Vertaling van "fludarabine l’étaient " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Définition: Trouble caractérisé par une altération significative des modes de comportement qui étaient habituels au sujet avant la survenue de la maladie; les perturbations concernent, en particulier, l'expression des émotions, des besoins et des pulsions. Le tableau clinique peut, par ailleurs, comporter une altération des fonctions cognitives, de la pensée, et de la sexualité. | Personnalité pseudopsychopathique organique Pseudodébilité organique Psychosyndrome de l'épilepsie du système limbique Syndrome (des):frontal | lobotomisés | post-leucotomie
Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door een belangrijke verandering van het gebruikelijke premorbide-gedrag van de betrokkene, waarbij de uiting van emoties, behoeften en impulsen is betrokken. Stoornis van cognitieve functies en denkfuncties en veranderde seksualiteit kunnen eveneens deel uitmaken van het klinische beeld. | Neventerm: | frontalekwabsyndroom | limbisch-epileptische persoonlijkheidssyndroom | lobotomiesyndroom | organisch-pseudogeretardeerde persoonlijkheid | organisch-pseudopsychopathische persoonlijkheid | postleukotomiesyndroom

allergie à la fludarabine
allergie voor fludarabine

intoxication par la fludarabine
intoxicatie door fludarabine

produit contenant de la fludarabine sous forme orale
product dat fludarabine in orale vorm bevat

produit contenant de la fludarabine
product dat fludarabine bevat

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Options thérapeutiques après un traitement initial par fludarabine Éviter de passer d’un traitement initial par fludarabine à un traitement par chlorambucil chez les patients n’ayant pas répondu au traitement par fludarabine car la plupart des patients résistants à la fludarabine l’étaient également au chlorambucil.
Herbehandelingsopties na initiële fludarabine behandeling Een cross-over van een initiële behandeling met fludarabine naar chloorambucil voor patiënten die niet op fludarabine reageren, moet worden vermeden aangezien de meeste patiënten die resistent waren tegen fludarabine ook resistent bleken te zijn tegen chloorambucil.

Une étude clinique randomisée phosphate de Fludarabine versus une combinaison de cyclophosphamide, adriamycine et prednisolone (CAP) chez 208 patients atteints de LLC stade B ou C selon Binet a montré les résultats suivants dans un sous-groupe de 103 patients antérieurement traités: le taux de réponse totale et le taux de réponse complète étaient plus élevés avec phosphate de Fludarabine comparativement au CAP (45 % vs 26 % et 13 % vs 6 % respectivement); la durée de la réponse et la survie totale étaient similaires avec phosphate de Fludarabine et CAP.
Een gerandomiseerd onderzoek van Fludarabinefosfaat versus een combinatiebehandeling met cyclofosfamide met adriamycine en prednisolon (CAP) bij 208 patiënten met CLL (Binet stadium B of C) gaf de volgende resultaten te zien in een subgroep van 103 patiënten die al eerder waren behandeld: de totale respons en de volledige respons waren hoger met Fludarabinefosfaat vergeleken met CAP (45 % tegen 26 % en respectievelijk 13 % tegen 6 %); de duur van de respons en de totale overleving waren gelijkaardig voor Fludarabinefosfaat en CAP.

Sur ces 223 patients, 95 étaient réfractaires au traitement par fludarabine et alemtuzumab (défini comme l’échec d’obtenir au moins une réponse partielle au traitement par fludarabine ou alemtuzumab ou comme la progression de la maladie dans les 6 mois suivant la dernière administration de fludarabine ou d’alemtuzumab).
Van deze 223 patiënten waren er 95 ongevoelig voor de fludarabine- en alemtuzumab-behandeling gedefinieerd als ongevoelig om ten minste een gedeeltelijke respons met fludarabine of alemtuzumab behandeling te bereiken of ziekteprogressie binnen 6 maanden na de laatste dosering fludarabine of alemtuzumab.

Dans les études de toxicité aigue, les doses uniques de phosphate de fludarabine provoquant des symptômes d’intoxication sévère ou le décès étaient de l’ordre de 10² fois la dose thérapeutique.
In studies van de acute toxiciteit veroorzaakten eenmalige doses van fludarabinefosfaat ernstige symptomen van intoxicatie of sterfte bij toediening van doseringen van ongeveer twee grootteordes boven de therapeutische dosering.

Les thérapies au choix de l'investigateur étaient les suivantes : gemcitabine (intraveineux: 22 [41,5 %]), fludarabine (intraveineux: 12 [22,6 %] ou oral : 2 [3,8 %]), chlorambucil (oral : 3 [5,7 %]), cladribine (intraveineux: 3 [5,7 %]), étoposide (intraveineux : 3 [5,7 %]), cyclophosphamide (oral : 2 [3,8 %]), thalidomide (oral : 2 [3,8 %]), vinblastine (intraveineux: 2 [3,8 %]), alemtuzumab (intraveineux: 1 [1,9 %]), et lénalidomide (oral : 1 [1,9 %]).
De keuzebehandelingen van de onderzoeker waren: gemcitabine (intraveneus: 22 [41,5%]), fludarabine (intraveneus: 12 [22,6%] of oraal: 2 [3,8%]), chlorambucil (oraal: 3 [5,7%]), cladribine (intraveneus: 3 [5,7%]), etoposide (intraveneus: 3 [5,7%]), cyclophosphamide (oraal: 2 [3,8%]), thalidomide (oraal: 2 [3,8%]), vinblastine (intraveneus: 2 [3,8%]), alemtuzumab (intraveneus: 1 [1,9%]) en lenalidomide (oraal: 1 [1,9%]).

Les proportions de patients subissant des nausées, des vomissements et de la diarrhée étaient significativement plus faibles pour les patients sous phosphate de Fludarabine (respectivement p < 0,0001, p < 0,0001 et p = 0,0489) que pour les patients sous chlorambucil.
Het aantal patiënten dat last had van misselijkheid, overgeven en diarree was verhoudingsgewijs significant kleiner bij de Fludarabinefosfaat patiënten (p < 0,0001, p < 0,0001 en p = 0,0489) dan bij de chloorambucil patiënten.