Vertaling van "insuffisance rénale terminale sous hémodialyse " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

insuffisance rénale chronique terminale (stade 5)
terminaal nierfalen

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

L'ASC plasmatique de la sitagliptine a environ doublé chez les patients ayant une insuffisance rénale modérée ; elle a environ été multipliée par 4 chez les patients ayant une insuffisance rénale sévère et chez les patients en insuffisance rénale terminale sous hémodialyse par rapport aux sujets témoins sains normaux.
Bij patiënten met een matige nierfunctiestoornis werd een ongeveer 2-voudige verhoging van de plasma- AUC van sitagliptine waargenomen, en bij patiënten met een ernstige nierfunctiestoornis en patiënten met ESRD die hemodialyse ondergingen, werd in vergelijking met normale gezonde controlepersonen een ongeveer 4-voudige verhoging waargenomen.

Posologie chez le patient atteint d'insuffisance rénale : La dose recommandée pour les patients souffrant d’insuffisance rénale sévère (clairance de la créatinine < 10 ml/min) et les patients souffrant d’insuffisance rénale terminale sous hémodialyse ou dialyse péritonéale est de 100 mg toutes les 6 ou 8 heures (300-400 mg par jour).
Dosering bij patiënten met verminderde nierfunctie : De anbevolen dosis voor patiënten met ernstige nierfunctiestoornis (creatinineklaring < 10 ml/min) en voor patiënten met terminale nierinsufficiëntie die hemodialyse of peritoneale dialyse doorgaan, is 100 mg elke 6 of 8 uur (300 mg – 400 mg per dag).

Posologie en cas d'insuffisance rénale : La dose recommandée pour les patients atteints d’insuffisance rénale sévère (clairance de la créatinine < 10 ml/min) ainsi que pour les patients souffrant d’insuffisance rénale terminale sous hémodialyse ou dialyse péritonéale est de 100 mg toutes les 6 à 8 heures (300 – 400 mg par jour).
Dosering bij patiënten met verminderde nierfunctie: De aanbevolen dosis voor patiënten met ernstige nierinsufficiëntie (creatinineklaring < 10 ml/min) en voor patiënten met terminale nierinsufficiëntie die hemodialyse of peritoneale dialyse ondergaan, is 100 mg om de 6-8 uren (300 mg – 400 mg per dag).

Chez les patients atteints d’insuffisance rénale terminale sous hémodialyse, la dose initiale doit être basée sur le taux de plaquettes (voir rubrique 4.2).
Bij patiënten met nierziekte in het eindstadium die hemodialyse ondergaan, moet de startdosering worden gebaseerd op het aantal bloedplaatjes (zie rubriek 4.2).

L'étude a inclus 8 sujets ayant une fonction rénale normale (ClCr ≥ 80 mL/min), 8 sujets ayant une insuffisance rénale légère (ClCr ≥ 50 mL/min et < 80 mL/min), 8 sujets ayant une insuffisance rénale modérée (ClCr ≥ 30 mL/min et < 50 mL/min) et 8 sujets ayant une insuffisance rénale sévère (ClCr < 30 mL/min), ainsi que 8 sujets en insuffisance rénale terminale (IRT) sous hémodialyse.
In de studie werden 8 personen met een normale nierfunctie opgenomen (CrCl ≥ 80 ml/min), 8 personen met een lichte nierinsufficiëntie (CrCl 50 ml/min tot < 80 ml/min), 8 personen met matige nierinsufficiëntie

Les données permettant de déterminer les meilleures options posologiques chez les patients atteints d’insuffisance rénale terminale (IRT) sous hémodialyse sont limitées.
Er zijn beperkte gegevens om de beste doseringsopties te bepalen voor patiënten met nierziekte in het eindstadium (ESRD) die hemodialyse ondergaan.

Les résultats indiquent que la clairance totale du médicament décroît proportionnellement quand la fonction rénale s'affaiblit (< 50 ml/min), ce qui entraîne une augmentation de l’ASC. Par rapport au groupe combinant les sujets ayant une fonction rénale normale et une insuffisance rénale légère, l’ASC a été multipliée par environ 2,5, 4 et 5 chez les sujets présentant une insuffisance rénale modérée, une insuffisance rénale sévère et une insuffisance rénale terminale, respectivement.
De resultaten duiden erop dat wanneer de nierfunctie afneemt (< 50 ml/min), de totale geneesmiddelklaring evenredig afneemt, waardoor de AUC stijgt. De AUC werd ongeveer 2,5-, 4- en 5-voudig verhoogd bij proefpersonen met respectievelijk matige nierfunctiestoornis, ernstige nierfunctiestoornis en terminale nierinsufficiëntie in vergelijking met de groep waarin proefpersonen met normale nierfunctie en proefpersonen met milde nierfunctiestoornis werden gecombineerd.

Insuffisance rénale Aucun ajustement de dose n’est nécessaire chez les patients atteints d’insuffisance rénale légère, modérée ou sévère ou d’insuffisance rénale terminale.
Nierfunctiestoornis Aanpassing van de dosis is niet nodig voor patiënten met een milde, matige of ernstige nierfunctiestoornis of nierziekte in het eindstadium.

La canagliflozine ne doit pas être administrée chez les patients présentant une insuffisance rénale terminale (IRT) ou les patients sous dialyse, en raison d’un manque d’efficacité attendue chez ces patients (voir rubriques 4.4 et 5.2).
Canagliflozine mag ook niet worden gebruikt bij patiënten met terminaal nierfalen (end stage renal disease; ESRD) of bij dialysepatiënten, aangezien het bij dergelijke populaties naar verwachting niet werkzaam is (zie de rubrieken 4.4 en 5.2).

Il est attendu pour l'ASC de la linagliptine à l'état d'équilibre, chez les patients atteints d'insuffisance rénale terminale (IRT), une exposition comparable à celle des patients atteints d'insuffisance rénale modérée ou sévère.
Steady-state voorspellingen voor de AUC van linagliptine bij patiënten met ESRD duidden op een vergelijkbare blootstelling als die van patiënten met matige of ernstige nierinsufficiëntie.