Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
https://pro.wordscope.com
https://blog. wordscope .com
Tachyphylaxie
épuisement de l'effet thérapeutique

Traduction de «effet thérapeutique supérieur » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE
voir aussi les traductions en contexte ci-dessous
tachyphylaxie | épuisement de l'effet thérapeutique

tachyfylaxie | snel opgebouwde weerstand tegen gifstoffen


Séquelles de l'administration de médicaments et de substances biologiques ayant provoqué des effets indésirables au cours de leur usage thérapeutique

late gevolgen van ongewenste gevolgen van therapeutisch gebruik van geneesmiddelen en biologische stoffen


complications dues à un appareillage médical incidents survenus au patient au cours d'actes médicaux et chirurgicaux substance médicamenteuse appropriée et correctement administrée à dose thérapeutique ou prophylactique, mais cause d'un effet indésirable quelconque réactions anormales de patients ou complications tardives causées par des interventions médicales et chirurgicales, sans mention d'incident au cours de l'intervention

complicaties van medische hulpmiddelen | genees- en heelkundige verrichtingen als oorzaak van afwijkende reactie van patiënt, of van latere complicatie, zonder vermelding van afwijkende gang van zaken tijdens verrichting | juist geneesmiddel op juiste wijze toegediend in therapeutische of profylactische dosering als oorzaak van elk ongewenst gevolg | ongelukken met patiënten tijdens genees- en heelkundige behandeling


Médicaments et substances biologiques ayant provoqué des effets indésirables au cours de leur usage thérapeutique

geneesmiddelen en biologische stoffen leidend tot ongewenste gevolgen bij therapeutisch gebruik
TRADUCTIONS EN CONTEXTE
Comparée à l’administration de béclométasone par voie inhalée (200 µg 2 fois par jour administrés par l’intermédiaire d’une chambre d’inhalation), l’administration de montélukast a entraîné une réponse initiale plus rapide, bien que, après 12 semaines, un effet thérapeutique supérieur en moyenne ait été mis en évidence avec la béclométasone (% de changement par rapport au début de l’étude pour le montélukast contre la béclométasone, concernant respectivement le VEMS : 7,49 % contre 13,3 % ; la consommation de β-agonistes : - 28,28 % contre - 43,89 %).

In vergelijking met geïnhaleerde beclomethason (tweemaal daags 200 μg met een verdeelhulpmiddel), toonde montelukast een snellere aanvangsrespons, hoewel beclomethason gedurende het 12 weken durende onderzoek een hoger gemiddeld effect verschafte (% verandering vanaf de basislijn voor montelukast vs beclomethason, respectievelijk voor FEV 1 : 7,49% vs 13,3%; gebruik van bèta-agonist: -28,28% vs -43,89%).


Comparé à la béclométhasone inhalée (200 µg deux fois par jour administrés par l'intermédiaire d'une chambre d'inhalation), le montélukast a entraîné une réponse initiale plus rapide, bien qu'après 12 semaines un effet thérapeutique supérieur en moyenne ait été mis en évidence avec la béclométhasone (% de changement par rapport au début de l'étude pour le montélukast versus béclométhasone, respectivement pour: VEMS, 7,49 % versus 13,3 %; consommation de bêta-agonistes: -28,8 % versus -43,89 %).

In vergelijking met inhalatie beclomethason (200 μg tweemaal daags met voorzetkamer) vertoonde montelukast een snellere initiλle respons, hoewel beclomethason over de gehele 12 weken van het onderzoek genomen een sterker gemiddeld behandelingseffect gaf (% verandering t.o.v. de uitgangswaarde voor montelukast in vergelijking met beclomethason, respectievelijk voor FEV 1 : 7,49 % vs 13,3 %; gebruik van bètaagonisten: -28,28 % vs -43,89 %).


Comparée à l'administration de béclométasone par voie inhalée (200 μg 2 fois par jour administrés par l'intermédiaire d'une chambre d’inhalation), l'administration de montélukast a entraîné une réponse initiale plus rapide, bien qu’après 12 semaines un effet thérapeutique supérieur en moyenne ait été mis en évidence avec la béclométasone (% de changement par rapport au début de l’étude pour le montélukast contre la béclométasone, concernant respectivement le VEMS: 7,49 % contre 13,3 %; la consommation de bêta-agonistes: -28,28 % contre -43,89 %).

In vergelijking met inhalatiebeclomethason (200 μg tweemaal daags met voorzetkamer) vertoonde montelukast een snellere initiële respons, hoewel beclomethason over de gehele 12 weken van het onderzoek genomen een sterker gemiddeld behandelingseffect gaf (% verandering t.o.v. de uitgangswaarde voor montelukast in vergelijking met beclomethason, respectievelijk voor FEV 1 : 7,49 % vs 13,3 %; gebruik van β-agonisten: -28,28 % vs -43,89 %).


Comparée à la béclométhasone par voie inhalée (200 µg deux fois par jour administrés par l'intermédiaire d'une chambre d'inhalation), l’administration de montélukast a entraîné une réponse initiale plus rapide, bien qu'après 12 semaines un effet thérapeutique supérieur en moyenne ait été mis en évidence avec la béclométhasone (% de changement par rapport au début de l'étude pour le montélukast contre la béclométhasone, concernant respectivement : le VEMS, 7,49 % contre 13,3 % ; la consommation de bêta-mimétiques « à la demande » : -28,8 % versus -43,89 %).

