Vertaling van "entre la warfarine " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

dénutrition légère (entre 75 et 90% du poids idéal)
lichte vorm van malnutritie, Gomez: 75% tot minder dan 90% van normaal gewicht

Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).
Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.

Définition: Il peut s'agir d'idées, de représentations ou d'impulsions qui sont habituellement à l'origine d'un sentiment de détresse. Parfois, il s'agit d'hésitations interminables entre des alternatives qui s'accompagnent souvent d'une impossibilité à prendre des décisions banales mais nécessaires dans la vie courante. Il existe une relation particulièrement étroite entre ruminations obsédantes et dépression et on ne fera un diagnostic de trouble obsessionnel-compulsif que si les ruminations surviennent ou persistent en l'absence d'un épisode dépressif.
Omschrijving: Deze kunnen de vorm aannemen van ideeën, denkbeelden of impulsen tot handelen, die bijna altijd verontrustend zijn voor de betrokkene. Soms bestaan de ideeën uit een besluiteloze, eindeloze overweging van alternatieven, samengaand met een onvermogen om onbelangrijke, maar noodzakelijke beslissingen te nemen met betrekking tot het leven van alle dag. Het verband tussen obsessieve ruminaties en depressiviteit is bijzonder nauw en een diagnose van obsessief-compulsieve stoornis verdient slechts de voorkeur indien ruminaties optreden of aanhouden in afwezigheid van een depressieve episode.

dénutrition modérée (entre 60 et 75% du poids idéal)
matige vorm van malnutritie, Gomez: 60% tot minder dan 75% van normaal gewicht

produit contenant de la warfarine sous forme parentérale
product dat warfarine in parenterale vorm bevat

produit contenant de la warfarine sous forme orale
product dat warfarine in orale vorm bevat

intoxication par la warfarine sodique
intoxicatie door warfarinenatrium

intoxication accidentelle par la warfarine
accidentele intoxicatie door warfarine

produit contenant de la warfarine
product dat warfarine bevat

warfarine sodique
warfarinenatrium

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Plus récemment, ont été publiés les résultats de l’étude WARSS («The Warfarin-Aspirin Recurrent Stroke Study»), une étude randomisée contrôlée en double aveugle, dans laquelle la warfarine (avec un INR entre 1,4 et 2,8)
Meer recent verschenen de resultaten van de WARSS-studie (“The Warfarin- Aspirin Recurrent Stroke Study”), een gerandomiseerde, gecontroleerde, dubbelblinde studie, waarbij warfarine (streefwaarde voor INR tussen 1,4 en 2,8)

Cette étude suggère qu’une interaction médicamenteuse entre le nilotinib et la warfarine est cliniquement moins significative pour des doses allant jusqu’à 25 mg de warfarine.
Dit onderzoek suggereert dat een klinisch relevante geneesmiddelinteractie tussen nilotinib en warfarine minder waarschijnlijk is tot een dosis van 25 mg warfarine.

Au cours des essais cliniques, l’administration concomitante du bosentan et de la warfarine chez des patients atteints d’hypertension artérielle pulmonaire n’a pas entraîné de variations cliniquement significatives de l’INR ni de modifications de la dose efficace de warfarine (comparaison réalisée entre l’inclusion et la fin de l’essai clinique).
Klinische praktijkervaring met gelijktijdige toediening van bosentan en warfarine bij patiënten met pulmonale arteriële hypertensie had geen klinisch relevante veranderingen tot gevolg voor de ‘International Normalized Ratio’ (INR) of de warfarine-dosering (uitgangswaarde versus einde van de klinische onderzoeken).

Plus récemment, ont été publiés les résultats de l’étude WARSS (" The Warfarin-Aspirin Recurrent Stroke Study "), une étude randomisée contrôlée en double aveugle, dans laquelle la warfarine (avec un INR entre 1,4 et 2,8) et l’acide acétylsalicylique (325 mg p.j) ont été comparés chez 2.206 patients sans cardiopathie emboligène.
Meer recent verschenen de resultaten van de WARSS-studie (" The Warfarin-Aspirin Recurrent Stroke Study "), een gerandomiseerde, gecontroleerde, dubbelblinde studie, waarbij warfarine (streefwaarde voor INR tussen 1,4 en 2,8) en acetylsalicylzuur (325 mg p.d) werden vergeleken bij 2.206 patiënten zonder emboligene cardiopathie.

Des études menées chez des volontaires sains n'ont pas mis en évidence d'interaction pharmacocinétique entre la rivastigmine et la digoxine, la warfarine, le diazépam ou la fluoxétine.
Er werd geen farmacokinetische interactie waargenomen tussen rivastigmine en digoxine, warfarine, diazepam of fluoxetine in studies bij gezonde vrijwilligers.

Dans une étude randomisée contrôlée récente (l’étude BAFTA), ayant inclus 973 patients âgés de 75 ans ou plus atteints de fibrillation auriculaire, la warfarine (INR entre 2 et 3) est apparue plus efficace que l’acide acétylsalicylique (75 mg p.j) pour la prévention des accidents vasculaires cérébraux (1,8% versus 3,8% par an) et n’était pas associée à un risque accru d’hémorragie majeure (1,9% versus 2% par an).
Een recente gerandomiseerde gecontroleerde studie (BAFTAstudie) werd uitgevoerd bij 973 patiënten van 75 jaar of ouder met voorkamerfibrillatie. In deze studie was warfarine (INR tussen 2 en 3) doeltreffender dan acetylsalicylzuur (75 mg p.d) voor de preventie van cerebrovasculaire accidenten (1,8% versus 3,8% per jaar), en er waren niet meer majeure bloedingen (1,9% versus 2% per jaar).

Dans ces deux études, le dabigatran et le rivaroxaban ont chacun été comparés à la warfarine (en visant un INR entre 2 et 3), mais cette valeur cible de l’INR n’était atteinte que dans 64% du temps dans l’étude Re-Ly et dans 55% du temps dans l’étude Rocket-AF.
In de twee studies werden dabigatran en rivaroxaban telkens vergeleken met warfarine (met INR-streefwaarde tussen 2 en 3), maar deze INR-streefwaarde werd slechts bereikt in 64 % van de tijd in de Re-Ly studie, en in 55 % van de tijd in de Rocket-AF studie.

Les résultats de l’étude WARSS publiés récemment le confirment: en l’absence de cardiopathie emboligène, aucune différence statistiquement significative en termes de mortalité ou de récidives n’a été observée entre la warfarine et l’acide acétylsalicylique.
Dit wordt bevestigd door de recent gepubliceerde resultaten van de WARSS-studie: in afwezigheid van een emboligene cardiopathie was er geen statistisch significant verschil in termen van mortaliteit of van recidieven tussen de warfarineen de acetylsalicylzuurgroep.

[ N Engl J Med 2009; 361: 1139-51 (doi:10.1056/ NEJMoa0905561)] Les patients étaient traités par le dabigatran (soit 110 mg 2 x p.j., soit 150 mg 2 x p.j., en double aveugle), ou par la warfarine (en visant un INR entre 2 et 3).
De patiënten werden behandeld met dabigatran (110 mg 2 x p.d. of 150 mg 2 x p.d., dubbelblind), of met warfarine (INRstreefwaarde tussen 2 en 3).

Les patients étaient traités en double aveugle par le rivaroxaban (20 mg p.j) ou par la warfarine (en visant un INR entre 2 et 3).
De patiënten kregen een dubbelblinde behandeling met rivaroxaban 20 mg p.d. of warfarine (INR-streefwaarde tussen 2 en 3).