Vertaling van "indiqué pour le traitement du carcinome mammaire métastatique " (Frans → Nederlands) :

En monothérapie, le Paclitaxel est indiqué pour le traitement du carcinome mammaire métastatique chez les patientes n’ayant pas répondu à un traitement standard à base d’anthracyclines ou pour lesquelles ce traitement est contre-indiqué.
Als monotherapie is paclitaxel geïndiceerd voor de behandeling van metastaserend mammacarcinoom bij patiënten bij wie standaard anthracyclinebevattende behandeling is mislukt, of die geen kandidaten zijn voor deze behandeling.

En monothérapie, Paclitaxin est indiqué pour traiter le carcinome mammaire métastatique, chez les patients ne répondant pas à la thérapie standard par anthracyclines, ou ne pouvant être traités au moyen de ce type de thérapie.
Als monotherapie is Paclitaxin bestemd voor de behandeling van gemetastaseerd mammacarcinoom bij patiënten die niet reageren op, of niet in aanmerking komen voor, standaard antracycline-bevattende therapie.

Lors du traitement initial du carcinome mammaire métastatique, l’élimination de la doxorubicine et de ses métabolites actifs pouvant se réduire lorsque les administrations de paclitaxel et de doxorubicine sont rapprochées, il faut administrer paclitaxel 24 heures après la doxorubicine (voir rubrique 5.2).
Omdat de eliminatie van doxorubicine en zijn actieve metabolieten verlaagd kan zijn wanneer paclitaxel en doxorubicine dichter op elkaar worden toegediend, moet paclitaxel bij de initiële behandeling van gemetastaseerd mammacarcinoom 24 uur na doxorubicine worden toegediend (zie rubriek 5.2).

Lorsque le paclitaxel est utilisé en association avec la doxorubicine ou le trastuzumab dans le cadre du traitement initial du carcinome mammaire métastatique, une attention particulière doit être accordée au suivi de la fonction cardiaque.
Wanneer paclitaxel wordt gebruikt in combinatie met doxorubicine of trastuzumab bij de initiële behandeling van gemetastaseerd borstcarcinoom, dient er speciale aandacht te worden besteed aan de controle van de hartfunctie.

- Deux études de phase III évaluant le traitement de première ligne du carcinome mammaire métastatique : une étude évaluant l’association à la doxorubicine (paclitaxel + doxorubicine : 267 patients) et une seule étude évaluant l’association au trastuzumab (analyse d’un sous-groupe planifié, paclitaxel + trastuzumab : 188 patients).
De volgende bespreking verwijst naar twee grote onderzoeken in eerstelijns chemotherapie van ovariumcarcinoom (paclitaxel + cisplatine: meer dan 1050 patiënten), twee fase III onderzoeken bij de eerstelijns behandeling van gemetastaseerd mammacarcinoom: één onderzoek in combinatie met doxorubicine (paclitaxel + doxorubicine: 267 patiënten), één onderzoek naar de combinatie met trastuzumab (geplande subgroep analyse paclitaxel + trastuzumab: 188 patiënten) en twee fase III onderzoeken voor behandeling van gevorderd niet kleincellig longcarcinoom (paclitaxel + cisplatine: meer dan 360 patiënten) (Zie rubriek 5.1).

Lors du traitement de première ligne du carcinome mammaire métastatique, on a comparé l’administration de paclitaxel (220 mg/m²), effectuée 24 heures après l'administration de doxorubicine (50 mg/m²), au moyen d'une perfusion durant trois heures, à la thérapie standard FAC (5-FU : 500 mg/m², doxorubicine : 50 mg/m², cyclophosphamide 500 mg/m²). Par rapport à la thérapie standard, l’association paclitaxel/doxorubicine augmentait la fréquence et la sévérité des effets indésirables suivants : neutropénie, anémie, neuropathie périphérique, arthralgies/myalgies, asthénie, fièvre et diarrhée.
Bij de eerstelijns behandeling van gemetastaseerd mammacarcinoom werden neutropenie, anemie, perifere neuropathie, arthralgie/myalgie, asthenie, koorts en diarree vaker, en als zijnde ernstiger, gemeld wanneer paclitaxel (220 mg/m 2 ) 24 uur na doxorubicine (50 mg/m 2 ) werd toegediend als een 3- uurs infuus in vergelijking met standaard FAC therapie (5-FU 500 mg/m 2 , doxorubicine 50 mg/ m 2 , cyclofosfamide 500 mg/m 2 ).

En cas de traitement de première ligne du carcinome mammaire métastatique, l’efficacité et la sécurité du paclitaxel ont été évaluées au cours de deux études essentielles ouvertes de phase III, randomisées et contrôlées.
De werkzaamheid en veiligheid van paclitaxel bij de eerstelijns behandeling van gemetastaseerd mammacarcinoom is onderzocht in twee pivotal, fase III, gerandomiseerde, gecontroleerde, open-label studies.

Un traitement pendant 5 ans par le tamoxifène est indiqué dans le cancer mammaire en présence de récepteurs hormonaux, soit comme traitement palliatif du cancer mammaire métastasé, soit comme traitement hormonal adjuvant chez des femmes atteintes d’un carcinome mammaire primitif invasif.
Een behandeling gedurende 5 jaar met tamoxifen wordt toegepast bij hormoonreceptorpositief borstcarcinoom, enerzijds als palliatieve behandeling van gemetastaseerd borstcarcinoom, anderzijds als adjuvante hormonale behandeling bij vrouwen met een primair invasief borstcarcinoom.

Administré seul, Paclitaxel Actavis est aussi indiqué pour le traitement des carcinomes métastatiques du sein chez les patientes qui sont soit en échec, soit non candidates au traitement classique à base d’anthracycline.
Als monotherapie is Paclitaxel Actavis geindiceerd voor de behandeling van gemetastaseerd mammacarcinoom bij patiënten die niet reageren op of niet in aanmerking komen voor een standaard antracycline-bevattende therapie.

Outre les patientes postménopausées atteintes d’un carcinome mammaire en présence de récepteurs hormonaux et de ganglions axillaires positifs, un traitement hormonal adjuvant est également indiqué chez les femmes préménopausées présentant les mêmes critères, ainsi que chez les femmes sans ganglions axillaires positifs présentant des facteurs de pronostic défavorables.
Behalve bij postmenopauzale patiënten met een hormoonreceptor-positief borstcarcinoom en tumor-positieve okselklieren, wordt adjuvante hormonale behandeling ook toegepast bij premenopauzale vrouwen met dezelfde ziektekenmerken, en bij vrouwen zonder tumorpositieve okselklieren in aanwezigheid van prognostisch ongunstige factoren.