Vertaling van "hépatique chronique l’augmentation " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Insuffisance hépatique alcoolique:SAI | aiguë | avec ou sans coma hépatique | chronique | subaiguë
alcoholische leverinsufficiëntie | NNO | alcoholische leverinsufficiëntie | acuut | alcoholische leverinsufficiëntie | chronisch | alcoholische leverinsufficiëntie | met of zonder hepatisch coma | alcoholische leverinsufficiëntie | subacuut

Insuffisance hépatique chronique
chronische leverinsufficiëntie

Insuffisance hépatique (aiguë) (chronique) médicamenteuse
leverinsufficiëntie (acuut)(chronisch) door geneesmiddelen

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Les besoins en insuline peuvent diminuer en présence d'une insuffisance rénale. Les besoins en insuline peuvent diminuer chez les patients présentant une insuffisance hépatique du fait d’une diminution de la capacité de la gluconéogenèse et de la diminution de l’élimination de l’insuline ; cependant, chez les patients ayant une insuffisance hépatique chronique, l’augmentation de l’insulinorésistance peut conduire à une augmentation des besoins en insuline.
De insulinebehoefte kan afnemen bij patiënten met een leverfunctiestoornis vanwege een verminderde capaciteit voor de gluconeogenesis en een verminderde insuline-afbraak; echter bij patiënten met een chronische leverfunctiestoornis kan een verslechtering van de insulineresistentie leiden tot een verhoogde insulinebehoefte.

Les besoins en insuline peuvent diminuer en présence d'une insuffisance rénale. Les besoins en insuline peuvent diminuer chez les patients présentant une insuffisance hépatique du fait d’une diminution de la capacité de la gluconéogenèse et de la diminution de l’élimination de l’insuline ; cependant, chez les patients ayant une insuffisance hépatique chronique, l’augmentation de l’insulino-résistance peut conduire à une augmentation des besoins en insuline.
De insulinebehoefte kan afnemen bij patiënten met een leverfunctiestoornis vanwege een verminderde capaciteit voor de gluconeogenesis en een verminderde insuline-afbraak, echter bij patiënten met een chronische leverfunctiestoornis kan een verslechtering van de insulineresistentie leiden tot een verhoogde insulinebehoefte.

Les besoins en insuline peuvent diminuer chez les patients présentant une insuffisance hépatique du fait d’une diminution de la capacité de la gluconéogenèse et de la diminution de l’élimination de l’insuline ; cependant, chez les patients ayant une insuffisance hépatique chronique, l’augmentation de l’insulinorésistance peut conduire à une augmentation des besoins en insuline.
De insulinebehoefte kan afnemen bij patiënten met een leverfunctiestoornis vanwege een verminderde capaciteit voor de gluconeogenesis en een verminderde insuline-afbraak. Bij patiënten met een chronische leverfunctiestoornis kan een verhoging van de insulineresistentie echter leiden tot een verhoogde insulinebehoefte.

Les patients insuffisants hépatiques présentent une diminution de la clairance de l’amlodipine avec pour conséquence une augmentation d’environ 40 à 60 % de l’ASC. Chez les patients atteints de maladie hépatique chronique légère à modérée, l’exposition (mesurée par les valeurs de l’ASC) au valsartan est en moyenne deux fois plus importante que celle retrouvée chez les volontaires sains (appariés pour l’âge, le sexe et le poids).
Bij patiënten met verminderde leverfunctie is de klaring van amlodipine verminderd, waardoor de AUC met ongeveer 40-60% toeneemt. Bij patiënten met een mild tot matig chronische leverfunctiestoornis is de blootstelling (gemeten aan de hand van de AUC) aan valsartan gemiddeld tweemaal zo groot als bij gezonde vrijwilligers (gekoppeld aan leeftijd, geslacht en gewicht).

Les patients insuffisants hépatiques présentent une diminution de la clairance de l'amlodipine avec pour conséquence une augmentation d'environ 40 à 60 % de l'ASC. Chez les patients atteints de maladie hépatique chronique légère à modérée, l'exposition (mesurée par les valeurs de l'ASC) au valsartan est en moyenne deux fois plus importante que celle retrouvée chez les volontaires sains (appariés pour l'âge, le sexe et le poids).
Bij patiënten met verminderde leverfunctie is de klaring van amlodipine verminderd, waardoor de AUC met ongeveer 40-60% toeneemt. Bij patiënten met een mild tot matig chronische leverfunctiestoornis is de blootstelling (gemeten aan de hand van de AUC) aan valsartan gemiddeld tweemaal zo groot als bij gezonde vrijwilligers (gekoppeld aan leeftijd, geslacht en gewicht).

Insuffisance hépatique : Après l’administration d’une dose de 20 mg de rabéprazole à des patients atteints d’insuffisance hépatique chronique légère à modérée, l’AUC a doublé et on a noté une augmentation 2 à 3 fois plus importante de la demi-vie du rabéprazole par comparaison à des volontaires sains.
Leverdysfunctie: Bij patiënten met lichte tot matige chronische leverfunctiestoornissen verdubbelde de AUC vergeleken bij gezonde vrijwilligers na toediening van een enkele dosis rabeprazole van 20 mg en er was sprake van een twee- tot drievoudige toename in de halfwaardetijd van rabeprazol.

Le risque d'évènements thrombo-emboliques (ETE) s'est révélé augmenté chez les patients thrombopéniques (taux de plaquettes < 50 000/µl) ayant une maladie hépatique chronique (MHC), sans PTI concomitant, et traités par 75 mg d'eltrombopag une fois par jour pendant deux semaines, dans le cadre de la préparation à des actes chirurgicaux invasifs (voir rubriques 4.4 et 4.8).
Het is gebleken dat het risico op trombo-embolische voorvallen is verhoogd bij trombocytopeniepatiënten (aantal bloedplaatjes < 50.000/µl) met chronische leverziekte (CLD, chronic liver disease) zonder bijkomende ITP, behandeld met eenmaal daags 75 mg eltrombopag gedurende twee weken ter voorbereiding van invasieve verrichtingen (zie rubrieken 4.4 en 4.8).

Cet avertissement fait suite à une réévaluation des cas d’hépatotoxicité avec ce médicament qui a montré que la prise concomitante d’autres médicaments hépatotoxiques, la pré-existence d’une pathologie hépatique (p.ex. hépatite B ou C chronique) et l’abus d’alcool augmentent le risque d’atteinte hépatique.
Dit gebeurde naar aanleiding van een herevaluatie van de gevallen van hepatotoxiciteit met dit geneesmiddel. Daaruit blijkt dat gelijktijdige inname van andere hepatotoxische geneesmiddelen, voorafbestaand leverlijden (bv. chronische hepatitis B of C) en alcoholmisbruik het risico van leveraantasting verhoogt.