Vertaling van "extrême évoluant vers " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Définition: Crainte d'être dévisagé par d'autres personnes, entraînant un évitement des situations d'interaction sociale. Les phobies sociales envahissantes s'accompagnent habituellement d'une perte de l'estime de soi et d'une peur d'être critiqué. Les phobies sociales peuvent se manifester par un rougissement, un tremblement des mains, des nausées ou un besoin urgent d'uriner, le patient étant parfois convaincu que l'une ou l'autre de ces manifestations secondaires constitue le problème primaire. Les symptômes peuvent évoluer vers des attaques de panique. | Anthropophobie Névrose sociale
Omschrijving: Angst voor kritische beoordeling door anderen die leidt tot vermijding van sociale situaties. Ernstiger sociale-fobieën gaan doorgaans gepaard met weinig zelfwaardering en angst voor kritiek. Zij kunnen worden gepresenteerd als klachten over blozen, trillende handen, misselijkheid of aandrang tot plassen, terwijl de patiënt er soms van overtuigd is dat een van deze secundaire uitingen van zijn angst het primaire probleem is. De symptomen kunnen de intensiteit aannemen van paniekaanvallen. | Neventerm: | antropofobie | sociale angst | sociale neurose

Crises:avec modification de conscience, comportant souvent des automatismes | partielles complexes évoluant vers des crises secondairement généralisées
aanvallen met bewustzijnsverandering, vaak met automatismen | complexe partiële aanvallen overgaand in secundair gegeneraliseerde aanvallen

Crises:ne comportant pas de modification de conscience | partielles simples évoluant vers des crises secondairement généralisées
aanvallen zonder bewustzijnsverandering | eenvoudige partiële aanvallen overgaand in secundair gegeneraliseerde aanvallen

Définition: Démence de la maladie d'Alzheimer survenant avant l'âge de 65 ans, évoluant assez rapidement vers une détérioration et comportant de multiples perturbations marquées des fonctions corticales supérieures. | Démence dégénérative primaire de type Alzheimer, à début présénile Démence présénile, de type Alzheimer Maladie d'Alzheimer, type 2
Omschrijving: Dementie bij de ziekte van Alzheimer die optreedt voor het 65e jaar, met een betrekkelijk snelle achteruitgang en met opvallende en talrijke stoornissen van de hogere corticale functies. | Neventerm: | preseniele dementie, Alzheimer-type | primair degeneratieve dementie van het Alzheimer-type met aanvang in presenium | ziekte van Alzheimer, type 2

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Les symptômes d’une interaction de substance active avec un IMAO sont notamment : hyperthermie, rigidité, myoclonies, instabilité autonomique avec éventuelles fluctuations rapides des signes vitaux, modifications de l’état mental comprenant confusion, irritabilité et agitation extrême évoluant vers le délire confusionnel et le coma.
Symptomen van interactie van een werkzaam bestanddeel met een MAO-remmer zijn: hyperthermie, rigiditeit, myoclonus, autonome instabiliteit met mogelijk snelle schommelingen van de vitale tekenen, veranderingen van de geestestoestand zoals verwardheid, prikkelbaarheid en extreme agitatie met progressie tot delirium en coma.

Les symptômes d’une interaction avec un IMAO sont : agitation, tremblements, hyperthermie, rigidité, myoclonies, instabilité autonome avec variations rapides éventuelles des fonctions vitales, modifications de la conscience (incluant une confusion), irritabilité et agitation extrême, évoluant vers un délire et un coma (voir rubrique 4.3).
De symptomen van een interactie met een MAO-remmer bestaan uit: agitatie, tremor, hyperthermie, rigiditeit, myoclonie, autonome instabiliteit met mogelijke snelle veranderingen van vitale eigenschappen, bewustzijnsveranderingen waaronder verwarring, prikkelbaarheid en extreme agitatie zich ontwikkelend tot een delirium en coma (zie rubriek 4.3).

Ces syndromes pouvant engager le pronostic vital du patient, il faut interrompre le traitement par fluvoxamine si ces incidents apparaissent (caractérisés par un ensemble de symptômes tels qu’une hyperthermie, une rigidité, des myoclonies, une instabilité du système nerveux autonome s’accompagnant d’éventuelles fluctuations rapides des signes vitaux, des modifications de l’état mental incluant une confusion, une irritabilité, une agitation extrême évoluant vers un délire et un coma) et il faut instaurer un traitement symptomatique de soutien.
Omdat deze syndromen kunnen leiden tot mogelijk levensbedreigende aandoeningen, moet de behandeling met fluvoxamine worden gestopt als dergelijke aandoeningen zich voordoen (deze worden gekenmerkt door het gelijktijdig voorkomen van symptomen als hyperthermie, rigiditeit, myoklonie, slechte werking van het autonome zenuwstelsel met mogelijke snelle fluctuaties van de vitale functies, wijziging van de mentale toestand inclusief verwardheid, prikkelbaarheid, extreme agitatie die zich kan ontwikkelen tot delirium en coma) en moet een bijkomende symptomatische behandeling worden gestart.

