Traduction de «groupe sous traitement hebdomadaire » (Français → Néerlandais) :

Au cours de leur visite finale, 21 patients sur les 31 issus du groupe TKT024 sous dose hebdomadaire, 24 sur les 32 issus du groupe TKT024 sous traitement une semaine sur deux et 18 sur les 31 du groupe sous placebo de l’étude TKT024 ont présenté une concentration urinaire finale en GAG normalisée et inférieure à la limite haute de la normale.
Bij hun laatste bezoek werden bij 21/31 patiënten in de TKT024 wekelijkse groep, 24/32 in de TKT024 groep die om de week idursulfase hadden ontvangen en 18/31 patiënten in de TKT024 placebogroep definitief genormaliseerde GAG-waarden in urine gemeten die onder de bovengrens van normaal lagen.

Un total de 11 patients sur les 31 patients (36 %) appartenant au groupe sous traitement hebdomadaire contre 5 patients sur les 31 patients (16 %) appartenant au groupe sous placebo ont montré une augmentation du FEV 1 d’au moins 0,02 l avant ou au terme de l’étude. Ce résultat indique une amélioration dose-dépendante de l’obstruction des voies respiratoires.
In totaal 11 van de 31 (36%) patiënten uit de groep die wekelijks werd behandeld versus 5 van de 31 (16%) patiënten in de placebogroep ervoeren een stijging van de FEV 1 van minimaal 0,02 l bij of voor het eind van het onderzoek, hetgeen wijst op een dosisgerelateerde verbetering van de luchtwegobstructie.

Sur les 25 patients présentant un foie anormalement volumineux à la baseline dans le groupe sous traitement hebdomadaire, 80 % d’entre eux (20 patients) ont montré une réduction de leur volume hépatique jusqu’à des valeurs normales au terme de l’étude.
Van de 25 patiënten uit de groep die wekelijks werd behandeld bij wie bij de uitgangssituatie een afwijkend grote lever was vastgesteld werd aan het eind van het onderzoek bij 80% (20 patiënten) een kleiner volume van de lever geconstateerd, waarbij dit volume weer binnen het normale bereik viel.

Les patients appartenant au groupe sous traitement hebdomadaire ont montré une amélioration moyenne cliniquement significative de 15 % du FEV 1 au terme de l’étude.
De patiënten in de groep die wekelijks werd behandeld ervoeren aan het eind van het onderzoek een klinisch significante verbetering van gemiddeld 15% van de FEV.

Sur les 9 patients inclus dans le groupe sous traitement hebdomadaire et présentant une rate anormalement volumineuse à la baseline, 3 ont montré une normalisation du volume de leur rate au terme de l’étude.
Van de 9 patiënten uit de groep die wekelijks werd behandeld bij wie bij de uitgangssituatie een afwijkend grote milt was vastgesteld, werd aan het eind van het onderzoek geconstateerd dat het volume van de milt bij 3 van deze patiënten genormaliseerd was.

Approximativement la moitié des patients appartenant au groupe sous traitement hebdomadaire (15 sur 32 ; 47 %) souffrait d’une hypertrophie ventriculaire gauche à la baseline (définie lorsque l’indice de MVG > 103 g/m²).
Bij ongeveer de helft van de patiënten uit de groep die wekelijks werd behandeld (15 van de 32; 47%) was bij de uitgangssituatie sprake van linkerventrikelhypertrofie, gedefinieerd als LVM index > 103 g/m.

un examen neurologique spécifique approfondi du patient comateux et la détermination du score sur la “Coma-Recovery-Scale revisited” (hebdomadaire) la discussion multidisciplinaire du diagnostic, du pronostic, du planning de sortie et des décisions éthiques avec l’équipe chargée du traitement composée du praticien de l’art infirmier, du logopède, du neuropsychologue, du kinésithérapeute et du médecin rééducateur fonctionnel (hebdomadaires) l’entretien de reconnaissance avec la famille quant à ce qu’elle peut espérer du patient au centre d’expertise avant que le transfert du patient (le cas échéant) les rapports et l’alimentation des banques de données électroniques du SPF Santé publique par des données démographiques de ce groupe de patients (à l’admission) l’établissement du document de sortie requis par le “circuit des soins”.
een uitgebreid specifiek grondig neurologisch onderzoek van de comapatiënt en het afnemen van de coma-recovery-scale revisited (CRS-R) (wekelijks) de multidisciplinaire discussie rond diagnose, prognose, ontslagplanning en ethische beslissingen met het behandelteam dat bestaat uit de verpleegkundige, logopedist, neuropsycholoog, kinesist en revalidatiearts (wekelijks) het verkennend gesprek met de familie over wat zij kunnen verwachten van de patiënt in het expertisecentrum vooraleer de patiënt overgebracht wordt van de verwijzende afdeling (wanneer toepasselijk) de rapportage met invullen van de elektronische databanken aan de FOD Volksgezondheid van demografische gegevens van deze patiëntengroep (bij opname) de opmaak van het door het “zorgcircuit” gevraagde ontslagdocument (bij ontslag).

Pour tous les sous-groupes analysés (âge, sensibilité à un précédent traitement hormonal, nombre d’organes atteints, statut des lésions uniquement osseuses lors de l’inclusion et présence de métastases viscérales, et à travers les sous-groupes pronostics et démographiques majeurs), un bénéfice en faveur du traitement évérolimus + exémestane a été observé avec un risque relatif estimé compris entre 0,25 et 0,60 versus placebo + exémestane.
Voor alle geanalyseerde subgroepen (leeftijd, gevoeligheid voor een voorafgaande hormonale therapie, het aantal betrokken organen, status van alleen botgerelateerde laesies bij aanvang, de aanwezigheid van viscerale metastasen en over de grote demografische en prognostische subgroepen) werd een positief effect van de behandeling met everolimus + exemestaan gezien, met een geschatte hazard ratio ten opzichte van placebo + exemestaan uiteenlopend van 0,25 tot 0,60.

Pichichero et al (1987) présentent une figure avec des valeurs p pour les différences entre le groupe sous pénicilline et le groupe sous placebo, avec un p< .001 pour le deuxième jour et un p< .05 pour le troisième jour du traitement.
Pichichero et al (1987) geven een figuur met p-waarden voor de verschillen tussen penicilline en placebo, met een p< .001 voor de tweede dag en een p< .05 voor de derde dag van de therapie.

Pour le groupe complet de personnes de 65 ans ou plus et les différents sous-groupes sur la base de l’âge, de la dépendance de soins et de la langue, aucun rapport significatif n’a pu e trouvé entre, d’une part, le désire d’une consultation chez le dentiste et les obstacles potentiels pour l’organisation de cette consultation et, d’autre part, les différents paramètres du besoin objectif de traitement.
Voor de volledige groep van personen van 65 jaar of ouder en de verschillende subgroepen op basis van leeftijd, zorgafhankelijkheid en taal kon geen statistisch verband gevonden worden tussen enerzijds de wens voor een raadpleging bij de tandarts en mogelijke drempels voor het organiseren van deze raadpleging en anderzijds de verschillende parameters van de objectieve behandelnood.