L’article 7, § 9 bis, de la nomenclature précise que : “La séance individuelle de kinésithérapie doit comprendre un ou plusieurs actes qui relèvent de la compétence des kinésithérapeutes et exige, si la situation du bénéficiaire le permet, une participation active du patient sous la forme d’une thérapie active d’exercices, y compris les instructions et conseils en vue d’une prévention secondaire.
Artikel 7, § 9 bis van de nomenclatuur zegt hierover het volgende: “De individuele kinesitherapiezitting moet één of meer handelingen omvatten die tot de bevoegdheid van de kinesitherapeuten behoren en vereist, indien de toestand van de rechthebbende dit toelaat, een actieve deelname van de patiënt in de vorm van actieve oefentherapie, inclusief instructies en raadgevingen voor secundaire preventie.
