Par ailleurs, selon la lettre de cet arrêté royal, un patient qui, pour des raisons médicales claires, a besoin d’un ACE-inhibiteur (qu’il s’agisse d’un patient diabétique ou d’un patient combinant l’hypertension artérielle et la décompensation) et ne le supporte pas à cause des effets secondaires, par exemple une toux persistante, ne peut pas passer aux sartans car au sens strict, la prise d’un antihypertenseur n’est pas suffisante pour commencer un traitement au sartan.
Aan de andere kant mag volgens de letter van dit Koninklijk besluit een patiënt, die omwille van duidelijke medische indicaties, een ACE-inhibitor behoeft (weze het een diabetespatiënt of een patiënt met een combinatie van arteriële hypertensie en decompensatie) en deze niet verdraagt omwille van nevenwerkingen, zoals bijvoorbeeld een persisterende prikkelhoest, niet overschakelen op sartanen omdat strikt genomen het nemen van één antihypertensivum niet voldoende is om met een sartaan te starten.
