voordeel te hebben, maar uit het artikel in dit folianummer blijkt dat ook deze middelen hun beperkingen hebben.

Les études de phase II ont montré une corrélation claire entre la concentration plasmatique du dabigatran et l’intensité de l’effet anticoagulant.
Er is een duidelijke correlatie tussen de dabigatranconcentratie in het plasma en de mate van het antistollingseffect, gebaseerd op fase II-onderzoek.

↑ ? : bicalutamide Des études in vitro ont montré que la bicalutamide peut déplacer la warfarine, un anticoagulant coumarinique, de son site de liaison protéique.
In vitro studies toonden aan dat bicalutamide het coumarine anticoagulans warfarine van zijn proteïnebindingsplaats kan verdringen.

Les études d’interactions médicamenteuses potentielles, réalisées chez le rat, ont montré que FORLAX n’a pas d’effet sur l’absorption gastro-intestinale de certains AINS, d’anticoagulants, d’inhibiteurs de la sécrétion gastrique ou d’un sulfamidé hypoglycémiant.
Studies naar potentiële geneesmiddelinteracties, uitgevoerd bij ratten, toonde aan dat Forlax geen invloed heeft op de gastro-intestinale absorptie van sommige NSAIDs, anticoagulantia, maagzuursecretieremmers of een hypoglycaemisch sulfamide.

Les études d’interactions médicamenteuses potentielles, réalisées chez le rat, ont montré que Forlax Junior n’a pas d’effet sur l’absorption gastro-intestinale de certains AINS, d’anticoagulants, d’inhibiteurs de la sécrétion gastrique ou d’un sulfamidé hypoglycémiant.
Studies naar potentiële geneesmiddelinteracties, uitgevoerd bij ratten, toonde aan dat Forlax Junior geen invloed heeft op de gastro-intestinale absorptie van sommige NSAIDs, anticoagulantia, maagzuursecretieremmers of een hypoglycaemisch sulfamide.

Des études in vitro ont montré que le bicalutamide (CASODEX 150) peut déplacer la warfarine, un anticoagulant coumarinique, de son site de liaison protéique.
In vitro studies toonden aan dat bicalutamide (CASODEX 150) het coumarine anticoagulans warfarine van zijn proteïnebindingsplaatsen kan verdringen.

Des études in vitro ont montré que le bicalutamide (CASODEX 50) peut déplacer la warfarine, un anticoagulant coumarinique, de son site de liaison protéique.
In vitro studies toonden aan dat bicalutamide (CASODEX 50) het coumarine anticoagulans warfarine van zijn proteïnebindingsplaatsen kan verdringen.