Ces syndromes pouvant menacer le pronostic vital, le traitement par la paroxétine devra être arrêté si de tels effets surviennent (caractérisés par un ensemble de symptômes tels qu’hyperthermie, rigidité, myoclonies, dysautonomie accompagnée de possibles fluctuations rapides des constantes vitales, modification de l’état psychique incluant confusion, irritabilité, agitation extrême évoluant vers un délire et un coma). Un traitement symptomatique devra être instauré.
Omdat deze syndromen kunnen leiden tot potentieel levensbedreigende condities moet de behandeling met paroxetine worden gestaakt indien dergelijke voorvallen (gekenmerkt door clusters van symptomen als hyperthermie, rigiditeit, myoclonus, autonome instabiliteit met mogelijk snelle schommelingen van de vitale functies, veranderingen van de geestestoestand waaronder verwarring, geïrriteerdheid, extreme agitatie die leidt tot delirium en coma) optreden en moet ondersteunende symptoombehandeling gestart worden.

Compte tenu du risque d’atteintes potentiellement mortelles associé à ces syndromes, le traitement par paroxétine doit être interrompu en cas d’apparition de tels effets (caractérisés par des associations de symptômes tels qu’hyperthermie, rigidité, myoclonies, instabilité autonomique avec éventuelles fluctuations rapides des signes vitaux, modifications de l’état mental dont confusion, irritabilité, agitation extrême évoluant vers le délire confusionnel et le coma) et un traitement symptomatique de soutien doit être instauré.
Deze syndromen kunnen resulteren in mogelijk levensbedreigende situaties. Daarom moet de behandeling met paroxetine worden stopgezet als er dergelijke voorvallen optreden (gekenmerkt door een geheel van symptomen zoals hyperthermie, rigiditeit, myoclonus, autonome instabiliteit met mogelijk snelle schommelingen van vitale lichaamsfuncties, veranderingen van de geestestoestand zoals verwardheid, prikkelbaarheid, extreme agitatie gaande tot delirium en coma) en moet een ondersteunende symptomatische behandeling worden gestart.

Ces syndromes pouvant menacer le pronostic vital, le traitement par la paroxétine devra être arrêté si de tels effets surviennent (caractérisés par un ensemble de symptômes tels qu’hyperthermie, rigidité, myoclonie, dysautonomie accompagnée de possibles fluctuations rapides des constantes vitales, modification de l’état psychique incluant confusion, irritabilité, agitation extrême évoluant vers un délire et un coma). Un traitement symptomatique devra être instauré.
Omdat deze syndromen kunnen leiden tot potentieel levensbedreigende condities moet de behandeling met paroxetine worden gestaakt indien dergelijke voorvallen (gekenmerkt door clusters van symptomen als hyperthermie, rigiditeit, myoclonus, autonome instabiliteit met mogelijk snelle schommelingen van de vitale functies, veranderingen van de geestestoestand waaronder verwarring, geïrriteerdheid, extreme agitatie die leidt tot delirium en coma) optreden en moet ondersteunende symptoombehandeling geïnitieerd worden.

Ces syndromes pouvant menacer le pronostic vital, le traitement par la paroxétine devra être arrêté si de tels effets surviennent (caractérisés par un ensemble de symptômes tels que hyperthermie, rigidité, myoclonies, dysautonomie accompagnée de possibles fluctuations rapides des constantes vitales, modification de l’état psychique incluant confusion, irritabilité, agitation extrême évoluant vers un délire et un coma). Un traitement symptomatique devra être instauré.
Omdat deze syndromen kunnen leiden tot potentieel levensbedreigende condities moet de behandeling met paroxetine worden gestaakt indien dergelijke voorvallen (gekenmerkt door clusters van symptomen als hyperthermie, rigiditeit, myoclonus, autonome instabiliteit met mogelijk snelle schommelingen van de vitale functies, veranderingen van de geestestoestand waaronder verwarring, geïrriteerdheid, extreme agitatie die leidt tot delirium en coma) optreden en moet ondersteunende symptoombehandeling geïnitieerd worden.