Traduction de «indique de nombreuses » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Définition: Instabilité persistante de l'humeur, comportant de nombreuses périodes de dépression ou d'exaltation légère (hypomanie), mais dont aucune n'est suffisamment sévère ou prolongée pour justifier un diagnostic de trouble affectif bipolaire (F31.-) ou de trouble dépressif récurrent (F33.-). Le trouble se rencontre fréquemment dans la famille de sujets ayant un trouble affectif bipolaire et certains sujets cyclothymiques sont eux-mêmes atteints ultérieurement d'un trouble affectif bipolaire. | Personnalité:affective | cycloïde | cyclothymique
Omschrijving: Een aanhoudende labiliteit van stemming met talrijke perioden van depressiviteit en lichte euforie, waarvan er geen ernstig of langdurig genoeg is om een diagnose te rechtvaardigen van bipolaire affectieve stoornis (F31.-) of recidiverende depressieve stoornis (F33.-). Deze stoornis wordt veelvuldig gevonden bij de verwanten van patiënten met een bipolaire affectieve stoornis. Sommige personen met cyclothymie ontwikkelen tenslotte een bipolaire affectieve stoornis. | Neventerm: | affectieve persoonlijkheidsstoornis | cycloïde persoonlijkheid | cyclothyme persoonlijkheid

Définition: Trouble envahissant du développement caractérisé par: a) un développement anormal ou altéré, manifeste avant l'âge de trois ans, avec b) une perturbation caractéristique du fonctionnement dans chacun des trois domaines psychopathologiques suivants: interactions sociales réciproques, communication, comportement (au caractère restreint, stéréotypé et répétitif). Par ailleurs, le trouble s'accompagne souvent de nombreuses autres manifestations non spécifiques, par exemple des phobies, des perturbations du sommeil et de l'alimentation, des crises de colère et des gestes auto-agressifs. | Autisme | Psychose | de la petite enfance | Syndrome de Kanner Trouble autistique
Omschrijving: Een pervasieve ontwikkelingsstoornis die is gedefinieerd door: a) de aanwezigheid van een afwijkende of beperkte ontwikkeling die aan het licht treedt voor het derde levensjaar en b) kenmerkend afwijkend-functioneren op alle drie psychopathologische terreinen: sociale interactie; communicatie; en beperkt, stereotiep zich herhalend gedrag. Naast deze specifieke diagnostische-kenmerken komt vaak een reeks andere niet-specifieke problemen voor, zoals fobieën, slaap- en eetstoornissen, temper tantrums en (tegen zichzelf gerichte) agressie. | Neventerm: | autistische stoornis | infantiel autisme | infantiele psychose | syndroom van Kanner

Définition: Syndrome caractérisé par des accès répétés d'hyperphagie et une préoccupation excessive du contrôle du poids corporel, conduisant ` une alternance d'hyperphagie et de vomissements ou d'utilisation de laxatifs. Ce trouble comporte de nombreuses caractéristiques de l'anorexie mentale, par exemple une préoccupation excessive par les formes corporelles et le poids. Les vomissements répétés peuvent provoquer des perturbations électrolytiques et des complications somatiques. Dans les antécédents, on retrouve souvent, mais pas toujours, un épisode d'anorexie mentale, survenu de quelques mois à plusieurs années plus tôt. | Boulimie SAI Hyperorexia nervosa
Omschrijving: Bulimia nervosa is een syndroom dat wordt gekenmerkt door herhaalde aanvallen van overeten en een buitensporige preoccupatie met de beheersing van het lichaamsgewicht, leidend tot een patroon van overeten gevolgd door braken of gebruik van laxantia. Deze stoornis heeft vele psychische kenmerken met anorexia nervosa gemeen, onder andere een overmatige bezorgdheid met betrekking tot verschijning en lichaamsgewicht. Herhaaldelijk braken kan gemakkelijk aanleiding geven tot verstoringen van lichaamselektrolyten en lichamelijke complicaties. Vaak, maar niet altijd, vermeldt de voorgeschiedenis een vroegere episode van anorexia nervosa, waarbij het interval kan variëren van enkele maanden tot verscheidene jaren. | Neventerm: | boulimie NNO | hyperorexia nervosa

Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple
Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet

