Traduction de «eerste lid als arbeidsongeschikt » (Français → Néerlandais) :

De overeenkomstig het eerste lid als arbeidsongeschikt beschouwde werknemer kan slechts opnieuw aanspraak maken op de in titel IV bedoelde prestaties vanaf de inwerkingtreding van artikel 101, indien hij vanaf dit ogenblik arbeidsongeschikt is bevonden overeenkomstig artikel 100, §§ 1 of 2" .
De overeenkomstig het eerste lid als arbeidsongeschikt beschouwde werknemer kan slechts opnieuw aanspraak maken op de in titel IV bedoelde prestaties vanaf de inwerkingtreding van artikel 101, indien hij vanaf dit ogenblik arbeidsongeschikt is bevonden overeenkomstig artikel 100, §§ 1 of 2”.

Wordt als arbeidsongeschikt erkend in de GVU-reglementering voor werknemers: " de werknemer die alle werkzaamheid heeft onderbroken als rechtstreeks gevolg van het intreden of het verergeren van letsels of functionele stoornissen waarvan erkend wordt dat ze zijn vermogen tot verdienen verminderen tot een derde of minder dan een derde van wat een persoon, van dezelfde stand en met dezelfde opleiding, kan verdienen door zijn werkzaamheid in de beroepencategorie waartoe de beroepsarbeid behoort, door betrokkene verricht toen hij arbeidsongeschikt is geworden, of in de verschillende beroepen die hij heeft of zou kunnen uitoefenen hebben uit hoofde van zijn beroepsopleiding" (art. 100, § 1, eerste lid, van de gecoördineerde GVU-wet).
Wordt als arbeidsongeschikt erkend in de GVU-reglementering voor werknemers:”de werknemer die alle werkzaamheid heeft onderbroken als rechtstreeks gevolg van het intreden of het verergeren van letsels of functionele stoornissen waarvan erkend wordt dat ze zijn vermogen tot verdienen verminderen tot een derde of minder dan een derde van wat een persoon, van dezelfde stand en met dezelfde opleiding, kan verdienen door zijn werkzaamheid in de beroepencategorie waartoe de beroepsarbeid behoort, door betrokkene verricht toen hij arbeidsongeschikt is geworden, of in de verschillende beroepen die hij heeft of zou kunnen uitoefenen hebben uit hoofde van zijn beroepsopleiding” (art. 100, § 1, eerste lid, van de gecoördineerde GVU-wet).

In de memorie van wederantwoord voegt de verzoekster toe dat in de bestreden beslissing wordt verwezen naar artikel 174, eerste lid, 6°, van de ZIV-wet, hoewel deze wetsbepaling volgens de verwerende partij en volgens het arrest nr. 176.303 van de Raad van State niet van toepassing is op de verhouding tussen zorgverlener en RIZIV, doch wel op de verhouding tussen verzekeringsinstelling en verzekerde, en dat die verwijzing nog moeilijker te begrijpen is indien men in rekening brengt dat het niet de verzekeringsinstellingen zijn die na een “veroordeling”, door het Comité of de Kamer van Beroep de invordering doen van de verschuldigde gelden, doch wel in eerste instantie het RIZIV zelf.
In de memorie van wederantwoord voegt de verzoekster toe dat in de bestreden beslissing wordt verwezen naar artikel 174, eerste lid, 6°, van de ZIV-wet, hoewel deze wetsbepaling volgens de verwerende partij en volgens het arrest nr. 176.303 van de Raad van State niet van toepassing is op de verhouding tussen zorgverlener en RIZIV doch wel op de verhouding tussen verzekeringsinstelling en verzekerde, en dat die verwijzing nog moeilijker te begrijpen is indien men in rekening brengt dat het niet de verzekeringsinstellingen zijn die na een “veroordeling”, door het Comité of de Kamer van Beroep de invordering doen van de verschuldigde gelden, doch wel in eerste instantie het RIZIV zelf.

de bestreden administratieve beslissing van 6 maart 2008 van het College van geneesherendirecteurs van het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering wordt vernietigd; het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering wordt veroordeeld tot betaling van een som van 80 834,67 EUR zevenenzestig cent provisioneel wegens het onrechtmatig toepassen van artikel 7 van het koninklijk besluit van 4 april 2003 tot uitvoering van artikel 37quater van de wet betrefffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, voor de zorgverleners bedoeld in artikel 34, eerste lid, 11° en 12° van dezelfde wet meer de gerechtelijke intresten vanaf 15 oktober 2009 tot datum van de algehele betaling.
de bestreden administratieve beslissing van 6 maart 2008 van het College van geneesherendirecteurs van het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering wordt vernietigd; het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering wordt veroordeeld tot betaling van een som van tachtigduizend 80 834,67 EUR provisioneel wegens het onrechtmatig toepassen van artikel 7 van het koninklijk besluit van 4 april 2003 tot uitvoering van artikel 37quater van de wet betrefffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, voor de zorgverleners bedoeld in artikel 34, eerste lid, 11° en 12° van dezelfde wet meer de gerechtelijke intresten vanaf 15 oktober 2009 tot datum van de algehele betaling.

In dezen blijkt niet uit de gegevens van het dossier dat het College van geneesheren-directeurs de verstrekking waarvoor de tegemoetkoming van het Bijzonder Solidariteitsfonds wordt gevraagd heeft getoetst aan de overige voorwaarden dan die bepaald in artikel 25, § 2, eerste lid, 3°.
In dezen blijkt niet uit de gegevens van het dossier dat het College van geneesherendirecteurs de verstrekking waarvoor de tegemoetkoming van het Bijzonder Solidariteitsfonds wordt gevraagd heeft getoetst aan de overige voorwaarden dan die bepaald in artikel 25, § 2, eerste lid, 3°.

2° “inrichting”: één van de inrichtingen bedoeld in artikel 34, eerste lid, 11° en 12°, van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994 (met uitzondering van de psychiatrische verzorgingstehuizen en de centra voor dagverzorging) of een inrichting die een geheel vormt en is samengesteld uit een sectie die als rusten verzorgingstehuis (RVT) is erkend en een sectie die als rustoord voor bejaarden (ROB) is erkend; als dat geheel eveneens een centrum voor dagverzorging omvat, dan wordt dit laatste niet in aanmerking genomen;
2° “inrichting”: één van de inrichtingen bedoeld in artikel 34, eerste lid, 11° en 12°, van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994 (met uitzondering van de psychiatrische verzorgingstehuizen en de centra voor dagverzorging) of een inrichting die een geheel vormt en is samengesteld uit een sectie die als rust- en verzorgingstehuis (RVT) is erkend en een sectie die als rustoord voor bejaarden (ROB) is erkend; als dat geheel eveneens een centrum voor dagverzorging omvat, dan wordt dit laatste niet in aanmerking genomen;

1° in § 2, b), eerste lid, tweede streep, worden de woorden “het koninklijk besluit van 23 september 2002 tot uitvoering van artikel 59 van de programmawet van 2 januari 2001” vervangen door de woorden “het koninklijk besluit van 15 september 2006 tot uitvoering van artikel 59 van de wet van 2 januari 2001 houdende sociale, budgettaire en andere bepalingen”;
1° au § 2, b), alinéa 1 er , deuxième tiret, les mots « l’arrêté royal du 23 septembre 2002 portant exécution de l'article 59 de la loi programme du 2 janvier 2001 en ce qui concerne les mesures en matière de prestations de travail et la fin de 6