Traduction de «faible devraient » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

huile de colza à faible teneur en acide érucique
koolzaadolie met laag gehalte aan erucazuur

yaourt à faible teneur en calories
yoghurt met laag vetgehalte

cottage cheese à très faible teneur en matières grasses
vetarme hüttenkäse

fromage frais à très faible teneur en matières grasses
vetarme verse kaas

pâte à tartiner à très faible teneur en matières grasses
vetarme boter

saucisse de bœuf à faible teneur en matières grasses
magere runderworst

accident dû à la haute ou la faible pression de l'air ou aux changements dans la pression de l'air dus à une plongée
ongeval als gevolg van hoge of lage luchtdruk of veranderingen in luchtdruk als gevolg van duiken

bière à faible teneur en glucides
koolhydraatarm bier

bière à faible teneur en alcool
alcoholarm bier

lager à faible teneur en glucides
koolhydraatarme pils

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Comme on ne peut exclure que l’octréotide pourrait agir de la sorte, d’autres médicaments métabolisés principalement par le CYP3A4 et dont l’index thérapeutique est faible devraient dès lors être utilisés avec prudence (p.ex. terfénadine, quinidine).
Aangezien men niet kan uitsluiten dat octreotide volgens deze manier zou werken, zouden andere geneesmiddelen die voornamelijk via CYP 3A4 worden gemetaboliseerd en die een lage therapeutische index hebben, met de nodige voorzichtigheid moeten worden gebruikt (bv. terfenadine, quinidine).

Conformément aux principes de l’échelle analgésique de l’OMS, les opioïdes faibles (Palier II) devraient être considérés dans le cadre de la gestion de la douleur légère à modérée liée au cancer après l’échec d’un traitement conventionnel avec paracétamol/AINS. Les résultats pour le patient devraient être contrôlés (très faible niveau de preuve ; recommandation forte).
In overeenstemming met de principes van de WGO pijnladder, moeten zwak werkende opioïden (stap II) worden overwogen voor de behandeling van milde tot matige kankerpijn nadat een conventionele behandeling met paracetamol/NSAID’s heeft gefaald, en daarbij moeten de bekomen effecten bij de patiënt worden opgevolgd (zeer laag niveau van bewijskracht; sterke aanbeveling).

Chez les patients ayant subi un BPC, d’autres thérapies analgésiques devraient encore être envisagées pendant la durée du traitement (ex. des AINS, opioïdes) (très faible niveau de preuve ; recommandation faible).
Bij patiënten die CPB ondergingen, moeten tijdens de behandelingsduur nog altijd andere pijnstillende therapieën worden overwogen, zoals NSAID's, opioïden, enz (zeer laag niveau van bewijskracht; zwakke aanbeveling).

Les principes de traitement énoncés dans l’échelle analgésique de l’OMS devraient être suivis lors du traitement de la douleur des patients atteints de cancer (très faible niveau de preuve ; recommandation forte).
De behandelingsprincipes die beschreven staan in de WGO pijnladder moeten worden gevolgd bij de behandeling van pijn bij patiënten met kanker (zeer laag niveau van bewijskracht; sterke aanbeveling)

Ces patients devraient commencer leur traitement par la plus faible dose possible.
Deze patiënten moeten de behandeling beginnen met de laagst beschikbare dosis.

Les antagonistes de l'angiotensine II ne devraient pas provoquer de toux dans la mesure où ils n'agissent pas sur l'enzyme de conversion et ne potentialisent pas l'action de la bradykinine ou de la substance P. Les études cliniques comparant le valsartan et un IEC ont montré que l'incidence d'une toux sèche était significativement plus faible (p < 0,05) sous valsartan que sous IEC (2,6 % contre 7,9 % respectivement).
Aangezien angiotensine II-antagonisten geen effect hebben op ACE en geen potentiëring van bradykinine of “substance P” teweegbrengen, is het onwaarschijnlijk dat ze hoest veroorzaken. In klinische onderzoeken waarin valsartan vergeleken werd met een ACE-remmer, was de incidentie van droge hoest significant (p < 0,05) kleiner bij patiënten behandeld met valsartan in vergelijking met degenen behandeld met een ACE-remmer (respectievelijk 2,6% versus 7,9%).

Les antagonistes de l’angiotensine II ne devraient pas provoquer de toux, dans la mesure où ils n’agissent pas sur l’enzyme de conversion et ne potentialisent pas l’action de la bradykinine ou de la substance P. Les études cliniques comparant le valsartan et un IEC ont montré que l’incidence d’une toux sèche était significativement plus faible (p< 0,05) sous valsartan que sous IEC (2,6 % contre 7,9 % respectivement).
Omdat er geen effect is op de ACE en geen potentiëring van bradykinine of substantie P is het onwaarschijnlijk dat het gebruik van angiotensine-II-antagonisten samenhangt met hoesten. In klinische studies waarin valsartan werd vergeleken met een ACE-remmer was de incidentie van een droge hoest significant lager (P< 0,05) bij patiënten die met valsartan werden behandeld in vergelijking met degenen die met een ACE-remmer werden behandeld (respectievelijk 2,6% versus 7,9%).

Les antagonistes de l’angiotensine II ne devraient pas provoquer de toux, dans la mesure où ils n’agissent pas sur l’enzyme de conversion et ne potentialisent pas l’action de la bradykinine ou de la substance P. Les études cliniques comparant le valsartan et un IEC ont montré que l’incidence d’une toux sèche était significativement plus faible (p < 0,05) sous valsartan que sous IEC (2,6 % contre 7,9 % respectivement).
Aangezien er geen effect is op ACE en geen potentiëring van bradykinine of substance P, is het niet waarschijnlijk dat angiotensine II-antagonisten geassocieerd zijn met hoesten. In een klinische studies waar valsartan vergeleken werd met een ACE-remmer, was de incidentie van droge hoest significant (P < 0,05) lager bij patiënten behandeld met valsartan dan bij degenen behandeld met een ACE-remmer (respectievelijk 2,6% versus 7,9%).

Les antagonistes de l’angiotensine II ne devraient pas provoquer de toux, dans la mesure où ils n’agissent pas sur l’enzyme de conversion et ne potentialisent pas l’action de la bradykinine ou de la substance P. Les études cliniques comparant le valsartan et un IEC ont montré que l’incidence d’une toux sèche était significativement plus faible (p < 0,05) sous valsartan que sous IEC (2,6 % contre 7,9 % respectivement).
Omdat er geen effect is op de ACE en geen potentiëring van bradykinine of substantie P is het onwaarschijnlijk dat het gebruik van angiotensine-II-antagonisten samenhangt met hoesten. In klinische studies waarin valsartan werd vergeleken met een ACE-remmer was de incidentie van een droge hoest significant lager (P< 0,05) bij patiënten die met valsartan werden behandeld in vergelijking met degenen die met een ACE-remmer werden behandeld (respectievelijk 2,6% versus 7,9%).

Les antagonistes de l'angiotensine II ne devraient pas provoquer de toux, dans la mesure où ils n'agissent pas sur l'enzyme de conversion et ne potentialisent pas l'action de la bradykinine ou de la substance P. Les études cliniques comparant le valsartan et un IEC ont montré que l'incidence d'une toux sèche était significativement plus faible (p < 0,05) sous valsartan que sous IEC (2,6 % contre 7,9 % respectivement).
In klinische studies waarin valsartan werd vergeleken met een ACE-remmer was de incidentie van droge hoest significant lager (P< 0,05) bij patiënten die met valsartan werden behandeld dan bij degenen die met een ACE-remmer werden behandeld (respectievelijk 2,6% versus 7,9%).