In vergelijking met inhalatiebeclometason (200 μg tweemaal daags met voorzetkamer), vertoonde montelukast een snellere initiële respons, hoewel beclometason over de gehele 12 weken van het onderzoek genomen een sterker gemiddeld behandelingseffect gaf (% verandering t.o.v. de uitgangswaarde voor montelukast in vergelijking met beclometason, respectievelijk voor FEV 1 : 7,49% vs 13,3%; gebruik van β-agonist: -28,28% vs -43,89%).


For more results, go to https://pro.wordscope.com to translate your documents with Wordscope Pro!
Comparée à l'administration de béclométasone par voie inhalée (200 µg 2 fois par jour administrés par l'intermédiaire d'une chambre d’inhalation), l'administration de montelukast a entraîné une réponse initiale plus rapide, bien qu’après 12 semaines un effet thérapeutique supérieur en moyenne ait été mis en évidence avec la béclométasone (% de changement par rapport au début de l’étude pour le montelukast contre la béclométasone, concernant respectivement le VEMS : 7,49 % contre 13,3 % ; la consommation de bêta-2-mimétiques « à la demande » : -28,28 % contre -43,89 %).

In vergelijking met inhalatiebeclomethason (200 µg tweemaal daags met voorzetkamer) vertoonde montelukast een snellere initiële respons, hoewel beclomethason over de gehele 12 weken van het onderzoek genomen een sterker gemiddeld behandelingseffect gaf (% verandering t.o.v. de uitgangswaarde voor montelukast in vergelijking met beclomethason, respectievelijk voor FEV 1 : 7,49 % vs 13,3 %; gebruik van β-agonisten: -28,28 % vs -43,89 %).


Comparée à l'administration de béclométasone par voie inhalée (200 µg 2 fois par jour administrés par l'intermédiaire d'une chambre d’expansion), l'administration de montelukast a entraîné une réponse initiale plus rapide, bien qu’après 12 semaines un effet thérapeutique supérieur en moyenne ait été mis en évidence avec la béclométasone (% de changement par rapport au début de l’étude pour le montelukast contre la béclométasone concernant respectivement le VEMS : 7,49 % contre 13,3 % ; la consommation de bêta-2-mimétiques « à la demande » : -28,28 % contre -43,89 %).

In vergelijking met inhalatiebeclomethason (200 µg tweemaal daags met voorzetkamer) vertoonde montelukast een snellere initiële respons, hoewel beclomethason over de gehele 12 weken van het onderzoek genomen een sterker gemiddeld behandelingseffect gaf (% verandering t.o.v. de uitgangswaarde voor montelukast in vergelijking met beclomethason, respectievelijk voor FEV 1 : 7,49 % vs 13,3 %; gebruik van β-agonisten: -28,28 % vs -43,89 %).


Comparée à l'administration de béclométasone par voie inhalée (200 μg 2 fois par jour administrés par l'intermédiaire d'une chambre d’inhalation), l'administration de montélukast a entraîné une réponse initiale plus rapide, bien qu’après 12 semaines un effet thérapeutique supérieur en moyenne ait été mis en évidence avec la béclométasone (% de changement par rapport au début de l’étude pour le montélukast contre la béclométasone, concernant respectivement le VEMS : 7,49 % contre 13,3 % ; la consommation de bêta-agonistes : -28,28 % contre -43,89 %).

In vergelijking met inhalatiebeclomethason (200 μg tweemaal daags met voorzetkamer) vertoonde montelukast een snellere initiële respons, hoewel beclomethason over de gehele 12 weken van het onderzoek genomen een sterker gemiddeld behandelingseffect gaf (% verandering t.o.v. de uitgangswaarde voor montelukast in vergelijking met beclomethason, respectievelijk voor FEV 1 : 7,49 % vs 13,3 %; gebruik van β-agonisten: -28,28 % vs -43,89 %).


Ces effets ont été généralement observés à des niveaux d’exposition systémique équivalents ou supérieurs aux niveaux d’exposition thérapeutique, à l’exception des effets observés chez le rat, qui se sont produits à des niveaux inférieurs à l’exposition thérapeutique en raison d’une distribution tissulaire élevée.

Deze bevindingen werden in het algemeen waargenomen bij systemische blootstellingsniveaus binnen de therapeutische range of daarboven, met uitzondering van de bevindingen bij ratten, welke optraden bij therapeutische blootstelling als gevolg van een hoge distributie naar weefsel.


Après l'administration d'une dose unique de bosutinib 500 mg par voie orale (dose thérapeutique) et de bosutinib 500 mg avec du kétoconazole 400 mg (pour atteindre des concentrations supra-thérapeutiques de bosutinib) chez des sujets sains, la limite supérieure de l'IC unilatéral à 95 % concernant le changement moyen de l'intervalle QTc était inférieure à 10 ms à tous les moments en post-dose et aucun effet indésirable suggérant un ...[+++]

Na toediening van een enkelvoudige orale dosis van 500 mg bosutinib (therapeutische dosis) en 500 mg bosutinib met 400 mg ketoconazol (voor het bereiken van supratherapeutische concentraties bosutinib) aan gezonde proefpersonen, bedroeg de bovenste limiet van het eenzijdige 95% BI rond de gemiddelde verandering in de QTc minder dan 10 ms op alle tijdspunten na dosis en werden er geen ongewenste voorvallen waargenomen die duidden op verlenging van het QTc-interval.


Il a été démontré que le bosentan avait un effet tératogène chez le rat à des niveaux de concentration plasmatique supérieurs à 1,5 fois la concentration thérapeutique.

Er is aangetoond dat bosentan teratogeen is in ratten bij plasmaconcentraties die 1,5 keer hoger waren dan de concentraties die bereikt worden na therapeutische dosering bij mensen.




datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)

effet thérapeutique supérieur ->

Date index: 2023-08-27
w