Définition: Ce trouble constitue une réponse différée ou prolongée à une situation ou à un événement stressant (de courte ou de longue durée), exceptionnellement menaçant ou catastrophique et qui provoquerait des symptômes évidents de détresse chez la plupart des individus. Des facteurs prédisposants, tels que certains traits de personnalité (par exemple compulsive, asthénique) ou des antécédents de type névrotique, peuvent favoriser la survenue du syndrome ou aggraver son évolution; ces facteurs ne sont pas toutefois nécessaires ou suffisants pour expliquer la survenue du syndrome. Les symptômes typiques comprennent la reviviscence répétée de l'événement traumatique, dans des souvenirs envahissants ( flashbacks ), des rêves ou des cauchemars; ils surviennent dans un contexte durable d'anesthésie psychique et d'émoussement émotionnel, de détachement par rapport aux autres, d'insensibilité à l'environnement, d'anhédonie et d'évitement des activités ou des situations pouvant réveiller le souvenir du traumatisme. Les symptômes précédents s'accompagnent habituellement d'un hyperéveil neuro-végétatif, avec hypervigilance, état de qui-vive et insomnie, associés fréquemment à une anxiété, une dépression, ou une idéation suicidaire. La période séparant la survenue du traumatisme et celle du trouble peut varier de quelques semaines à quelques mois. L'évolution est fluctuante, mais se fait vers la guérison dans la plupart des cas. Dans certains cas, le trouble peut présenter une évolution chronique, durer de nombreuses années, et entraîner une modification durable de la personnalité (F62.0). | Névrose traumatique
Omschrijving: Ontstaat als een verlate of verlengde reactie op een stressveroorzakende gebeurtenis of situatie (van korte of lange duur) van een buitengewoon bedreigende of catastrofale aard, die bij vrijwel iedereen grote angst zou veroorzaken. Predisponerende factoren, zoals persoonlijkheidstrekken (b.v. compulsieve, asthene) of een voorgeschiedenis van neurotische ziekte, kunnen de drempel voor de ontwikkeling van het syndroom verlagen of zijn verloop verergeren, maar zijn noodzakelijk noch voldoende om het optreden ervan te verklaren. Typische kenmerken zijn onder meer episoden van herhaald herleven van het trauma in zich opdringende gedachten ('flashbacks'), dromen of nachtmerries, die optreden tegen de onveranderlijke achtergrond van een gevoel van 'verdoving' en emotionele afstomping, onverschilligheid voor andere mensen, ongevoeligheid voor de omgeving, anhedonie en vermijding van activiteiten en situaties die aan het trauma herinneren. Er bestaat doorgaans een toestand van autonome overprikkelbaarheid met verhoogde alertheid, een toegenomen schrikreactie en slapeloosheid. De bovengenoemde symptomen gaan gewoonlijk samen met angst en depressiviteit en gedachten aan zelfdoding zijn niet uitzonderlijk. Het begin volgt het trauma met een latentie die kan variëren van enige weken tot maanden. Het beloop is wisselend, maar herstel kan in de meeste gevallen verwacht worden. Bij een klein deel van de betrokkenen kan de aandoening een chronisch verloop vertonen gedurende vele jaren en een overgang naar een blijvende persoonlijkheidsverandering (F62.0). | Neventerm: | traumatische neurose

Définition: Cette catégorie comprend certains troubles du comportement qui ne peuvent pas être classés sous d'autres rubriques. Ils sont caractérisés par des actes répétés, sans motivation rationnelle claire, incontrôlables, et qui vont généralement à l'encontre des intérêts du sujet lui-même et de ceux d'autres personnes. Le sujet indique que son comportement est sous l'emprise d'impulsions à agir. La cause de ces troubles n'est pas connue. Ils ont été regroupés en raison de certaines similitudes dans leur tableau clinique, non parce qu'ils ont en commun d'autres caractéristiques importantes.
Omschrijving: Deze categorie omvat bepaalde gedragsstoornissen die niet onder andere categorieën zijn geclassificeerd. Ze worden gekenmerkt door herhalingen van handelingen zonder duidelijk beredeneerbare reden, die niet beheerst kunnen worden en doorgaans de belangen van de betrokkene zelf en die van andere mensen schaden. De betrokkene vertelt dat het gedrag samengaat met drang tot handelen. De oorzaak van deze stoornissen is onbegrepen en ze worden bij elkaar gegroepeerd op grond van het feit dat hun beschrijvingen in grote trekken overeenkomen, niet omdat er andere belangrijke overeenkomsten bekend zijn.

grippe | grippe virale | virus spécifique non indiqué comme identifié
influenzazonder vermelding van identificatie van specifiek virus | virusinfluenzazonder vermelding van identificatie van specifiek virus

indiquer
indiceren | aanwijzen

nocif | contre-indiqué | déconseille
nadelig | kwalijk

indicatif | qui indique
indicatief | aanduidend

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Pline l'Ancien indique de nombreuses préparations curatives l’utilisant le marrube.
Plinius de Oude duidde talrijke curatieve bereidingen aan waarin gebruik werd gemaakt van malrove.

Une explication historique indique les nombreuses initiatives bruxelloises, dans une grande diversité de programmes thérapeutiques et d’autre part les limités aux créations nouvelles par l’imposition d’un moratoire.
Er is een historische verklaring voor de vele Brusselse initiatieven met een grote verscheidenheid aan therapeutische programma’s en voor de beperkingen inzake nieuwe initiatieven door het opgelegde moratorium.

Il existe de nombreuses preuves indiquant que le risque de cancer, les problèmes développementaux, le diabète, peut-être l’obésité et le syndrome métabolique de même que la sub-fertilité sont influencés par les perturbateurs endocriniens.
Talrijke bewijzen tonen aan dat kankerrisico, ontwikkelingsproblemen, diabetes, misschien obesitas, metabolisch syndroom evenals subfertiliteit door hormoonontregelaars beïnvloed worden.

Bien plus nombreuses sont celles à qui l’on annonce que leur frottis vaginal indique la présence de cellules anormales, ce qui représente souvent une source d’anxiété importante tant pour la patiente concernée que pour ses proches.
Een aanzienlijk groter aantal vrouwen krijgt te horen dat hun vaginaal uitstrijkje uitgewezen heeft abnormale cellen te bevatten, wat vaak aanleiding geeft tot grote angst, zowel bij de betrokken patiënte als bij haar gezinsleden.

Les femmes ostéopathes sont deux fois plus nombreuses que les hommes ostéopathes à indiquer les bébés parmi leurs principales patientèles (38,8% vs 19,2%) (tableau 12).
Vrouwelijke osteopaten die vermelden dat ze baby’s als voornaamste patiënten hebben zijn twee keer meer in aantal(38,8 % vs 19,2%) (Tabel 12) als mannelijke osteopaten.

En conclusion de leur vaste revue, Nawrot et al (2003) indiquent qu’il existe de nombreuses évidences tendant à montrer qu’un apport modéré en caféine chez l’adulte à une dose de 400 mg/j n’est pas associé à des effets indésirables tels une toxicité générale, des effets cardiovasculaires, des modifications de comportement, une incidence accrue de cancer ou des effets sur la fertilité masculine.
In het besluit van hun omvangrijk overzicht wijzen Nawrot en medewerkers (2003) erop dat er een groot aantal aanwijzingen zijn waaruit blijkt dat er geen verband is tussen een matige cafeïne-inname, meer bepaald een dosis van 400 mg/dag bij volwassenen en ongewenste effecten zoals algemene toxiciteit, cardiovasculaire effecten, gedragswijzigingen, een hogere incidentie van kanker en een aangetaste vruchtbaarheid bij mannen.

Celles-ci indiquent qu’il existe de nombreuses évidences tendant à montrer qu’un apport modéré en caféine chez l’adulte à une dose de 400 mg/j n’est pas associé à des effets indésirables tels une toxicité générale, des effets cardiovasculaires, des modifications de comportement, une incidence accrue de cancer ou des effets sur la fertilité masculine.
Hieruit blijkt dat er een groot aantal aanwijzingen zijn die geen verband aantonen tussen een gematigde inname van cafeïne, meer bepaald een dosis van 400 mg/dag, door volwassenen en ongewenste effecten zoals algemene toxiciteit, cardiovasculaire effecten, gedragswijzigingen, een hogere incidentie van kanker en een aantasting van de vruchtbaarheid bij mannen.

De nombreuses études indiquent également que le Bacopa peut améliorer les facultés cognitives (pensée associative, mémoire à court terme, calcul mental, concentration, perception visuelle et auditive, etc..) et la mémoire chez les étudiants.
Talrijke studies duiden ook aan dat Bacopa de cognitieve functies kan verbeteren (associatief denken, korte termijn geheugen, hoofdrekenen, concentratie, visuele en auditieve perceptie etc) en het geheugen bij studenten.

Aujourd’hui, on dispose sur le plan scientifique d’évidences nombreuses qui indiquent l’interaction permanente de ces trois dimensions bio-psycho-social sur le fonctionnement d’un individu et aussi donc, sur le dysfonctionnement en cas de pathologies (voir bibliographie).
Er zijn thans wetenschappelijke bewijzen te over inzake de blijvende interactie van de biologische, psychologische en sociale dimensie op het functioneren, en dus ook op het disfunctioneren bij pathologieën (zie bibliografie).